کشفی، سید جعفر بن ابی‌اسحاق: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    جز (جایگزینی متن - '</div> '''' به '</div> '''')
    خط ۳۸: خط ۳۸:
    |}
    |}
    </div>
    </div>


    '''سيد جعفر بن ابى اسحاق دارابى كشفى''' (1189-1267ق)، در سال 1189ق در خانواده‌اى از علماى دين در قصبه «اصطهبانات» از توابع استان فارس ديده به جهان گشود.
    '''سيد جعفر بن ابى اسحاق دارابى كشفى''' (1189-1267ق)، در سال 1189ق در خانواده‌اى از علماى دين در قصبه «اصطهبانات» از توابع استان فارس ديده به جهان گشود.

    نسخهٔ ‏۱۹ ژوئیهٔ ۲۰۱۸، ساعت ۲۱:۴۲

    کشفی، جعفر بن ابی‌اسحاق
    نام کشفی، جعفر بن ابی‌اسحاق
    نام های دیگر سید جعفر کشفی

    داراب‍ی‌ ب‍روج‍ردی‌، ج‍ع‍ف‍ر

    داراب‍ی‌ ک‍ش‍ف‍ی‌، ج‍ع‍ف‍ر

    ع‍لام‍ه‌ ک‍ش‍ف‍ی‌، ج‍ع‍ف‍ر ب‍ن‌ ابی‌‌اس‍ح‍اق‌

    کشفی، سید جعفر بن سید یعقوب

    نام پدر سید یعقوب
    متولد 1189ق
    محل تولد اصطهبانات فارس
    رحلت 1267ق
    اساتید سيد محمد مهدى بحرالعلوم
    برخی آثار ميزان الملوک و الطوائف و صراط المستقيم في سلوک الخلائف
    کد مؤلف AUTHORCODE4022AUTHORCODE

    سيد جعفر بن ابى اسحاق دارابى كشفى (1189-1267ق)، در سال 1189ق در خانواده‌اى از علماى دين در قصبه «اصطهبانات» از توابع استان فارس ديده به جهان گشود.

    بنا بر برخى مدارك، پدرش سيد يعقوب نام داشت كه در آن روزگار يكى از علماى مشهور داراب محسوب مى‌گرديد. برخى از سيره‌نويسان چندان كه بايد درباره زندگى فردى و اجتماعى او سخن نگفته‌اند.

    تحصیلات

    تحصيلات مقدماتى خود را در آن قصبه فراگرفت. گويند اندكى از دروس را نزد مادر فاضله‌اش، كه دختر شيخ حسن بحرانى، عالم برجسته اصطهبانات بود خواند. سپس در آستانه سن بلوغ على‌رغم تهيدستى روانه يزد شد و پس از سه يا چهار سال اقامت در آن ديار، در حدود سال 1211ق رهسپار نجف اشرف شد و در درس اساتيد بزرگ آن روز، به‌ويژه سيد محمد مهدى بحرالعلوم، شركت جست. وى بر اثر هوش سرشار و استعداد فراوان و نيز تاييدات ربانى و رياضات نفسانى بر كرسى تدريس تكيه زد و به‌تدريج به عنوان فقيهى اصولى و عارفى سالك و حكيمى آگاه به زمان، شهره آفاق گرديد.

    اعتمادالسلطنه، وزير انطباعات دوره ناصرى، وى را از اجله علماى جامعين مابين علم و ايقان و ذوق و عرفان مى‌خواند و فرصت شيرارى نيز از او به عنوان قدوه علماى عصر و زبده فضلاى دهر ياد مى‌كند كه در اجتهاد و فتاوى شهير و در علم، تفسير و حديث بى نظير بوده است. على‌رغم حضور نسبتاً فعال علما در حوادث سياسى دوره قاجاريه و نيز بروز رويدادهاى سرنوشت‌سازى مثل جنگ‌هاى طولانى ايران و روس، كشفى نه مستقيماً مسئوليت سياسى برعهده گرفت و نه در حوادث اين دوره نشانى از خود گذاشت. لكن با حسام‌السلطنه، كه در ميان فرزندان فتحعليشاه به اوصاف ميانه‌روى و مآل‌انديشى شهرت داشت، رابطه‌اى نيكو برقرار كرد و به درخواست وى برخى از آثار خود، هم‌چون، ميزان‌الملوك و تحفةالملوك و كفايه‌الايتام را به نگارش درآورد.


    آثار

    1. تحفة الملوك؛
    2. ميزان‌الملوك و الطوائف؛
    3. الشريفية؛
    4. منظومه‌اى در علم صرف؛
    5. نخبة العقول فى علم الاصول؛
    6. اجابة المضطرين فى بيان الاصول و الفروع؛
    7. كفاية الايتام.

    وفات

    وی در سال 1267ق در بروجرد بدرود حيات گفت.


    وابسته‌ها