گفتمان مهدویت: سخنرانی و مقاله‌های گفتمان چهارم

گفتمان مهدویت: سخنرانی و مقاله‌های گفتمان چهارم
پدیدآوران	موسسه فرهنگی انتظار نور (تهيه و تدوين)
ناشر	بوستان کتاب قم (انتشارات دفتر تبليغات اسلامی حوزه علميه قم)
مکان نشر	قم - ایران
سال نشر	1387 هـ.ش
چاپ	4
زبان	فارسی
تعداد جلد	1
نورلایب	مطالعه و دانلود pdf

گفتمان مهدويت(4) متن كامل سخنرانى‌ها و مقاله‌هاى گفتمان چهارم مهدويت مى‌باشد كه به زبان فارسى تدوين گرديده است.

ساختار

كتاب در صدد است با استفاده از آراى متفكران و دانشمندان حوزه و دانشگاه، به تبيين ابعاد گوناگون مسئله مهدويت پرداخته و ضمن گسترش فرهنگ ناب مهدويت در ميان مخاطبان حوزوى و دانشگاهى، شبهات و سؤالات موجود در اين زمينه را بررسى كرده و پاسخ‌هاى منطقى، مستدل و قانع كننده به افكار تشنه ارائه دهد.

گزارش محتوا

اعتقاد به مهدويت و انتظار، در رأس هرم اعتقادى شيعه قرار گرفته و رابطه انتظار و روان آدمى، مبتنى بر ارتباط دين و باورهاى دينى با روان انسان است. مسعود آذربايجانى در «رابطه انتظار و بهداشت روان» برآن است تا از ارتباط انتظار و ابعاد روان‌شناختى آن با بهداشت روان بحث كند.

وى معنقد است، باورهاى دينى از راه تغذيه روحى، تفسير معنايى زندگى، ايجاد حس انسجام، تخليه هيجانى و... زمينه‌هاى آرامش و بهداشت روانى را فراهم مى‌كند.

در «تبيين و تحليل نظريه حكومت جهانى حضرت مهدى(عج)»، على ربانى گلپايگانى به بيان و تشريح ويژگى‌هاى حكومت امام زمان(عج)، ملاك جهانى بودن، مسئله جهانى شدن، ويژگى اسلامى و ولايى بودن و حكومت صالحان پرداخته است.

وى معتقد است، مى‌توان مسئله حكومت امام عصر(عج) را علاوه بر رهيافت كلامى، از منظر سياسى نيز تحليل و بررسى كرد، همان گونه كه مى‌توان رويكرد جامعه‌شناختى با آن داشت و يا از نگرش علوم تربيتى و روان‌شناختى درباره‌اش سخن گفت.

يكى از عوامل زمينه‌ساز ظهور حضرت مهدى(عج) و حاكميت امامت، پيوند آزادى و ايمان است؛ بدين معنا كه مردم با اختيار و تمايل خود، گزينه ايمان را برگزينند و عباس پسنديده، معتقد است كه غيبت، محصول گسست آزادى از دين است، چنان كه ظهور را ميوه پيوند آزادى با ايمان مى‌داند و لذا براى روشن شدن اين بحث، در «بازگشت به آينده»، به بررسى دو موضوع عمده «نظريه امامت و ولايت» و «اصل اختيار و آزادى بشر» پرداخته است.

على اكبر ارشاد، معتقد است خدامدارى جهان و احسن انگارى نظام موجود، نگرش كلى به ماهيت و ساختار حيات و هستى است و اين اجمال، در «فسلفه فرج»، در ده اصل ذيل تفصيل و تبيين شده است:

هدف‌مندى آفريدگار و هدف‌دارى آفريدگان، نظم و قانون‌مندى، وحدت و اندام‌وارگى، آينه‌سانى و آيه‌وارگى موجودات، دو ساحتى بودن جهان، شعورمندى پديده‌ها، كرنش و پرستندگى جهان، نيك بودن سرشت و آفرينش انسان، تداوم حيات و ارتباط ميان دنيا و آخرت و سرانجام، فراگشتى انسان و جهان.

اصل ظهور منجى قطعى و ترديدناپذير است؛ اما سؤال اين است كه چه بايد كرد تا اين حركت، سرعت بگيرد؟

آيا به راستى راهى براى تعجيل وجود دارد؟ آيا ممكن است با زمينه‌سازى مناسب، به ظهور حجت(عج) شتاب بخشيد؟ قرآن در اين باره چه سخنى دارد؟

براى پاسخ به اين پرسش‌ها، محمد فاكر ميبدى در «زمينه‌سازى ظهور حضرت ولى عصر(عج)»، نخست به تبيين و نقد ديدگاه‌هاى موجود در اين زمينه پرداخته و سپس با نگاه قرآنى در پى پاسخ‌گويى برآمده است.

نتيجه «بازشناسى امدادهاى غيبى در ظهور و حكومت جهانى امام مهدى(عج)» عبدالكريم بهجت‌پور، آن است كه مهدويت، موعود اديان الهى و و ذخيره خداوند براى روزى است كه توانايى‌هاى بشر، نه در پى ساخت، بلكه به دنبال نابودى زندگى همه انسان‌هاست؛ زمانى كه ديگر صالحان، توان اصلاح جهان را ندارند.

محمدرضا سنگرى در «همانند بودن صحابه دو انقلاب: عاشورا و عصر ظهور» در پى بررسى ويژگى‌هاى مشترك ياران امام حسين(ع) و امام زمان(عج) است.

وى اين ويژگى‌ها را در چهار مؤلفه دنبال كرده است: بصيرت و بينش، عشق‌ورزى به امامت و ولايت، دين‌مدارى و دين‌يارى و روشن‌بينى در برنامه‌ريزى.

«خورشيد پنهان و معرفت امام عصر(عج) و بايسته‌ها در عصر غيبت» عنوان مقاله رضا برنجكار است كه در آن، به ضرورت شناخت امام زمان(عج)، دو ويژگى مهم امامان(ع) و وظايف مسلمانان در عصر غيبت اشاره كرده است.

در اعتقاد شيعه، امامت جوهره سياست است، چرا كه هويت سياسى مدينه فاضله شيعى، با حضور امام(ع) شناخته مى‌شود و در طول تاريخ، اقليت شيعه، تحت فشار و هژمونى اكثريت سنى و سلطه حاكمان جور بوده و سؤال اساسى اين كه آيا در دوران غيبت، شيعه به حال خود رها شده يا با دستورالعمل ويژه و ارائه الگوى رفتارى، تكليف آن‌ها مشخص شده است؟

حاصل «گفتمان‌هاى سياسى معطوف به ظهور امام عصر(عج)» محسن مهاجرنيا، اين است كه در هر دوره‌اى، گفتمان ويژه‌اى، كه ملهم از آموزه‌هاى امامان(ع) بوده، به كنش منتظرانه شيعه غنا بخشيده است. در اين ميان، گفتمان‌هاى انتظار، تقيه، تعامل و ولايت فقيه، كه نويسنده در پى تشريح و توضيح هر يك از آن‌هاست، از اهميت ويژه‌اى برخوردار بوده است.

مشروعيت حاكميت دينى، نياز به زندگى اجتماعى، ضرورت حكومت و پايه‌هاى آن، صفات حاكم اسلامى و ملاك‌هاى مشروعيت، در «مشروعيت حكومت دينى در عصر غيبت» توسط محمد محمدرضايى بررسى شده است.

وضعيت كتاب

فهرست اجمالى در ابتدا و فهرست تفصيلى مطالب، متن ميزگردها، نمايه آيات، روايات و كتاب‌نامه كتب ذكر شده در متن، در انتهاى كتاب آمده است.

پاورقى‌ها بيشتر به ذكر منابع اختصاص دارد.

منابع

مقدمه و متن كتاب.