إعراب القرآن الكريم (دعاس): تفاوت میان نسخهها
(صفحه ای تازه حاوی «<div class='wikiInfo'>
[[پرونده:NUR01392J1.jpg|بندانگش» ایجاد کرد.) |
جز (A-esmaili@noornet.net صفحهٔ اعراب القرآن الکریم (دعاس) را بدون برجایگذاشتن تغییرمسیر به إعراب القرآن الکریم (دعاس) منتقل کرد) |
(بدون تفاوت)
|
نسخهٔ ۲ ژوئیهٔ ۲۰۱۶، ساعت ۱۵:۲۲
نام کتاب | اعراب القرآن الکریم (دعاس) |
---|---|
نام های دیگر کتاب | |
پدیدآورندگان | حمیدان، احمد محمد (نويسنده)
قاسم، اسماعیل محمود (نويسنده) دعاس، احمد عببد (نويسنده) |
زبان | عربی |
کد کنگره | BP 82/8 /د7الف6 |
موضوع | قرآن - اعراب
قرآن - صرف و نحو |
ناشر | دار الفارابي للمعارف |
مکان نشر | دمشق - سوریه |
سال نشر | 1425 هـ.ق یا 2004 م |
کد اتوماسیون | 1392 |
معرفى اجمالى
«إعراب القرآن الكريم»، تأليف احمد عبيد الدعّاس، احمد محمد حميدان و اسماعيل محمود القاسم، به زبان عربى است. در اين كتاب كليه آيات قرآن كريم به لحاظ نحوى مورد مطالعه قرار گرفته است.
ساختار
كتاب در سه جلد ارائه شده است كه به ترتيب در جلد اول اعراب قرآن كريم از سوره فاتحه تا سوره توبه، در جلد دوم از سوره يونس تا عنكبوت و در جلد سوم باقى سورههاى قرآن كريم از سوره روم تا آخر قرآن بيان شده است. شيوه نويسنده بدينگونه است كه نص چند آيه از قرآن كريم را ذكر مىكند و سپس به بررسى اعراب آنها مىپردازد.
گزارش محتوا
نويسندگان كتاب سعى داشتهاند كه شيوهاى را به كار برند كه خواننده در كمترين زمان بتواند اطلاعات مورد نيازش را به دست آورد؛ لذا در مقدمه كتاب مىخوانيم: كتب فراوانى پيرامون اعراب قرآن كريم نگارش شده و در آنها بسيارى از وجوه تفسير و بلاغت و لغتى كه خواننده امروز به تمامى آنها نيازمند نيست ذكر شده است؛ بدينجهت تصميم به تأليف اين كتاب گرفتيم، تا در آن اعراب بهگونه مختصر بيان شود و شيوه ما در اختصار به اين صورت است كه:
1. بهجاى به كار بردن لفظ «الفعل الماضى» يا «الفعل المضارع» يا... از لفظ «ماضٍ» يا «مضارع» يا... بدون واژه «فعل» استفاده كردهايم.
2. به جهت اعتماد به معلومات اوليه خواننده، غالباً حركت اعراب و بناء را حذف كردهايم.
3. گاه كلمه «جار و مجرور» را حذف كرده و به لفظ «مُتَعَلِّقانِ» يا به عبارت «جار و مجرور، خبر يا صفت يا حال است» [بهجاى اينكه بگوييم فلان چيز جار و مجرور و متعلق به خبر محذوف است] بسنده كردهايم.
4. گاه اسم اشاره و اسم موصول را نام نبرده و به ذكر اعراب محلى آن دو اكتفا كردهايم.
5. در مواردى كه به واو عطف و جمله معطوف يا واو استيناف و جمله مستأنفه برخورد كردهايم، بهجاى آنكه بگوييم: «واو، عاطفه و جمله، معطوفه يا واو، استيناف و جمله، مستأنفه است»، گفتهايم: «جمله، معطوفه يا مستأنفه است».
6. گاه اعراب ضمائر متصله را به جهت وضوحش ذكر نمىكنيم و... (برگرفته از مقدمه كتاب، ص 5 و 6).
وضعيت كتاب
فهرست مطالب هريك از جلدهاى كتاب در انتهاى آن آمده است. كتاب، فاقد پاورقى است.
منابع مقاله
مقدمه و متن كتاب.
پیوندها
مطالعه کتاب اعراب القرآن الکریم (دعاس) در پایگاه کتابخانه دیجیتال نور