۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'هـ.ش' به 'ش') |
جز (جایگزینی متن - 'دانشگاه' به 'دانشگاه') |
||
| خط ۴۲: | خط ۴۲: | ||
در سال 1342ش با كمك قاضى خيرخواهى در دادگسترى قوچان، براى ادامه تحصيل به آلمان رفت. در سال 1349ش وقتى از آلمان بازگشت داراى دو دختر به نامهاى كتايون و بيتا بود و در رشتههاى ايرانشناسى، اسلامشناسى و تركشناسى، از دانشگاه گوتينگن آلمان دكترا گرفته بود. در بازگشت، نخست به استخدام دانشگاه اصفهان درآمد و بعد توسط ساواك اخراج شد. پس از اخراج از وزارت علوم و آموزش عالى در سال 1353ش، سرانجام مركز تحقيقات ايرانشناسى را تأسيس كرد. بعد از انقلاب، اين مركز تعطيل شد. | در سال 1342ش با كمك قاضى خيرخواهى در دادگسترى قوچان، براى ادامه تحصيل به آلمان رفت. در سال 1349ش وقتى از آلمان بازگشت داراى دو دختر به نامهاى كتايون و بيتا بود و در رشتههاى ايرانشناسى، اسلامشناسى و تركشناسى، از دانشگاه گوتينگن آلمان دكترا گرفته بود. در بازگشت، نخست به استخدام دانشگاه اصفهان درآمد و بعد توسط ساواك اخراج شد. پس از اخراج از وزارت علوم و آموزش عالى در سال 1353ش، سرانجام مركز تحقيقات ايرانشناسى را تأسيس كرد. بعد از انقلاب، اين مركز تعطيل شد. | ||
در 1367ش مجدداً به آلمان رفت و به مدت 6 سال به تحقيق و تدريس در | در 1367ش مجدداً به آلمان رفت و به مدت 6 سال به تحقيق و تدريس در دانشگاههاى دانشگاه ماربورگ و گوتينگن مشغول بود. وى سرانجام به ايران بازگشت و رياست بخش ايرانشناسى دايرة العمارف بزرگ اسلامى را به عهده گرفت. | ||
1379ش سالى بود كه براثر سكته مغزى و فلج شدن نيمى از بدن، خانهنشين شد اما همچنان به كار تحقيق و ترجمه اشتغال دارد. | 1379ش سالى بود كه براثر سكته مغزى و فلج شدن نيمى از بدن، خانهنشين شد اما همچنان به كار تحقيق و ترجمه اشتغال دارد. | ||
ویرایش