رسائل توحیدی: تفاوت میان نسخه‌ها
| خط ۶۸: | خط ۶۸: | ||
[[رده:الهیات (توحید)]] | [[رده:الهیات (توحید)]] | ||
[[رده:25 خرداد الی 24 تیر]] | [[رده:25 خرداد الی 24 تیر]] | ||
[[رده:سال97-1خرداد الی31]] | [[رده:سال97-1خرداد الی31]] | ||
نسخهٔ ۱۸ ژوئن ۲۰۱۸، ساعت ۲۳:۱۱
| رسائل توحيدي (توحيد ذاتي، اسماء حسني، افعال الهي، وسائط فيض ميان خدا و عالم مادي) | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | طباطبایی، محمدحسین (نويسنده)
شیروانی، علی (ترجمه و تحقيق) خسروشاهی، هادی (به کوشش) |
| ناشر | بوستان کتاب قم (انتشارات دفتر تبليغات اسلامي حوزه علميه قم) |
| مکان نشر | ايران - قم |
| سال نشر | مجلد1: 1388ش , |
| چاپ | 2 |
| موضوع | توحيد
خدا - صفات خدا - نامها فلسفه اسلامي |
| زبان | فارسي |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | BP 217 /ط2ر5 |
رسائل توحیدی، ترجمه فارسی کتاب «الرسائل التوحيدية»، اثر علامه سید محمدحسین طباطبایی است که به قلم علی شیروانی ترجمه و تحقیق و به کوشش سید هادی خسروشاهی، به چاپ رسیده است.
این نوشتار ترجمه چهار رساله است که بهترتیب درباره توحید ذاتی، اسماء حسنی و افعال خداوند سبحان و نیز وسائط میان او و عالم طبیعت نوشته شده است.
کتاب از ترجمهای شیوا و رسا برخوردار بوده و مترجم ضمن رعایت اصل امانت در ترجمه، ترجمهای نسبتا سلیس و روان از کتاب ارائه نموده است. وی مقدمهای به ابتدای کتاب افزوده و در آن، ضمن توضیح محتوای رسائل، به این نکته اشاره نموده است که مؤلف گرانقدر با تبحر امل در علوم عقلى و نقلى، مطالب مطروحه را ابتدا مستدل و مبرهن ساخته و سپس با آیات و روایات فراوانى به تأیید و اقامه دلیل نقلى بر آنها پرداخته و کتاب از هر دو بعد، داراى اهمیت خاصى است[۱].
برای آشنایی با نوع ترجمه به بخشی از متن عربی همراه با ترجمه فارسی آن اشاره میگردد:
«فحيث أن الوجود حقيقة أصيلة و لا غير له في الخارج لبطلانه فهو صرف فكل ما فرضناه ثانيا له فهو هو إذ لو كان غيره أو امتاز بغيره كان باطلا فالثاني ممتنع الفرض فهو واحد بالوحدة الحقة على ما تقدم و من هنا يظهر أنه مشتمل على كل كمال حقيقي في ذاته بنحو العينية و حيث أن الوجود بذاته يناقض العدم و يطارده فهو بذاته غير قابل لطروّ العدم و حمله عليه فهو حقيقة واجبة الوجود بذاتها. فحقيقة الوجود حقيقة واجبة الوجود بالذات و من جميع الجهات مستجمعة لجميع صفات الكمال منزهة عن جميع صفات النقص و العدميات»[۲].
«وجود، حقیقت اصیلى است و غیرى براى او در خارج نیست؛ زیرا هرچه غیر او باشد، پوچ و باطل خواهد بود؛ بنابراین وجود، یک حقیقت صرف و خالص است. در نتیجه، هرچه را بهعنوان «دوم» براى آن در نظر بگیریم، همان خواهد بود؛ زیرا اگر چیز دیگر باشد و یا بهوسیله چیز دیگر از آن ممتاز شود، پوچ و باطل خواهد بود. پس فرض «دوم» براى وجود، ممتنع مىباشد؛ ازاینرو، حقیقت وجود، واحد است و وحدتش بهصورت وحدت حقه مىباشد. از اینجا روشن مىگردد که حقیقت وجود، داراى هر کمال واقعى، بلکه عین آن مىباشد و چون وجود، ذاتاً نقیض عدم و طردکننده آن است، ذاتش بهگونهاى مىباشد که عدم، نمىتواند بر آن عارض و حمل شود؛ ازاینرو، وجود، حقیقتى است که ذاتاً، واجبالوجود باشد. بنابراین، حقیقت وجود، ذاتاً و از هر جهتى، واجبالوجود است و داراى همه صفات کمال و مبرا از تمام نقصها و امور عدمى مىباشد»[۳].
فهرست مطالب در ابتدا و نمایه اعلام و کتابهای مذکور در متن، در انتهای کتاب آمده است.
در پاورقیها علاوه بر ذکر منابع، به توضیح برخی از عبارات متن پرداخته شده است.
پانویس
منابع مقاله
- مقدمه و متن کتاب.
- طباطبایی، سید محمدحسین، «الرسائل التوحيدية»، لبنان، بیروت، مؤسسة النعمان، 1419ق.