فخر رازی، محمد بن عمر: تفاوت میان نسخهها
جز (جایگزینی متن - 'اهل البیتعلیهم' به 'اهل البیتعلیهم') |
جز (جایگزینی متن - 'فخر رازي، محمد بن عمر' به 'فخر رازی، محمد بن عمر') |
||
خط ۸۸: | خط ۸۸: | ||
[[الاربعین فی اصول الدین (رازی)]] | [[الاربعین فی اصول الدین (رازی)]] | ||
[[القضاء و القدر (فخر | [[القضاء و القدر (فخر رازی، محمد بن عمر)]] | ||
[[المحصل]] | [[المحصل]] |
نسخهٔ ۱۴ ژوئن ۲۰۱۸، ساعت ۰۹:۱۰
نام | فخر رازی، محمد بن عمر |
---|---|
نام های دیگر | رازی، فخرالدین
فخرالدین رازی فخر رازی، ابوعبدالله |
نام پدر | عمر |
متولد | 544ق |
محل تولد | شهر ری |
رحلت | 606 هـ.ق -هرات |
اساتید | سمعانی(سمنانی)، مجدالدین جیلی، ضیاالدین عمر، محمود بن حسن حمصی |
برخی آثار | المحصل |
کد مؤلف | AUTHORCODE693AUTHORCODE |
فخرالدين ابوعبداللّه محمّد بن عمر بن حسين رازى شافعى (543-606 ق) عالم بزرگ، متکلم، فقیه و مفسر ایرانی است. معروفترین اثر او کتاب مفاتیح الغیب مشهور به تفسیر کبیر فخر رازی است که از مفصلترین تفاسیر قرآن است.
ولادت
امام فخرالدین ابوعبدالله محمد بن عمر بن حسین بن حسن بن علی تیمی طبرستانی مشهور به ابن خطیب رازی و امام المشککین از بزرگان متکلمین و خطبا و فیلسوف مشهور سده ششم هجری در 25 رمضان سال 543 یا 544 در شهر ری زاده شد. محمد بن عمر فخر رازی یکی از مشاهیر علمی و ادبی اسلام شمرده میشود که در عصر خود از بزرگترین علما و حکمای اسلام بوده و در علوم معقول و منقول یعنی فلسفه، کلام، ریاضیات و فقه و اصول، تفسیر قرآن و ادبیات استاد، صاحب نظر و مرجع فضلای زمان محسوب میشده است.[۱]
تحصیلات
علوم فقه و اصول و كلام اوليه را نزد پدرش آموخت و پس از وفات پدر به شهر رى سفر نموده و نزد كمال سمعانى رفت واو را به عنوان مرشد و استاد برگزيد. پس از مدتى جهت تكميل دروس، به مراغه سفر نمودو علم كلام و حكمت را نزد مجدالدين جيلي كه از بزرگان فن بود آموخت
رازى مدتى به سفر رفت و در خوارزم و ماوراء النهر به دليل بيان مطالبى بر خلاف مذهب مردم آنجا، از شهر اخراج شده به هرات رفت. در آنجا مورد اكرام و احترامسلاطين غورى قرار گرفت و سلطان غياثالدين محمد غورى مسجد جامعبزرگ و مدرسه جامع هرات را براى مجالس پند و درس امام فخر رازى بنا نهاد.
فخر رازى به دليل آنكه دو پسرش داماد يكى از ثروتمندان رى بودند، از وضع مالى خوبى برخوردار بود.
آثار
او در موضوعات مختلفى از خود آثارى بر جاى گذاشته كه از آن جمله تفسير كبير با عنوان مفاتيح الغيب و همچنين كتابى در بيان انساب آل ابىطالب با عنوان الشجرة المباركة في أنساب الطالبية است. برخى ديگر از كتب وى چنين است: ارشاد النظائر إلى لطائف الأسرار، تهذيب الدلائل و عيون المسائل، الزبده و المحصّل كه اين چهار كتاب در علم كلام نوشته شده است. مؤاخذات على النحاة، تحصيل الحق، عيون المسائل التجاريّة، البيان و البرهان، نهاية الإيجاز في دراية الإعجاز، نهايةالعقول، المطالب العاليه، رسالة في النبّوات، الخمسين في اصولالدين، اسرار النجوم، المحصول در علم اصول فقه، إحكام الأحكام، الرياض المونقة، رسالة في النفس، الأربعين في اصولالدين، لباب الإشارات.
وفات
فخر رازى به سال 606 در هرات از دنيا رفت.
پانویس
وابستهها
شرح الاشارات و التنبیهات (الفخر الرازی)
المباحث المشرقیه فی علم الالهیات و الطبیعیات
الشجرة المبارکة في أنساب الطالبية
إعتقادات فرق المسلمین و المشرکین
القضاء و القدر (فخر رازی، محمد بن عمر)
المطالب العالیه من العلم الالهی
خوابگزاری. التحبير في علم التعبير
الرساله الکمالیه فی الحقایق الالهیه
الاشاره فی اصول الکلام (للإمام فخر الدین محمد بن عمر بن الحسین الرّازي)
مناظرات فخرالدين رازي في بلاد ماوراء النهر
تفسیر کبیر مفاتیح الغیب (ترجمه)
التفسیر الکبیر للامام الفخر الرازی
مفاتیح الغیب المشتهر بالتفسیر الکبیر
حفظ البدن: رسالهای کهن در باب بهداشت تن (متن کهن سده ششم هجری)
نهاية الإيجاز في دراية الإعجاز
تفسير الفخر الرازي المشتهر بالتفسير الکبير و مفاتيح الغيب
الکاشف عن أصول الدلائل و فصول العلل
مجموعه فراست نامه: مشتمل بر: 1 مقاله و 1 کتاب
التفسیر الکبیر، یا، مفاتیح الغیب
حفظ البدن (رسالهای فارسی در بهداشت و تندرستی)
کشف التمویهات فی شرح الرازی علی الإشارات و التنبیهات للرئیس إبن سینا