ابوالسعادات اصفهانی، اسعد بن عبدالقاهر: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - ' ق' به 'ق') برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
جز (جایگزینی متن - ' ' به '') |
||
| خط ۳۳: | خط ۳۳: | ||
| data-type="authorCode" |AUTHORCODE15461AUTHORCODE | | data-type="authorCode" |AUTHORCODE15461AUTHORCODE | ||
|} | |} | ||
</div> | </div>'''اسعد بن عبدالقاهر بن اسعد''' مشهور به '''اَبوالسَّعاداتِ اِصفَهانى''' زنده در 635ق، عالم و نويسنده امامى، و استاد افرادی همچون [[ابن طاووس، علی بن موسی|سید بن طاووس]]، [[نصیرالدین طوسی، محمد بن محمد|خواجه نصیرالدین طوسی]] و [[ابن میثم، میثم بن علی|ابن میثم بحرانی]] است. | ||
'''اسعد بن عبدالقاهر بن اسعد''' مشهور به '''اَبوالسَّعاداتِ اِصفَهانى''' زنده در 635ق، عالم و نويسنده امامى، و استاد افرادی همچون [[ابن طاووس، علی بن موسی|سید بن طاووس]]، [[نصیرالدین طوسی، محمد بن محمد|خواجه نصیرالدین طوسی]] و [[ابن میثم، میثم بن علی|ابن میثم بحرانی]] است. | |||
از جزئيات زندگى وى آگاهى چندانى در دست نيست؛ حتى تاريخ مرگش نيز مورد اختلاف است. برخى از متأخرين، سال درگذشت او را 635 و يا حدود 640ق نوشته‌اند كه در منابع كهن‌تر بدان اشاره‌اى نشده است. تنها [[ابن طاووس، علی بن موسی|ابن طاووس]] در اليقين (ص 79) و [[فلاح السائل]] (ص 15) يادآور شده كه وى در صفر 635 به بغداد آمده و در همان ايام [[ابن طاووس، علی بن موسی|ابن طاووس]] از وى بهره برده است. از استادان او، ابوالفرج على پسر [[قطب راوندی، سعید بن هبه‌الله |قطب‌الدين راوندى]] و از شاگردانش به جز [[ابن طاووس، علی بن موسی|ابن طاووس]]، [[نصیرالدین طوسی، محمد بن محمد|خواجه نصيرالدين طوسى]] و [[ابن میثم، میثم بن علی|ابن ميثم بحرانى]] را مى‌شناسیم. | از جزئيات زندگى وى آگاهى چندانى در دست نيست؛ حتى تاريخ مرگش نيز مورد اختلاف است. برخى از متأخرين، سال درگذشت او را 635 و يا حدود 640ق نوشته‌اند كه در منابع كهن‌تر بدان اشاره‌اى نشده است. تنها [[ابن طاووس، علی بن موسی|ابن طاووس]] در اليقين (ص 79) و [[فلاح السائل]] (ص 15) يادآور شده كه وى در صفر 635 به بغداد آمده و در همان ايام [[ابن طاووس، علی بن موسی|ابن طاووس]] از وى بهره برده است. از استادان او، ابوالفرج على پسر [[قطب راوندی، سعید بن هبه‌الله |قطب‌الدين راوندى]] و از شاگردانش به جز [[ابن طاووس، علی بن موسی|ابن طاووس]]، [[نصیرالدین طوسی، محمد بن محمد|خواجه نصيرالدين طوسى]] و [[ابن میثم، میثم بن علی|ابن ميثم بحرانى]] را مى‌شناسیم. | ||
| خط ۴۸: | خط ۴۵: | ||
# منبع الدالائل (جامع الدلائل) و مجمع الفضائل. | # منبع الدالائل (جامع الدلائل) و مجمع الفضائل. | ||
==منابع مقاله== | ==منابع مقاله==دايرةالمعارف بزرگ اسلامى، ج5، ص515.== وابسته‌ها == | ||
دايرةالمعارف بزرگ اسلامى، ج5، ص515. | |||
== وابسته‌ها == | |||
{{وابسته‌ها}} | {{وابسته‌ها}} | ||
نسخهٔ ۱۳ ژوئن ۲۰۱۸، ساعت ۱۵:۱۱
| نام | ابوالسعادات اصفهانی، اسعد بن عبدالقاهر |
|---|---|
| نام‌های دیگر | اصفهانی، اسعد بن عبدالقاهر
شفرویه اصفهانی، اسعد بن عبدالقاهر شفروه اصفهانی، اسعد بن عبدالقاهر |
| نام پدر | عبدالقاهر |
| متولد | زنده در 635ق |
| محل تولد | اصفهان |
| رحلت | 635 ق |
| اساتید | ابوالفرج على پسر قطب‌الدين راوندى |
| برخی آثار | مطلع الصباحتين و مجمع الفصاحتين |
| کد مؤلف | AUTHORCODE15461AUTHORCODE |
اسعد بن عبدالقاهر بن اسعد مشهور به اَبوالسَّعاداتِ اِصفَهانى زنده در 635ق، عالم و نويسنده امامى، و استاد افرادی همچون سید بن طاووس، خواجه نصیرالدین طوسی و ابن میثم بحرانی است.
از جزئيات زندگى وى آگاهى چندانى در دست نيست؛ حتى تاريخ مرگش نيز مورد اختلاف است. برخى از متأخرين، سال درگذشت او را 635 و يا حدود 640ق نوشته‌اند كه در منابع كهن‌تر بدان اشاره‌اى نشده است. تنها ابن طاووس در اليقين (ص 79) و فلاح السائل (ص 15) يادآور شده كه وى در صفر 635 به بغداد آمده و در همان ايام ابن طاووس از وى بهره برده است. از استادان او، ابوالفرج على پسر قطب‌الدين راوندى و از شاگردانش به جز ابن طاووس، خواجه نصيرالدين طوسى و ابن ميثم بحرانى را مى‌شناسیم.
از جمله آثارى كه براى ابوالسعادات برشمرده‌اند، «مجمع البحرين و مطلع السعادتين» يا «مجمع البحرين في جمع المواعظ و الحكم المستخرج من بحرى النبوة و الامام» است كه آقا بزرگ ياد كرده و مى‌تواند با «مطلع الصباحتين و مجمع الفصاحتين» يكى باشد. عنوان اخير تأليف و تلخيصى بوده است از دو کتاب «الشهاب قاضى قضاعى» شامل سخنان پيامبر(ص) و نهج‌البلاغه حضرت على(ع) كه افندى از آن سخن گفته است.
از ديگر آثار او عبارتند از
- توجيه السؤالات في حل الاشكالات؛
- الفائق على الاربعين في فضائل اميرالمؤمنين(ع)؛
- فضيل الحسين و فضله و شكايته و مصيبته و قتله(ع)؛
- منبع الدالائل (جامع الدلائل) و مجمع الفضائل.