اربلی، علی بن عیسی: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - ' ق' به 'ق') |
جز (جایگزینی متن - ' ' به '') |
||
| خط ۲۹: | خط ۲۹: | ||
|data-type='authorCode'|AUTHORCODE2360AUTHORCODE | |data-type='authorCode'|AUTHORCODE2360AUTHORCODE | ||
|} | |} | ||
</div> | </div>ابوالحسن على بن عيسى بن ابى الفتح اِربلى، از علماى قرن هفتم هجرى مى‌باشد. | ||
==خاندان==او در خاندانى اهل علم به دنيا آمد. پدرش حاكم إربل بوده و نسبت اربلى مربوط به شهر إربل از شهرهاى شمال عراق است. | |||
==فرزندان==فرزندان او نيز اهل علم بوده‌اند و شخصيت‌هايى انديشمند، فاضل و اهل شعر و ادبيات مى‌باشند، مانند: | |||
==فرزندان== | |||
فرزندان او نيز اهل علم بوده‌اند و شخصيت‌هايى انديشمند، فاضل و اهل شعر و ادبيات مى‌باشند، مانند: | |||
1 - تاج‌الدين محمد كه ديوان شعرى از او به يادگار مانده است. | 1 - تاج‌الدين محمد كه ديوان شعرى از او به يادگار مانده است. | ||
| خط ۵۰: | خط ۴۱: | ||
3 - نوۀ ديگر او، شرف‌الدين، احمد بن محمد، شخصيتى فاضل و اديب بوده و از جد خود اجازۀ نقل کتاب كشف الغمة را گرفته كه در پايان يك نسخۀ خطى آن موجود است. | 3 - نوۀ ديگر او، شرف‌الدين، احمد بن محمد، شخصيتى فاضل و اديب بوده و از جد خود اجازۀ نقل کتاب كشف الغمة را گرفته كه در پايان يك نسخۀ خطى آن موجود است. | ||
==مقام علمى== | ==مقام علمى==در مقام علمى على بن عيسى اربلى همين بس كه اثرى ارزشمند مانند کتاب كشف الغمة از خود به يادگار گذاشته كه تسلط او را بر احاديث و سيره و تاريخ و كلام و علوم مختلف ديگر نشان مى‌دهد. | ||
در مقام علمى على بن عيسى اربلى همين بس كه اثرى ارزشمند مانند کتاب كشف الغمة از خود به يادگار گذاشته كه تسلط او را بر احاديث و سيره و تاريخ و كلام و علوم مختلف ديگر نشان مى‌دهد. | |||
علماى شيعه جز ثناگويى هيچ درباره آن بزرگ مرد ندارند و حتى عالمى متعصب از اهل تسنن چون «فضل بن روزبهان» كه در رد [[حلی، حسن بن یوسف|علامه حلى]] کتاب نوشته، وقتى به نام اربلى مى‌رسد مى‌گويد: | علماى شيعه جز ثناگويى هيچ درباره آن بزرگ مرد ندارند و حتى عالمى متعصب از اهل تسنن چون «فضل بن روزبهان» كه در رد [[حلی، حسن بن یوسف|علامه حلى]] کتاب نوشته، وقتى به نام اربلى مى‌رسد مى‌گويد: | ||
| خط ۶۴: | خط ۵۲: | ||
{{ب|''ألا قل لجامع هذا الکتاب''|2=''يمينا لقد نلت أقصى المراد''}} | {{ب|''ألا قل لجامع هذا الکتاب''|2=''يمينا لقد نلت أقصى المراد''}} | ||
{{ب|''و أظهرت من فضل آل الرسول''|2=''بتأليفه ما يسوء الأعادي''}} | {{ب|''و أظهرت من فضل آل الرسول''|2=''بتأليفه ما يسوء الأعادي''}} | ||
{{پایان شعر}} | {{پایان شعر}}يعنى: «به نگارندۀ اين کتاب بگوئيد، سوگند كه چه زيبا حق مطلب را ادا نمودى. | ||
يعنى: «به نگارندۀ اين کتاب بگوئيد، سوگند كه چه زيبا حق مطلب را ادا نمودى. | |||
تو با نگارش اين کتاب فضايل خاندان رسول خدا را آشكار نمودى و آنچه دشمنان آن حضرت را ناراحت مى‌كند گفتى». | تو با نگارش اين کتاب فضايل خاندان رسول خدا را آشكار نمودى و آنچه دشمنان آن حضرت را ناراحت مى‌كند گفتى». | ||
==اساتيد== | ==اساتيد==1 - [[ابن طاووس، علی بن موسی|سيد ابن طاووس]] صاحب کتاب «[[إقبال الأعمال (طبع قديم)|إقبال الأعمال]]» | ||
1 - [[ابن طاووس، علی بن موسی|سيد ابن طاووس]] صاحب کتاب «[[إقبال الأعمال (طبع قديم)|إقبال الأعمال]]» | |||
2 - على بن فخار | 2 - على بن فخار | ||
| خط ۸۴: | خط ۶۶: | ||
5 - شيخ رشيد‌الدين محمد بن قاسم صاحب کتاب «المستغيثين بالله». | 5 - شيخ رشيد‌الدين محمد بن قاسم صاحب کتاب «المستغيثين بالله». | ||
==شاگردان== | ==شاگردان==على بن عيسى شاگردان فراوانى تربيت نموده كه نام بسيارى از آنان در اجازه‌هايى كه به آنان داده ثبت است. | ||
على بن عيسى شاگردان فراوانى تربيت نموده كه نام بسيارى از آنان در اجازه‌هايى كه به آنان داده ثبت است. | |||
از بزرگ‌ترين شاگردان وى مى‌توان به: | از بزرگ‌ترين شاگردان وى مى‌توان به: | ||
| خط ۹۷: | خط ۷۶: | ||
3 - فرزندش شيخ تاج‌الدين محمد اشاره كرد. | 3 - فرزندش شيخ تاج‌الدين محمد اشاره كرد. | ||
==تأليفات== | ==تأليفات==عالم فاضل و انديشمند متعهد على بن عيسى اربلى در زمينه‌هاى مختلف تأليفات ارزنده‌اى دارد، مانند: | ||
عالم فاضل و انديشمند متعهد على بن عيسى اربلى در زمينه‌هاى مختلف تأليفات ارزنده‌اى دارد، مانند: | |||
1 - كشف الغمة في معرفة الأئمة عليهم‌السلام. | 1 - كشف الغمة في معرفة الأئمة عليهم‌السلام. | ||
| خط ۱۱۸: | خط ۹۴: | ||
و رساله‌هاى فراوان ديگر در موضوعات گوناگون. | و رساله‌هاى فراوان ديگر در موضوعات گوناگون. | ||
==وفات== | ==وفات==سرانجام پس از عمرى تلاش و مجاهدت در راه اعتلاى پرچم تشيع و با كارنامه‌اى درخشان، على بن عيسى اربلى در سال 692 هجرى دار فانى را وداع گفت و مُهر «ارجعي إلى ربك» زينت بخش كارنامۀ عمر او شد. | ||
سرانجام پس از عمرى تلاش و مجاهدت در راه اعتلاى پرچم تشيع و با كارنامه‌اى درخشان، على بن عيسى اربلى در سال 692 هجرى دار فانى را وداع گفت و مُهر «ارجعي إلى ربك» زينت بخش كارنامۀ عمر او شد. | |||
بدن شريفش را در شهر بغداد و در خانه مسكونى او به خاک سپردند و زيارتگاه عشاق آل محمد صلوات‌الله‌عليهم اجمعين شد. | بدن شريفش را در شهر بغداد و در خانه مسكونى او به خاک سپردند و زيارتگاه عشاق آل محمد صلوات‌الله‌عليهم اجمعين شد. | ||
قبر مطهر او تا چندين قرن باقى بود و متأسفانه در قرن 14 هجرى در تحولات شهر بغداد خراب شده و آثار آن از بين رفت. | قبر مطهر او تا چندين قرن باقى بود و متأسفانه در قرن 14 هجرى در تحولات شهر بغداد خراب شده و آثار آن از بين رفت.== وابسته‌ها == | ||
{{وابسته‌ها}}[[كشف الغمة في معرفة الأئمة]] | |||
== وابسته‌ها == | |||
{{وابسته‌ها}} | |||
[[كشف الغمة في معرفة الأئمة]] | |||
[[کشف الغمة في معرفة الأئمة (ط - الحدیثة)]] | [[کشف الغمة في معرفة الأئمة (ط - الحدیثة)]] | ||
نسخهٔ ۱۳ ژوئن ۲۰۱۸، ساعت ۱۵:۰۷
| نام | اربلی، علی بن عیسی |
|---|---|
| نام‌های دیگر | |
| نام پدر | |
| متولد | |
| محل تولد | |
| رحلت | 692 ق |
| اساتید | |
| برخی آثار | كشف الغمة في معرفة الأئمة |
| کد مؤلف | AUTHORCODE2360AUTHORCODE |
ابوالحسن على بن عيسى بن ابى الفتح اِربلى، از علماى قرن هفتم هجرى مى‌باشد.
==خاندان==او در خاندانى اهل علم به دنيا آمد. پدرش حاكم إربل بوده و نسبت اربلى مربوط به شهر إربل از شهرهاى شمال عراق است.
==فرزندان==فرزندان او نيز اهل علم بوده‌اند و شخصيت‌هايى انديشمند، فاضل و اهل شعر و ادبيات مى‌باشند، مانند:
1 - تاج‌الدين محمد كه ديوان شعرى از او به يادگار مانده است.
2 - نوۀ او عيسى بن تاج‌الدين محمد، كه مانند پدر و جد خود، اهل علم و ادب بوده است.
3 - نوۀ ديگر او، شرف‌الدين، احمد بن محمد، شخصيتى فاضل و اديب بوده و از جد خود اجازۀ نقل کتاب كشف الغمة را گرفته كه در پايان يك نسخۀ خطى آن موجود است.
==مقام علمى==در مقام علمى على بن عيسى اربلى همين بس كه اثرى ارزشمند مانند کتاب كشف الغمة از خود به يادگار گذاشته كه تسلط او را بر احاديث و سيره و تاريخ و كلام و علوم مختلف ديگر نشان مى‌دهد.
علماى شيعه جز ثناگويى هيچ درباره آن بزرگ مرد ندارند و حتى عالمى متعصب از اهل تسنن چون «فضل بن روزبهان» كه در رد علامه حلى کتاب نوشته، وقتى به نام اربلى مى‌رسد مى‌گويد:
«اماميه متفق‌اند كه على بن عيسى اربلى از بزرگ‌ترين علماى آنها است و آثارش هيچگاه كهنه و پوسيده نمى‌شود. او قابل اعتماد و مورد وثوق در نقل است».
شيخ جمال‌الدين احمد بن طاووس درباره كشف الغمۀ اربلى اين اشعار را سروده است:
| ألا قل لجامع هذا الکتاب | يمينا لقد نلت أقصى المراد | |
| و أظهرت من فضل آل الرسول | بتأليفه ما يسوء الأعادي |
يعنى: «به نگارندۀ اين کتاب بگوئيد، سوگند كه چه زيبا حق مطلب را ادا نمودى.
تو با نگارش اين کتاب فضايل خاندان رسول خدا را آشكار نمودى و آنچه دشمنان آن حضرت را ناراحت مى‌كند گفتى».
==اساتيد==1 - سيد ابن طاووس صاحب کتاب «إقبال الأعمال»
2 - على بن فخار
3 - ابن ساعى بغدادى
4 - ابوعبدالله گنجى شافعى
5 - شيخ رشيد‌الدين محمد بن قاسم صاحب کتاب «المستغيثين بالله».
==شاگردان==على بن عيسى شاگردان فراوانى تربيت نموده كه نام بسيارى از آنان در اجازه‌هايى كه به آنان داده ثبت است.
از بزرگ‌ترين شاگردان وى مى‌توان به:
1 - علامۀ حلى
2 - شيخ رضى‌الدين، برادر علامۀ حلى
3 - فرزندش شيخ تاج‌الدين محمد اشاره كرد.
==تأليفات==عالم فاضل و انديشمند متعهد على بن عيسى اربلى در زمينه‌هاى مختلف تأليفات ارزنده‌اى دارد، مانند:
1 - كشف الغمة في معرفة الأئمة عليهم‌السلام.
کتابى است در نوع خود كم نظير كه بحث‌هاى اصول دين پيرامون عصمت و ولايت و اثبات مذهب تشيع را همراه با بحث‌هاى ادبى و تاريخى آورده است.
مؤلف، اين کتاب را در سال 687 هجرى به اتمام رسانده است.
به لحاظ ارزش و اهميت کتاب، علماى بعد از اربلى در چند نوبت کتاب را با نام‌هاى مختلف ترجمه كرده‌اند تا فارسى زبانان هم بتوانند هر چه بيشتر با فضائل و تاريخ زندگانى پيشوايان خود آشنا شوند.
2 - المقامات
3 - ديوان اشعار، مؤلف در کتاب‌ها‌‍ى ديگرِ خود مانند كشف الغمة از اشعار اين ديوان بسيار نقل كرده است.
4 - کتاب الطيف
و رساله‌هاى فراوان ديگر در موضوعات گوناگون.
==وفات==سرانجام پس از عمرى تلاش و مجاهدت در راه اعتلاى پرچم تشيع و با كارنامه‌اى درخشان، على بن عيسى اربلى در سال 692 هجرى دار فانى را وداع گفت و مُهر «ارجعي إلى ربك» زينت بخش كارنامۀ عمر او شد.
بدن شريفش را در شهر بغداد و در خانه مسكونى او به خاک سپردند و زيارتگاه عشاق آل محمد صلوات‌الله‌عليهم اجمعين شد.
قبر مطهر او تا چندين قرن باقى بود و متأسفانه در قرن 14 هجرى در تحولات شهر بغداد خراب شده و آثار آن از بين رفت.== وابسته‌ها ==