ابن سعید، یحیی بن احمد: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - ' ق' به 'ق') |
جز (جایگزینی متن - ' ' به '') |
||
| خط ۳۳: | خط ۳۳: | ||
|data-type='authorCode'|AUTHORCODE75AUTHORCODE | |data-type='authorCode'|AUTHORCODE75AUTHORCODE | ||
|} | |} | ||
</div> | </div>==ولادت== | ||
==ولادت== | |||
'''نجيب‌الدين، يحيى بن احمد بن سعيد حلى'''، معروف به ابن سعيد، در سال 601ق در خاندان فقيه‌پرور سعيد هذلى ديده به جهان گشود. | '''نجيب‌الدين، يحيى بن احمد بن سعيد حلى'''، معروف به ابن سعيد، در سال 601ق در خاندان فقيه‌پرور سعيد هذلى ديده به جهان گشود. | ||
| خط ۵۰: | خط ۴۷: | ||
وى از بزرگ‌ترين مشايخ [[حلی، حسن بن یوسف|علامه حلى]] و از مشايخ بزرگ اجازه و روايت مى‌باشد. | وى از بزرگ‌ترين مشايخ [[حلی، حسن بن یوسف|علامه حلى]] و از مشايخ بزرگ اجازه و روايت مى‌باشد. | ||
== سخن بزرگان== | == سخن بزرگان==[[حلی، حسن بن یوسف|علامه حلى]] در شأن او مى‌نويسد: | ||
[[حلی، حسن بن یوسف|علامه حلى]] در شأن او مى‌نويسد: | |||
او به من اجازه روايت داد و داراى زهد و تقوا بود و ضميرى پاك داشت. | او به من اجازه روايت داد و داراى زهد و تقوا بود و ضميرى پاك داشت. | ||
| خط ۵۹: | خط ۵۳: | ||
فرزندش صفى‌الدين محمد بن يحيى، در رديف دانشمندان و فقهاى بزرگ اين خاندان به شمار مى‌آيد و از او به عنوان «استاد بزرگ اجازه» ياد شده است. | فرزندش صفى‌الدين محمد بن يحيى، در رديف دانشمندان و فقهاى بزرگ اين خاندان به شمار مى‌آيد و از او به عنوان «استاد بزرگ اجازه» ياد شده است. | ||
[[تقی‌الدین حلی، حسن بن علی|ابن داود]] درباره يحيى بن سعيد مى‌گويد: «يحيى بن احمد بن سعيد شيخ و مقتداى ما است. وى عالم به علوم ادبى و فقهى و اصولى بود و از ميان فضلا با تقواترين و زاهدترين آنان بود.» | [[تقی‌الدین حلی، حسن بن علی|ابن داود]] درباره يحيى بن سعيد مى‌گويد: «يحيى بن احمد بن سعيد شيخ و مقتداى ما است. وى عالم به علوم ادبى و فقهى و اصولى بود و از ميان فضلا با تقواترين و زاهدترين آنان بود.»== اساتيد==# سيد محيى‌الدين ابوحامد، محمد بن عبدالله بن على بن زهره | ||
== اساتيد== | |||
# سيد محيى‌الدين ابوحامد، محمد بن عبدالله بن على بن زهره | |||
# شيخ محمد بن ابى البركات بن ابراهيم صمعانى | # شيخ محمد بن ابى البركات بن ابراهيم صمعانى | ||
# پدر بزرگوارش شيخ احمد بن يحيى | # پدر بزرگوارش شيخ احمد بن يحيى | ||
| خط ۸۴: | خط ۷۲: | ||
# احمد بن عبدالكريم | # احمد بن عبدالكريم | ||
== تأليفات== | == تأليفات==# الجامع للشرائع | ||
# الجامع للشرائع | |||
# الفحص و البيان من اسرار القرآن | # الفحص و البيان من اسرار القرآن | ||
# قضاء الفوائت | # قضاء الفوائت | ||
| خط ۹۳: | خط ۷۸: | ||
# المدخل في اصول الفقه | # المدخل في اصول الفقه | ||
# نزهة الناظر في الجمع بين الاشباه و النظائر | # نزهة الناظر في الجمع بين الاشباه و النظائر | ||
# مسألة في نجاسة المشركين | # مسألة في نجاسة المشركين== وفات== | ||
== وفات== | |||
== وابسته‌ها == | ابن سعيد حلى در سال 690ق در حالى كه 89 بهار پربركت را پشت سر گذاشته بود در شهر حله ديده از جهان فرو بست و به لقاى دوست نائل شد.== وابسته‌ها == | ||
{{وابسته‌ها}} | {{وابسته‌ها}} | ||
[[الجامع للشرایع]] | [[الجامع للشرایع]] | ||
[[نزهة الناظر في الجمع بین الأشباه و النظائر]] | [[نزهة الناظر في الجمع بین الأشباه و النظائر]] [[رده:زندگی‌نامه]] | ||
[[رده:زندگی‌نامه]] | |||
نسخهٔ ۱۳ ژوئن ۲۰۱۸، ساعت ۱۴:۰۳
| نام | ابن سعید، یحیی بن احمد |
|---|---|
| نام‌های دیگر | ابن سعید ال‍ح‍ل‍ی، اب‍و زک‍ری‍ا یحیی
ن‍ج‍ی‍ب ال‍دی‍ن یحیی بن سعید |
| نام پدر | |
| متولد | |
| محل تولد | |
| رحلت | 689 ق |
| اساتید | |
| برخی آثار | |
| کد مؤلف | AUTHORCODE75AUTHORCODE |
==ولادت==
نجيب‌الدين، يحيى بن احمد بن سعيد حلى، معروف به ابن سعيد، در سال 601ق در خاندان فقيه‌پرور سعيد هذلى ديده به جهان گشود.
حیات علمی
او در شمار دانشمندان بزرگ و فقيهان زنده‌دل ديار حله است. ابن سعيد نوه دخترى ابن ادريس حلى و پسر عموى پيشواى فقهاى شيعه، محقق حلى است.
جدش يحيى، كه از فقهاى بزرگ حله بود، دو فرزند فقيه و دانشمند به نام احمد - -پدر ابن سعيد- و حسن -پدر محقق حلى - داشت.
ابن سعيد پس از پسر عمويش محقق حلى، به جاى وى بر كرسى تدريس تكيه زد و جاى خالى او را پر نمود. وى تمام فنون و دانش‌هاى ادبى، فقهى و اصولى را دارا بود و در زهد و تهذيب نفس، پارساترين دانشمندان عصر خويش بود.
وى از بزرگ‌ترين مشايخ علامه حلى و از مشايخ بزرگ اجازه و روايت مى‌باشد.
== سخن بزرگان==علامه حلى در شأن او مى‌نويسد:
او به من اجازه روايت داد و داراى زهد و تقوا بود و ضميرى پاك داشت.
فرزندش صفى‌الدين محمد بن يحيى، در رديف دانشمندان و فقهاى بزرگ اين خاندان به شمار مى‌آيد و از او به عنوان «استاد بزرگ اجازه» ياد شده است.
ابن داود درباره يحيى بن سعيد مى‌گويد: «يحيى بن احمد بن سعيد شيخ و مقتداى ما است. وى عالم به علوم ادبى و فقهى و اصولى بود و از ميان فضلا با تقواترين و زاهدترين آنان بود.»== اساتيد==# سيد محيى‌الدين ابوحامد، محمد بن عبدالله بن على بن زهره
- شيخ محمد بن ابى البركات بن ابراهيم صمعانى
- پدر بزرگوارش شيخ احمد بن يحيى
- سيد اجلّ، فخار بن معد موسوى
- شيخ نجيب‌الدين محمد بن جعفر بن هبۀ الله بن نما حلى
شاگردان
- سيد عبدالكريم بن طاوس
- علامه حلى
- صفى‌الدين محمد بن يحيى (فرزند بزرگوارش)
- شيخ جلال‌الدين ابن نما حلى
- سيد شمس‌الدين محمد بن ابى المعالى
- سيد عز‌الدين حسن بن على بن محمد بن على
- سيد نجم‌الدين ابوعبدالله حسين بن اردشير بن محمد طبرى
- شيح كمال‌الدين على بن حماد ليثى واسطى
- حموينى، مؤلف کتاب فرائد السمطين
- احمد بن عبدالكريم
== تأليفات==# الجامع للشرائع
- الفحص و البيان من اسرار القرآن
- قضاء الفوائت
- كشف الالتباس عن نجاسة الارجاس
- المدخل في اصول الفقه
- نزهة الناظر في الجمع بين الاشباه و النظائر
- مسألة في نجاسة المشركين== وفات==
ابن سعيد حلى در سال 690ق در حالى كه 89 بهار پربركت را پشت سر گذاشته بود در شهر حله ديده از جهان فرو بست و به لقاى دوست نائل شد.== وابسته‌ها ==