۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - ' ق' به 'ق') |
جز (جایگزینی متن - ' ' به '') |
||
| خط ۴۱: | خط ۴۱: | ||
|data-type='authorCode'|AUTHORCODE138AUTHORCODE | |data-type='authorCode'|AUTHORCODE138AUTHORCODE | ||
|} | |} | ||
</div> | </div>محمدرضا بن محمدحسین بن محمدباقربن محمدتقى ايوان كيفى تهرانى اصفهانى، (متوفاى 1362 قمرى) | ||
==ولادت==مؤلف در 20 محرم الحرام سال 1287 قمرى در نجف اشرف چشم به جهان گشود. از ناحيۀ پدرى به شيخ محمدتقى اصفهانى صاحب [[هداية المسترشدين في شرح أصول معالمالدين|هداية المسترشدين]] مىرسد و مادر او نيز ربابه سلطان بيگم دختر سيد محمدباقربن محمدتقى موسوى، معروف به حجتالاسلام شفتى (متوفاى 1260 قمرى) مىباشد. | |||
==خاندان==خاندان شيخ محمدتقى اصفهانى (صاحب حاشيه بر معالم) (متوفاى 1248 قمرى) و جد مؤلف از اشرف و افضل خاندان علم و تقوى در اصفهان بودهاند. در اين خاندان نوابغ و بزرگانى در فضل و علم و ادب و معرفت ظهور كردهاند. سيد حسن امين دربارۀ خاندان او اين چنين مىگويد:آل صاحب الحاشية بيت علم جليل في أصفهان.(مستدركات [[أعيان الشيعة (12 جلدی)|أعيان الشيعة]] ج 6 ص165) | |||
==خاندان== | |||
خاندان شيخ محمدتقى اصفهانى (صاحب حاشيه بر معالم) (متوفاى 1248 قمرى) و جد مؤلف از اشرف و افضل خاندان علم و تقوى در اصفهان بودهاند. در اين خاندان نوابغ و بزرگانى در فضل و علم و ادب و معرفت ظهور كردهاند. سيد حسن امين دربارۀ خاندان او اين چنين مىگويد:آل صاحب الحاشية بيت علم جليل في أصفهان.(مستدركات [[أعيان الشيعة (12 جلدی)|أعيان الشيعة]] ج 6 ص165) | |||
در أعيان الشيعه دربارۀ پدر بزرگوار ايشان اين چنين آمده است الإمام الزاهد العارف... كان مجدا مجتهدا في شأنه كان كثير الفكر منقطعا عن الناس.([[أعيان الشيعة (12 جلدی)|أعيان الشيعة]] ج 9 ص249) | در أعيان الشيعه دربارۀ پدر بزرگوار ايشان اين چنين آمده است الإمام الزاهد العارف... كان مجدا مجتهدا في شأنه كان كثير الفكر منقطعا عن الناس.([[أعيان الشيعة (12 جلدی)|أعيان الشيعة]] ج 9 ص249) | ||
| خط ۶۶: | خط ۵۷: | ||
در مورد دايىهايش:جلهم علماء فضلاء انتهت إليهم الرياسة العلميّة بعد أبيهم في أصفهان.([[أعيان الشيعة (12 جلدی)|أعيان الشيعة]] ج 9 ص188) | در مورد دايىهايش:جلهم علماء فضلاء انتهت إليهم الرياسة العلميّة بعد أبيهم في أصفهان.([[أعيان الشيعة (12 جلدی)|أعيان الشيعة]] ج 9 ص188) | ||
==دوران كودكى و تحصيل== | ==دوران كودكى و تحصيل==مؤلف در نه سالگى از نجف اشرف همراه پدرش به اصفهان مسافرت كرده و پس از آموختن ادبيات و مقدمات فقه و اصول در سن پانزده سالگى به نجف اشرف برمىگردد. | ||
مؤلف در نه سالگى از نجف اشرف همراه پدرش به اصفهان مسافرت كرده و پس از آموختن ادبيات و مقدمات فقه و اصول در سن پانزده سالگى به نجف اشرف برمىگردد. | |||
در نجف اشرف ابتدا از محضر پدر بزرگوارش [[اصفهانی، محمدحسین|شيخ محمدحسین اصفهانى]] (متوفاى 1308 قمرى) در فقه و اصول (کتاب فصول و قسمتى از رسائل) و بعضى از کتابهاى تفسيرى (تفسير بيضاوى و [[الكشاف عن حقائق غوامض التنزيل و عيون الأقاويل في وجوه التأويل|كشاف]]) استفاده نموده و همينطور از [[قزوینی، ابراهیم بن محمدباقر|سيد ابراهيم قزوينى]] در رياضيات و هيئت و علوم عقلى و معالم الأصول و شرح لمعه و شيخ فتح اللّه مشهور به شريعتمدارى اصفهانى در قسمت زيادى از رسائل، ميرزا حبيباللّه تهرانى در رياضيات، [[آخوند خراسانی، محمدکاظم بن حسین|شيخ محمد كاظم خراسانى]] (متوفاى 1329 قمرى) [[شریعت اصفهانی، فتحالله|شيخ الشريعة اصفهانى]] (متوفاى 1339 قمرى)، [[یزدی، محمدکاظم بن عبدالعظیم|سيد محمد كاظم يزدى]] (متوفاى 1337 قمرى)، شيخ [[همدانی، رضا بن محمد هادی|آقا رضا همدانى]] (متوفاى 1322 قمرى)، [[فشارکی اصفهانی، محمد بن امیرقاسم|سيد محمد فشاركى]] (متوفاى 1316 قمرى)، شيخ حسين نورى (متوفاى 1320 قمرى) و سيد مرتضى كشميرى (متوفاى 1323 قمرى) استفاده نموده است. در بين اساتيد مؤلف، [[فشارکی اصفهانی، محمد بن امیرقاسم|سيد محمد فشاركى]] از جايگاه خاصى برخوردار است. مؤلف در مورد ايشان اين چنين مىگفته كه در مدت كوتاهى كه مصاحب او بوده از وى بيش از اساتيد ديگرش استفاده نموده است. | در نجف اشرف ابتدا از محضر پدر بزرگوارش [[اصفهانی، محمدحسین|شيخ محمدحسین اصفهانى]] (متوفاى 1308 قمرى) در فقه و اصول (کتاب فصول و قسمتى از رسائل) و بعضى از کتابهاى تفسيرى (تفسير بيضاوى و [[الكشاف عن حقائق غوامض التنزيل و عيون الأقاويل في وجوه التأويل|كشاف]]) استفاده نموده و همينطور از [[قزوینی، ابراهیم بن محمدباقر|سيد ابراهيم قزوينى]] در رياضيات و هيئت و علوم عقلى و معالم الأصول و شرح لمعه و شيخ فتح اللّه مشهور به شريعتمدارى اصفهانى در قسمت زيادى از رسائل، ميرزا حبيباللّه تهرانى در رياضيات، [[آخوند خراسانی، محمدکاظم بن حسین|شيخ محمد كاظم خراسانى]] (متوفاى 1329 قمرى) [[شریعت اصفهانی، فتحالله|شيخ الشريعة اصفهانى]] (متوفاى 1339 قمرى)، [[یزدی، محمدکاظم بن عبدالعظیم|سيد محمد كاظم يزدى]] (متوفاى 1337 قمرى)، شيخ [[همدانی، رضا بن محمد هادی|آقا رضا همدانى]] (متوفاى 1322 قمرى)، [[فشارکی اصفهانی، محمد بن امیرقاسم|سيد محمد فشاركى]] (متوفاى 1316 قمرى)، شيخ حسين نورى (متوفاى 1320 قمرى) و سيد مرتضى كشميرى (متوفاى 1323 قمرى) استفاده نموده است. در بين اساتيد مؤلف، [[فشارکی اصفهانی، محمد بن امیرقاسم|سيد محمد فشاركى]] از جايگاه خاصى برخوردار است. مؤلف در مورد ايشان اين چنين مىگفته كه در مدت كوتاهى كه مصاحب او بوده از وى بيش از اساتيد ديگرش استفاده نموده است. | ||
==ويژگيها== | ==ويژگيها==از مهمترين ويژگيهاى شخصيتى مؤلف جامعيت او در علوم مختلف اسلامى است. جديت در تحصيل و فراگيرى علوم، او را فردى صاحب نظر و داراى نظريات جديد، عميق، و مبتكر در رشتههاى مختلف علمى ساخته است. | ||
از مهمترين ويژگيهاى شخصيتى مؤلف جامعيت او در علوم مختلف اسلامى است. جديت در تحصيل و فراگيرى علوم، او را فردى صاحب نظر و داراى نظريات جديد، عميق، و مبتكر در رشتههاى مختلف علمى ساخته است. | |||
جامعيت در علوم مختلف، فضل و عظمت علمى، حافظۀ عجيب، استعداد فطرى و عشق او به كسب علم و دانش باعث شده بود كه در بين اعلام و بزرگان حوزه به نبوغ و برترى علمى مشهور شده و شخصيتى باشد كه فضايل مختلف در او جمع گردد. او در فقه و اصول متخصص و در تفسير قرآن كريم، فلسفه، كلام و رياضى فردى صاحب نظر و متبحر بود. | جامعيت در علوم مختلف، فضل و عظمت علمى، حافظۀ عجيب، استعداد فطرى و عشق او به كسب علم و دانش باعث شده بود كه در بين اعلام و بزرگان حوزه به نبوغ و برترى علمى مشهور شده و شخصيتى باشد كه فضايل مختلف در او جمع گردد. او در فقه و اصول متخصص و در تفسير قرآن كريم، فلسفه، كلام و رياضى فردى صاحب نظر و متبحر بود. | ||
| خط ۹۰: | خط ۷۵: | ||
عظمت علمى همراه با زهد و تنگدستى و شادابى و روحيۀ با نشاط، خوش صحبتى و در همان حال رعايت وقار و متانت و دورى از سبكى و بىمحتوايى در گفتار، اين شخصيت عظيم را چهرهاى استثنايى و محبوب ساخته بود. | عظمت علمى همراه با زهد و تنگدستى و شادابى و روحيۀ با نشاط، خوش صحبتى و در همان حال رعايت وقار و متانت و دورى از سبكى و بىمحتوايى در گفتار، اين شخصيت عظيم را چهرهاى استثنايى و محبوب ساخته بود. | ||
==هجرت به اصفهان== | ==هجرت به اصفهان==مؤلف پس از شروع جنگ جهانى اوّل در سال 1333 قمرى مدتى به كربلا مىرود اما به علت دشواريهايى كه در نتيجۀ جنگ براى خانواده و فرزندانش بوجود آمد به اصفهان مسافرت مىكند و در آنجا زعامت دينى و رياست فقهى مردم را به عهده گرفته و به جاى پدر بزرگوارش به هدايت مردم و نشر معارف اسلامى و نيز امامت جماعت و تدريس مىپردازد. | ||
مؤلف پس از شروع جنگ جهانى اوّل در سال 1333 قمرى مدتى به كربلا مىرود اما به علت دشواريهايى كه در نتيجۀ جنگ براى خانواده و فرزندانش بوجود آمد به اصفهان مسافرت مىكند و در آنجا زعامت دينى و رياست فقهى مردم را به عهده گرفته و به جاى پدر بزرگوارش به هدايت مردم و نشر معارف اسلامى و نيز امامت جماعت و تدريس مىپردازد. | |||
==تدريس==به دليل بلاغت و رسايى در گفتار و تقرير نيكو و زيبا و جامعيت ايشان در علوم مختلف حوزوى و اينكه كلام ايشان با دلايل و استشهاد به اشعار عربى و فارسى و گفتار علماى لغت آميخته بوده، بسيارى از طلاب و فضلا علاقهمند به شركت در درس ايشان و استفادۀ علمى از اين شخصيت برجسته بودهاند و همينطور به دليل خوشرويى و خوش اخلاقى و لطافت روحى ايشان، در بين طالبين علم محبوبيت زائد الوصفى داشتهاند كه اين خود بر علاقۀ فضلا و بزرگان به شركت در حلقۀ درس ايشان مىافزوده است. | |||
به دليل بلاغت و رسايى در گفتار و تقرير نيكو و زيبا و جامعيت ايشان در علوم مختلف حوزوى و اينكه كلام ايشان با دلايل و استشهاد به اشعار عربى و فارسى و گفتار علماى لغت آميخته بوده، بسيارى از طلاب و فضلا علاقهمند به شركت در درس ايشان و استفادۀ علمى از اين شخصيت برجسته بودهاند و همينطور به دليل خوشرويى و خوش اخلاقى و لطافت روحى ايشان، در بين طالبين علم محبوبيت زائد الوصفى داشتهاند كه اين خود بر علاقۀ فضلا و بزرگان به شركت در حلقۀ درس ايشان مىافزوده است. | |||
مؤلف در اوج فقر و تنگدستى داراى تأليفات و تصنيفات زيادى بوده كه در قسمت تأليفات ذكر خواهد شد. | مؤلف در اوج فقر و تنگدستى داراى تأليفات و تصنيفات زيادى بوده كه در قسمت تأليفات ذكر خواهد شد. | ||
==گفتار ديگران دربارۀ او== | ==گفتار ديگران دربارۀ او==نقباء البشر:عالم كبير و أديب جليل و فيلسوف بارع. كان مجتهدا في الفقه محيطا بأصوله و فروعه، متبحرا في الأصول متقنا لمباحثه و مسائله، متضلعا في الفلسفة خبيرا بالتفسير، بارعا في الكلام و العلوم الرياضية، و له في كل ذلك آراء فاضجة و نظريات صائبة، أضف إلى ذلك نبوغه في الأدب و الشعر (ج 2، ص274) | ||
نقباء البشر:عالم كبير و أديب جليل و فيلسوف بارع. كان مجتهدا في الفقه محيطا بأصوله و فروعه، متبحرا في الأصول متقنا لمباحثه و مسائله، متضلعا في الفلسفة خبيرا بالتفسير، بارعا في الكلام و العلوم الرياضية، و له في كل ذلك آراء فاضجة و نظريات صائبة، أضف إلى ذلك نبوغه في الأدب و الشعر (ج 2، ص274) | |||
[[أعيان الشيعة (12 جلدی)|أعيان الشيعة]] به نقل از کتاب الطليعة: فاضل تلقى الفضل عن أب و جد و لم يكفه ذلك حتى سعى في تحصيله و جد إلى ذكاء ثاقب و نظر صائب و روح خفيفة و حاشية طبع رقيقة أتى النجف فارتقى معارج الكمال و زاحم بمناكب الفضل الرجال. ([[أعيان الشيعة (12 جلدی)|أعيان الشيعة]] ج 7، ص16) | [[أعيان الشيعة (12 جلدی)|أعيان الشيعة]] به نقل از کتاب الطليعة: فاضل تلقى الفضل عن أب و جد و لم يكفه ذلك حتى سعى في تحصيله و جد إلى ذكاء ثاقب و نظر صائب و روح خفيفة و حاشية طبع رقيقة أتى النجف فارتقى معارج الكمال و زاحم بمناكب الفضل الرجال. ([[أعيان الشيعة (12 جلدی)|أعيان الشيعة]] ج 7، ص16) | ||
| خط ۱۱۳: | خط ۸۹: | ||
قابل ذكر است كه در رابطه با زندگينامۀ شيخ محمدرضا اصفهانى يك بار در [[أعيان الشيعة (12 جلدی)|أعيان الشيعة]] ج 7 ص16 و يك بار در مستدركات [[أعيان الشيعة (12 جلدی)|أعيان الشيعة]] ج 6 صفحۀ 165 توضيح داده شده است. | قابل ذكر است كه در رابطه با زندگينامۀ شيخ محمدرضا اصفهانى يك بار در [[أعيان الشيعة (12 جلدی)|أعيان الشيعة]] ج 7 ص16 و يك بار در مستدركات [[أعيان الشيعة (12 جلدی)|أعيان الشيعة]] ج 6 صفحۀ 165 توضيح داده شده است. | ||
==اساتيد== | ==اساتيد==1 - پدر بزرگوار او، [[اصفهانی، محمدحسین|شيخ محمدحسین اصفهانى]] نجفى (متوفاى 1308 قمرى) | ||
1 - پدر بزرگوار او، [[اصفهانی، محمدحسین|شيخ محمدحسین اصفهانى]] نجفى (متوفاى 1308 قمرى) | |||
2 - [[قزوینی، ابراهیم بن محمدباقر|سيد ابراهيم قزوينى]] | 2 - [[قزوینی، ابراهیم بن محمدباقر|سيد ابراهيم قزوينى]] | ||
| خط ۱۴۰: | خط ۱۱۳: | ||
12 - سيد جعفر حلّى | 12 - سيد جعفر حلّى | ||
==تأليفات== | ==تأليفات==1 - وقاية الأذهان و الألباب | ||
1 - وقاية الأذهان و الألباب | |||
2 - رسالة في القبلة | 2 - رسالة في القبلة | ||
| خط ۱۸۷: | خط ۱۵۷: | ||
22 - تنبيهات دليل انسداد يا اثبات حجّية الظن الطريقي (کتاب اصولى) | 22 - تنبيهات دليل انسداد يا اثبات حجّية الظن الطريقي (کتاب اصولى) | ||
==وفات== | ==وفات==در 24 محرم الحرام سال 1362ه.ق. در شهر اصفهان اين يگانۀ دوران از اين عالم خاکى رخت بربسته و به ديار حق شتافت. بدن مطهر او در تخت فولاد، در تكيۀ مخصوص به خانوادهاش به خاک سپرده شد.== وابستهها == | ||
در 24 محرم الحرام سال 1362ه.ق. در شهر اصفهان اين يگانۀ دوران از اين عالم خاکى رخت بربسته و به ديار حق شتافت. بدن مطهر او در تخت فولاد، در تكيۀ مخصوص به خانوادهاش به خاک سپرده شد. | |||
== وابستهها == | |||
{{وابستهها}} | {{وابستهها}} | ||
ویرایش