شیخ علوان، نعمةالله بن محمود: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - 'هـ.ق' به 'ق') |
جز (جایگزینی متن - 'نعمت الله' به 'نعمت‌الله') |
||
| خط ۶: | خط ۶: | ||
|- | |- | ||
|نام های دیگر | |نام های دیگر | ||
|data-type='authorOtherNames'| نخجوانی، | |data-type='authorOtherNames'| نخجوانی، نعمت‌الله بن محمود | ||
|- | |- | ||
|نام پدر | |نام پدر | ||
| خط ۳۲: | خط ۳۲: | ||
نعمت‌الله فرزند محمود نخجوانى از علماى بزرگ و مشايخ صوفيه، معروف به شيخ علوان و شيخ بابا نعمت‌الله، اهل آقا شهر از توابع قرمان، منسوب به نخجوان از استان قفقاز كشور آذربايجان، مى‌باشد.جهت كسب دانش به أناضول مهاجرت كرده و پس از فراگيرى علم و دانش به آقا شهر مراجعت نموده، در آن مسكن مى‌گزيند. | |||
فعاليت او در تهذيب نفس و عبادت متداول نزد اهل معرفت از صوفيه، بوده است. مؤلف شقايق نعمانيه دربارۀ وى گفته است: تفسيرش را بدون مراجعه به كتب تفسيرى نوشته است و در آن حقايق و دقايقى وجود دارد كه بسيارى از مردم از درك آن عاجزند. | فعاليت او در تهذيب نفس و عبادت متداول نزد اهل معرفت از صوفيه، بوده است. مؤلف شقايق نعمانيه دربارۀ وى گفته است: تفسيرش را بدون مراجعه به كتب تفسيرى نوشته است و در آن حقايق و دقايقى وجود دارد كه بسيارى از مردم از درك آن عاجزند. | ||
نسخهٔ ۲ ژوئن ۲۰۱۸، ساعت ۱۶:۳۳
| نام | شیخ علوان، نعمه‌الله بن محمود |
|---|---|
| نام های دیگر | نخجوانی، نعمت‌الله بن محمود |
| نام پدر | |
| متولد | |
| محل تولد | |
| رحلت | 920 ق |
| اساتید | |
| برخی آثار | الفواتح الالهیه و المفاتح الغیبیه: الموضحه للکلم القرآنیه و الحکم الفرقانیه |
| کد مؤلف | AUTHORCODE2834AUTHORCODE |
نعمت‌الله فرزند محمود نخجوانى از علماى بزرگ و مشايخ صوفيه، معروف به شيخ علوان و شيخ بابا نعمت‌الله، اهل آقا شهر از توابع قرمان، منسوب به نخجوان از استان قفقاز كشور آذربايجان، مى‌باشد.جهت كسب دانش به أناضول مهاجرت كرده و پس از فراگيرى علم و دانش به آقا شهر مراجعت نموده، در آن مسكن مى‌گزيند.
فعاليت او در تهذيب نفس و عبادت متداول نزد اهل معرفت از صوفيه، بوده است. مؤلف شقايق نعمانيه دربارۀ وى گفته است: تفسيرش را بدون مراجعه به كتب تفسيرى نوشته است و در آن حقايق و دقايقى وجود دارد كه بسيارى از مردم از درك آن عاجزند.
نخجوانى در اصول و فروع فقه مذهب سنى و در عقايد و معرفت مسلك عرفان را دارا بود. به سال 920 ه 1514م دعوت حق را لبيك گفت.
آثار
مهمترين اثر وى تفسير فواتح الهية و مفاتح غيبيه بوده است و اضافه بر آن سه اثر ديگر براى ايشان ثبت شده است كه بدين قرارند:
1-شرح كتاب گلشن راز (فارسى)
2-هداية الاخوان
3-حاشيه بر انوار التنزيل بيضاوى.