۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'ر.ك:' به 'ر.ک:') |
جز (جایگزینی متن - 'اينجانب' به 'اينجانب') |
||
خط ۶۰: | خط ۶۰: | ||
#در مقدمه ناشر چنين آمده است: «... در دوران ما، يكى از دانشمندان و انديشمندانى كه با قلمى شيوا و بيانى رَسا به تبيين حقايق تابناك دين مبين اسلام و دفاع عالمانه از حريم امامت و ولايت [[امام على(ع)|اميرمؤمنان على(ع)]] پرداخته است، پژوهشگر والامقام حضرت آيتالله [[حسینی میلانی، علی|سيد على حسينى ميلانى]]، مىباشد... كتابى كه در پيش رو داريد، ترجمه يكى از آثار ايشان است كه اينك «فارسىزبانان» را با حقايق اسلامى آشنا مىسازد<ref>ر.ک: مقدمه كتاب، ص11</ref> | #در مقدمه ناشر چنين آمده است: «... در دوران ما، يكى از دانشمندان و انديشمندانى كه با قلمى شيوا و بيانى رَسا به تبيين حقايق تابناك دين مبين اسلام و دفاع عالمانه از حريم امامت و ولايت [[امام على(ع)|اميرمؤمنان على(ع)]] پرداخته است، پژوهشگر والامقام حضرت آيتالله [[حسینی میلانی، علی|سيد على حسينى ميلانى]]، مىباشد... كتابى كه در پيش رو داريد، ترجمه يكى از آثار ايشان است كه اينك «فارسىزبانان» را با حقايق اسلامى آشنا مىسازد<ref>ر.ک: مقدمه كتاب، ص11</ref> | ||
#:در مقدمه نويسنده چنين آمده است: «... چندى پيش، از طريق اينترنت، نامهاى از يك دانشور اهل سنت را دريافت كردم كه در ضمن آن نامه از | #:در مقدمه نويسنده چنين آمده است: «... چندى پيش، از طريق اينترنت، نامهاى از يك دانشور اهل سنت را دريافت كردم كه در ضمن آن نامه از اينجانب درباره ماجراى فدك درخواست گفتگو كرده بود... اين دانشور سنى در بخشى از نامه خود، 9 پرسش مطرح كرده بود... در پاسخ به موارد مطرحشده، اينگونه نوشتم: بر هر پژوهشگر آزادانديش و منصف، روشن و آشكار است كه علماى شيعه دوازدهامامى همواره با شرح صدر از هر پرسش و پژوهشى در مورد انديشه و اعتقاد شيعه، كه در وراى آن دست يازيدن به حق و پرده افكندن از چهره حقيقت بوده است، استقبال نمودهاند. آنان پيوسته در گفتگوها و مناظرهها خود را به حفظ شئون و آداب بحث و مناظره متعهد دانستهاند و جز با استناد به شواهد روشن و استوار و برگرفته از دلايل مورد اتفاق دو طرف و يا اخبار موجود در مصادر و منابع قرون نخست و مورد اعتماد طرف مقابل سخن نراندهاند. بديهى است كه در اين بحث نيز با وجود حساسيت و اهميت بسيارش، همين شيوه و سيره، آشكار و هويدا خواهد بود...<ref>ر.ک: مقدمه كتاب، ص15-20</ref> | ||
#حديث «لا نورث» تنها از سوى ابوبكر نقل شده است و نه هيچ صحابى ديگر: فقط ابوبكر گفته است كه پيامبر اكرم(ص) فرمود: «إنا معاشر الأنبياء لانورث و ما تركناه صدقة»؛ «ما پيامبران ارث نمىگذاريم و آنچه از ما مىماند صدقه است». | #حديث «لا نورث» تنها از سوى ابوبكر نقل شده است و نه هيچ صحابى ديگر: فقط ابوبكر گفته است كه پيامبر اكرم(ص) فرمود: «إنا معاشر الأنبياء لانورث و ما تركناه صدقة»؛ «ما پيامبران ارث نمىگذاريم و آنچه از ما مىماند صدقه است». | ||
#:و تنها بودن ابوبكر را در نسبت دادن اين كلام به رسولالله(ص)، حافظان و محدثان بزرگ اهل سنت تصريح نمودهاند؛ كسانى مانند: ابوالقاسم بغوى (متوفاى 317)، ابوبكر شافعى (متوفاى 354)، [[ابن عساکر، علی بن حسن|ابن عساكر]] (متوفاى 571)، [[سیوطی، عبدالرحمن بن ابیبکر|جلالالدين سيوطى]] (متوفاى 911)، ابن حجر مكى (متوفاى 973) و متقى هندى (متوفاى 675)...<ref>ر.ک: متن كتاب، ص69</ref> | #:و تنها بودن ابوبكر را در نسبت دادن اين كلام به رسولالله(ص)، حافظان و محدثان بزرگ اهل سنت تصريح نمودهاند؛ كسانى مانند: ابوالقاسم بغوى (متوفاى 317)، ابوبكر شافعى (متوفاى 354)، [[ابن عساکر، علی بن حسن|ابن عساكر]] (متوفاى 571)، [[سیوطی، عبدالرحمن بن ابیبکر|جلالالدين سيوطى]] (متوفاى 911)، ابن حجر مكى (متوفاى 973) و متقى هندى (متوفاى 675)...<ref>ر.ک: متن كتاب، ص69</ref> |
ویرایش