الوجيزة في علم الدراية: تفاوت میان نسخه‌ها
(لینک درون متنی) |
جز (جایگزینی متن - 'هـ.ق' به 'ق') |
||
| خط ۲۸: | خط ۲۸: | ||
|- | |- | ||
|سال نشر | |سال نشر | ||
| data-type="publishYear" | 1398 | | data-type="publishYear" | 1398 ق | ||
|- class="articleCode" | |- class="articleCode" | ||
|کد اتوماسیون | |کد اتوماسیون | ||
نسخهٔ ۲۷ مهٔ ۲۰۱۸، ساعت ۱۸:۵۹
| نام کتاب | الوجیزة في علم الدرایة |
|---|---|
| نام های دیگر کتاب | |
| پدیدآورندگان | شیخ بهایی، محمد بن حسین (نويسنده) |
| زبان | عربی |
| کد کنگره | |
| موضوع | |
| ناشر | بصيرتی |
| مکان نشر | قم - ایران |
| سال نشر | 1398 ق |
| کد اتوماسیون | AUTOMATIONCODE3693AUTOMATIONCODE |
الوجيزه في علم الدرايه اثر شيخ بهاء‌الدين عاملى از علماى قرن دهم هجرى به زبان عربى، متضمن خلاصه‌اى از مباحث علم درايه و مشتمل است بر آنچه كه اهل درايه به آن نيازمند ميباشند، بسيار موجز و مختصر در حدود 10 صفحه مى باشد كه به عنوان مقدمه‌اى بر كتاب "حبل المتين" نوشته است.
ساختار و محتوا
الوجيزه، از مقدمه، شش فصل و خاتمه تشكيل يافته است. در مقدمه، شيخ از علم درايه و اين كه در آن از سند حديث و متن آن بحث می‌شود، مطالبى را بيان ميدارد.
فصل اول درباره‌ى اسناد حديث متواتر، آحاد و صحيح و... بحث مى‌كند.
فصل دوم از صادق بودن حديث متواتر می‌گوید و فصل سوم مربوط می‌شود به حديث معلل كه به حديثى گويند كه علت خفيه‌اى در متن و سند آن باشد. مؤلف در فصل چهارم، به استناد اكثر علماى درايه، تعديل و جرح راوى از قول شخص واحد عادل را امرى صحيح ميانگارد. فصل پنجم در انحاء تحمل حديث و رسيدن آن از فرد ديگر سخن می‌گوید. فصل ششم در آداب كتابت حديث می‌باشد و خاتمه‌ى كتاب به اين مطلب اشاره دارد كه از احاديثى كه به دست ما می‌آید، قليلى از آن، به ائمه(ع) مى رسد.
شروح الوجيزه
- نهاية الدراية في شرح رسالة «الوجيزة» ازعلامه محمد بن عنايت كشميرى متوفاى 1235 ق.
- شرح كبير بر «الوجيزة»، به نام سلسلة الذهب از تاج العلماء.
- شرح وسيط بر «الوجيزة»، به نام الجوهرة العزيزة از تاج العلماء (1360 ق).
منابع مقاله
1- متن و مقدمه كتاب