خدا و صفات جمال و جلال

خدا و صفات جمال و جلال

نام کتاب	خدا و صفات جمال و جلال
نام های دیگر کتاب
پدیدآورندگان	سبحانی تبریزی، جعفر (نويسنده) استادی، رضا (تنظيم)
زبان	فارسی
کد کنگره	‏BP‎‏ ‎‏218‎‏ ‎‏/‎‏س‎‏2‎‏خ‎‏4‎‏ ‎‏1362
موضوع	توحيد خدا - صفات
ناشر	دفتر تبليغات اسلامي حوزه علميه قم، مرکز انتشارات
مکان نشر	ايران - قم
سال نشر	مجلد1: 1362ش ,
کد اتوماسیون	AUTOMATIONCODE17545AUTOMATIONCODE

خدا و صفات جمال و جلال، اثر آیت‎الله جعفر سبحانی درباره، اولین اصل از اصول دین اسلام است که توسط رضا استادی گردآوری شده است.

در واقع این اثر، فصل دوم کتاب «عقاید اسلامی در پرتو قرآن، حدیث و عقل» است که شامل درس‎های بیست‎و‎یک تا چهل از آن کتاب می‎شود و آیت‎الله استادی آن را خلاصه و منتشر نموده است.

ساختار

کتاب، حاوی یک مقدمه از نویسنده و بیست درس است.

گزارش محتوا

برای آشنایی با محتوای این کتاب، توجه به نکات زیر ضروری است:

الف)- نویسنده برای اثبات یگانگی خداوند پنج دلیل می‎آورد که چهار دلیل آن از راه برهان عقلی و یک دلیل آن از راه فطرت است. ایشان بعد از هر دلیل به توضیح آن برهان می‎پردازد. نویسنده دلیل اول را چنین اقامه می‎کند: «هرگاه فرض کنیم که برای خدای جهان همتا و نظیری وجود دارد، لازمه‎اش این است که هریک از خدای جهان و همتای او از دو جزء مرکب باشند و ترکیب شدن از دو جزء، مستلزم نیاز و احتیاج است و احتیاج با خداوندگاری سازگار نیست».

ب)- نویسنده در توضیح می‎گوید: لازمه تعدد و دو بودن این است که این دو در یک‎جهت یا جهاتی با هم مشترک و در جهت یا جهات دیگر با هم اختلاف داشته باشند؛ به‎عبارت‎دیگر اگر دوگانگی دو موجود راست باشد، باید از یک‎جهت یا جهاتی شبیه هم و از جهت یا جهاتی از هم متمایز باشند، وگرنه دوگانگی آن دو حقیقت نخواهد داشت و یکی بیش نخواهند بود و این را نیز می‎دانیم که هر موجود مرکبی، به اجزای خود نیازمند است؛ همانند ماشین چاپی که از قطعات مختلفی تشکیل شده است. این واحد صنعتی به این قطعات گوناگون نیز نیاز دارد و بدون ترکیب و هماهنگی این قطعات، هستی و کارایی یک ماشین چاپ امکان‎پذیر نیست. همین‎طور اگر خدای جهان مرکب از دو جزء باشد، به اجزای خود نیازمند خواهد بود؛ یعنی هستی او بستگی به هستی آن دو جزء خواهد داشت و خدا از هرگونه نیاز و احتیاج منزه است.

ج)- درس سوم کتاب به مباحث توحید ذات، توحید صفات، توحید افعال و توحید در عبادت اختصاص یافته است و نویسنده در پایان چنین نتیجه‎ای از آن گرفته است:

1. خدا یگانه است و شریک ندارد؛
2. صفات او عین ذات او است و تعدد به هیچ معنا در ذات او راه ندارد؛
3. کارهای هر موجود و اثر هر مخلوقی در عین اینکه منسوب به خود آن موجود و مخلوق است، مربوط به خدا نیز است؛
4. جز ذات اقدس او، موجودی شایسته پرستش نیست و عبادت فقط از آن خداوند است.

د)- نویسنده در درس بعدی به مباحث مربوط به «تثلیث» پرداخته است و می‎گوید: برای تثلیث می‎توان دو وجه در نظر گرفت:

1. هرکدام از خدایان سه‎گانه، وجود مستقل دارند و هرکدام با وجود و تشخص خاصی خودنمایی می‎کنند؛ در این صورت هرکدام، فردی تام و مستقل هستند که به نام خدا شناخته می‎شوند. اگر به این معنا باشد یقیناً شرک است.
2. هرکدام از این سه استقلال نداشته باشند، ولی بر اثر ترکیب و به‎هم‎پیوستگی، خدای جهان را تشکیل می‎دهند. در این صورت خداوند مرکب از اجزاء خواهد شد و ملازم با احتیاج و باطل است.

ه)- نویسنده در ادامه به صفات خداوند می‎پردازد و ابتدا صفت قدرت را بیان می‎‎کند و بعد از توضیح و اثبات آن صفت برای خداوند به سه پرسش در این زمینه پاسخ می‎دهد. او می‎گوید: سومین سؤال چنین است که آیا خداوند می‎تواند موجودی بسازد که از نابود کردن آن عاجز باشد؟ اگر گفتیم این کار شدنی نیست، معنی آن این نیست که خدا عاجز است، بلکه معنایش این است که این کار محال ذاتی است؛ زیرا لازمه‎اش این است که آن وجود هم «ممکن‎ الوجود» باشد هم نباشد؛ بدین معنا که از طرفی مخلوق خداست، پس ممکن‎ الوجود است و معنای آن این است که قابل فنا و نیستی است و از طرفی گفته می‎شود خدا نتواند آن را نابود کند؛ یعنی قابل فنا و نیستی نباشد («باشد» و «نباشد»، اجتماع نقیضین و محال است و سؤال باطل).

و)- ایشان در ادامه، صفاتی چون علم، حیات، بصر و سمع، حکمت، عدل و برخی دیگر از صفات ثبوتیه و نیز صفات سلبیه را مورد بحث و بررسی قرار می‎دهد. در میان این مباحث سؤالاتی مطرح و به آنها پاسخ می‎دهد.

یکی از آن سؤالات این است که با اینکه خدای متعال واحد و یگانه است، چرا در قرآن مجید می‎گوید: ما انسان را خلق کردیم، ما قرآن را نازل کردیم؛ چرا خداوند از خود به ضمیر جمع تعبیر می‎کند؟ در جواب باید گفت ما می‎دانیم در قسمتی از آیات نسبت به خدای متعال ضمیر جمع آمده است و در قسمت دیگر از آیات ضمیر مفرد استعمال شده است و نیز می‎دانیم که ضمیر جمع، گاهی برای جمع واقعی، یعنی عده‎ای که از دو نفر بیشتر باشند به‎کار می‎رود و گاهی هم برای تعظیم و بزرگداشت یک نفر، که این نوع استعمال در هر زبانی رایج و متداول است؛ شاید به‎کار رفتن ضمیر جمع برای خدا، یکی از جهاتش همین باشد.

وضعیت کتاب

فهرست محتویات در ابتدای کتاب آمده است.

پاورقی‎ها شامل آدرس آیات، روایات، اقوال و توضیح و ترجمه برخی از لغات می‎باشد.

منابع مقاله

1. متن کتاب.
2. سبحانی، جعفر، «عقاید اسلامی در پرتو قرآن، حدیث و عقل»، قم، مرکز انتشارات دفتر تبلیغات اسلامی، اول، 1379.

پیوندها

مطالعه کتاب خدا و صفات جمال و جلال در پایگاه کتابخانه دیجیتال نور