الرسالات الفقهية و الأصولية (موسوعه جلد20): تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - 'نام ها' به 'نام‌ها') |
جز (جایگزینی متن - 'ر.ك:' به 'ر.ک:') |
||
| خط ۴۰: | خط ۴۰: | ||
'''الرسالات الفقهية و الأصولية'''، مشتمل بر تعدادى رساله فقهى و اصولى [[امام خمينى(ره)|امام خمينى]](ره) است كه در سال 1432ق1392/ش، توسط مؤسسه تنظيم و نشر آثار [[امام خمينى(ره)|امام خمينى]](ره) به‌عنوان بيستمين جلد موسوعه [[امام خمينى(ره)|امام خمينى]](ره) به طبع رسيد. اين اثر پيش از آن در سال 1378ش با نام «الرسائل العشرة» توسط همين مؤسسه به چاپ رسيده بود كه دو وجيزه به آن افزوده شده و با عنوان جديد منتشر شد. از آنجا كه كتاب‌شناسى «الرسائل العشرة» در برنامه موجود است در اين نوشتار، مطالبى پيرامون طبع موسوعه بيان مى‌شود. | '''الرسالات الفقهية و الأصولية'''، مشتمل بر تعدادى رساله فقهى و اصولى [[امام خمينى(ره)|امام خمينى]](ره) است كه در سال 1432ق1392/ش، توسط مؤسسه تنظيم و نشر آثار [[امام خمينى(ره)|امام خمينى]](ره) به‌عنوان بيستمين جلد موسوعه [[امام خمينى(ره)|امام خمينى]](ره) به طبع رسيد. اين اثر پيش از آن در سال 1378ش با نام «الرسائل العشرة» توسط همين مؤسسه به چاپ رسيده بود كه دو وجيزه به آن افزوده شده و با عنوان جديد منتشر شد. از آنجا كه كتاب‌شناسى «الرسائل العشرة» در برنامه موجود است در اين نوشتار، مطالبى پيرامون طبع موسوعه بيان مى‌شود. | ||
در اين طبع از كتاب، علاوه بر رساله‌هاى مذكور در طبع 1378ش، دو وجيزه (نوشته مختصر) از آثار امام(ره) پس از فوائد پنج‌گانه ارائه شده است. اولين وجيزه تعليقه‌اى عربى بر رساله تقابل است. آيت‌الله شيخ جعفر تبريزى از شاگردان [[امام خمينى(ره)|امام خمينى]](ره) و از مقررين دروس اصول ايشان، رساله تقابل را كه مرحوم پدر وى آيت‌الله شيخ محمدحسين خيابانى تبريزى در موضوع تقابل در منطق نوشته بود به امام(ره) تقديم كرد و مصرّ بود كه امام(ره) بر آن تعليقه‌اى بنويسد و در اين اواخر امام به اين درخواست پاسخ مثبت داد و بر آن تعليقه‌هايى نوشت كه در اين موسوعه آمده است. اين رساله كه از قلم بسيارى از گردآورندگان فهارس كتب امام و تأليفات امام(ره) افتاده است، پيش از اين در شماره‌هاى 56-55 نشريه «كلام اسلامى» منتشر شده است.<ref>ر. | در اين طبع از كتاب، علاوه بر رساله‌هاى مذكور در طبع 1378ش، دو وجيزه (نوشته مختصر) از آثار امام(ره) پس از فوائد پنج‌گانه ارائه شده است. اولين وجيزه تعليقه‌اى عربى بر رساله تقابل است. آيت‌الله شيخ جعفر تبريزى از شاگردان [[امام خمينى(ره)|امام خمينى]](ره) و از مقررين دروس اصول ايشان، رساله تقابل را كه مرحوم پدر وى آيت‌الله شيخ محمدحسين خيابانى تبريزى در موضوع تقابل در منطق نوشته بود به امام(ره) تقديم كرد و مصرّ بود كه امام(ره) بر آن تعليقه‌اى بنويسد و در اين اواخر امام به اين درخواست پاسخ مثبت داد و بر آن تعليقه‌هايى نوشت كه در اين موسوعه آمده است. اين رساله كه از قلم بسيارى از گردآورندگان فهارس كتب امام و تأليفات امام(ره) افتاده است، پيش از اين در شماره‌هاى 56-55 نشريه «كلام اسلامى» منتشر شده است.<ref>ر.ک: مقدمه محقق، صفحه ح</ref> | ||
«الذباحة الشرعية» رساله‌اى فارسى در موضوع ذبح شرعى حيوانات به‌وسيله دستگاه است. در سال 1347ش1388/ق امام(ره) نامه‌اى دريافت نمود كه مشتمل بر مطالبى عاطفى و استفتائات شرعى پيرامون ذبح با دستگاه بود. امام(ره) استفتائات ذبح با دستگاه را مستدل و به‌اختصار پاسخ گفت. اين رساله كه مشتمل بر مطالب فقهى و استدلالى است در صحيفه امام، ج2، ص217 منتشر شده و به جهت اينكه حاوى مباحث فقهى است در اين جلد از موسوعة [[امام خمينى(ره)|امام خمينى]](ره) ارائه شده است.<ref>ر. | «الذباحة الشرعية» رساله‌اى فارسى در موضوع ذبح شرعى حيوانات به‌وسيله دستگاه است. در سال 1347ش1388/ق امام(ره) نامه‌اى دريافت نمود كه مشتمل بر مطالبى عاطفى و استفتائات شرعى پيرامون ذبح با دستگاه بود. امام(ره) استفتائات ذبح با دستگاه را مستدل و به‌اختصار پاسخ گفت. اين رساله كه مشتمل بر مطالب فقهى و استدلالى است در صحيفه امام، ج2، ص217 منتشر شده و به جهت اينكه حاوى مباحث فقهى است در اين جلد از موسوعة [[امام خمينى(ره)|امام خمينى]](ره) ارائه شده است.<ref>ر.ک: همان، صفحه ح - ط</ref> | ||
آدرس‌ها، ارجاعات و توضيحات مفيدى در پاورقى‌هاى كتاب ذكر شده است. فهارس آيات، احاديث، اسامى معصومين(ع)، اعلام، كتب وارده در متن، مصادر و مطالب نيز در انتهاى كتاب ذكر شده است. | آدرس‌ها، ارجاعات و توضيحات مفيدى در پاورقى‌هاى كتاب ذكر شده است. فهارس آيات، احاديث، اسامى معصومين(ع)، اعلام، كتب وارده در متن، مصادر و مطالب نيز در انتهاى كتاب ذكر شده است. | ||
نسخهٔ ۱۷ آوریل ۲۰۱۸، ساعت ۰۶:۳۶
| نام کتاب | الرسالات الفقهیة و الاصولیة |
|---|---|
| نام‌های دیگر کتاب | |
| پدیدآورندگان | موسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی(س) - دفتر قم (محقق)
خمینی، روح‌الله، رهبر انقلاب و بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران (نويسنده) |
| زبان | عربی |
| کد کنگره | BP 159/8 /خ78 ر47* |
| موضوع | اصول فقه شیعه |
| ناشر | موسسة تنظیم و نشر آثار الإمام الخمینی(قدس‌سره) |
| مکان نشر | تهران - ایران |
| سال نشر | 1392 هـ.ش یا 1434 هـ.ق |
| کد اتوماسیون | AUTOMATIONCODE36999AUTOMATIONCODE |
الرسالات الفقهية و الأصولية، مشتمل بر تعدادى رساله فقهى و اصولى امام خمينى(ره) است كه در سال 1432ق1392/ش، توسط مؤسسه تنظيم و نشر آثار امام خمينى(ره) به‌عنوان بيستمين جلد موسوعه امام خمينى(ره) به طبع رسيد. اين اثر پيش از آن در سال 1378ش با نام «الرسائل العشرة» توسط همين مؤسسه به چاپ رسيده بود كه دو وجيزه به آن افزوده شده و با عنوان جديد منتشر شد. از آنجا كه كتاب‌شناسى «الرسائل العشرة» در برنامه موجود است در اين نوشتار، مطالبى پيرامون طبع موسوعه بيان مى‌شود.
در اين طبع از كتاب، علاوه بر رساله‌هاى مذكور در طبع 1378ش، دو وجيزه (نوشته مختصر) از آثار امام(ره) پس از فوائد پنج‌گانه ارائه شده است. اولين وجيزه تعليقه‌اى عربى بر رساله تقابل است. آيت‌الله شيخ جعفر تبريزى از شاگردان امام خمينى(ره) و از مقررين دروس اصول ايشان، رساله تقابل را كه مرحوم پدر وى آيت‌الله شيخ محمدحسين خيابانى تبريزى در موضوع تقابل در منطق نوشته بود به امام(ره) تقديم كرد و مصرّ بود كه امام(ره) بر آن تعليقه‌اى بنويسد و در اين اواخر امام به اين درخواست پاسخ مثبت داد و بر آن تعليقه‌هايى نوشت كه در اين موسوعه آمده است. اين رساله كه از قلم بسيارى از گردآورندگان فهارس كتب امام و تأليفات امام(ره) افتاده است، پيش از اين در شماره‌هاى 56-55 نشريه «كلام اسلامى» منتشر شده است.[۱]
«الذباحة الشرعية» رساله‌اى فارسى در موضوع ذبح شرعى حيوانات به‌وسيله دستگاه است. در سال 1347ش1388/ق امام(ره) نامه‌اى دريافت نمود كه مشتمل بر مطالبى عاطفى و استفتائات شرعى پيرامون ذبح با دستگاه بود. امام(ره) استفتائات ذبح با دستگاه را مستدل و به‌اختصار پاسخ گفت. اين رساله كه مشتمل بر مطالب فقهى و استدلالى است در صحيفه امام، ج2، ص217 منتشر شده و به جهت اينكه حاوى مباحث فقهى است در اين جلد از موسوعة امام خمينى(ره) ارائه شده است.[۲]
آدرس‌ها، ارجاعات و توضيحات مفيدى در پاورقى‌هاى كتاب ذكر شده است. فهارس آيات، احاديث، اسامى معصومين(ع)، اعلام، كتب وارده در متن، مصادر و مطالب نيز در انتهاى كتاب ذكر شده است.
پانويس
منابع مقاله
مقدمه و متن كتاب.