شعرانی، عبدالوهاب بن احمد: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| خط ۷۰: | خط ۷۰: | ||
{{وابسته‌ها}} | {{وابسته‌ها}} | ||
[[البحر المورود فی المواثیق و العهود]] | [[البحر المورود فی المواثیق و العهود]] | ||
[[تنبیه المغترین]] | |||
[[ردع الفقراء عن دعوی الولایه الكبری]] | [[ردع الفقراء عن دعوی الولایه الكبری]] | ||
[[المیزان الذریه المبینه لعقاید الفرق العلیه]] | [[المیزان الذریه المبینه لعقاید الفرق العلیه]] | ||
نسخهٔ ۶ آوریل ۲۰۱۸، ساعت ۲۲:۱۳
| نام | شعرانی، عبدالوهاب بن احمد |
|---|---|
| نام های دیگر | |
| نام پدر | احمد |
| متولد | 1493 م |
| محل تولد | مصر |
| رحلت | 973 هـ.ق یا 1565 م |
| اساتید | |
| برخی آثار | ردع الفقرا عن دعوی الولایه الکبری |
| کد مؤلف | AUTHORCODE788AUTHORCODE |
ولادت
عبدالوهاب بن احمد بن على حنفى شعرانى، مكنى به ابومحمد (898- 973ق)، از علماى متصوفه است.[۱] كه در سال 898ق.[۲] در قلقشنده مصر متولد شد.
مذهب
او را حنفى مى‌گويند، چون منسوب به محمد بن حنفيه بود، به او «شعرانی» یا «شعراوی» گفته‌اند به جهت این‌که پدرش اهل «ساقیة أبی شعرة» در منطقه منوفیه مصر بود.[۳]
آثار
پاره‌اى از آثار وى عبارتند از:
- الدر المنثور فى زبد العلوم المشهور؛
- لواقح الانوار فى طبقات الاخيار؛
- اليواقيت و الجواهر فى بيان عقايد الاكابر؛
- القواعد الكشفية؛
- الكواكب الشاهق؛
- آداب الصحبة؛
- البحر المورود فى المواثيق و العهود؛
- ردع الفقراء عن دعوى الولاية الكبرى؛
- الميزان الكبرى؛
- الميزان الخضرية.
در كتاب‌هاى او تمام علايم پيش از قيامت كه شارع مقدس به ما اطلاع داده است، موجود است. وى قائل است كه بايد همگى در پيش از روز قيامت واقع گردد؛ مانند ظهور مهدى، درآمدن دجال و نزول عيسى(ع) و... حتى اگر يك روز از عمر دنيا باقى نمانده باشد بايد اينها واقع گردد.[۴]
عبدالوهاب بن احمد شعرانی را باید یکی از مهم‌ترین مدافعان محیی الدین ابن عربی (متوفای 638ق) دانست. او کتاب‌های مهمی در دفاع از ابن عربی و تحت تأثیر او نگاشته است که از مهم‌ترین آنها می‌توان به «الیواقیت و الجواهر»، و «الکبریت الاحمر» اشاره کرد. شایان ذکر است شعرانی در این آثار با توجه به چارچوب تصوف شریعت مدارانه خود، سراغ عقاید ابن عربی رفته و آنچه را که به نظرش مخالف شریعت می‌آمده، دسیسه دشمنان ابن عربی دانسته و او را از آنها مبرّا کرده است، در بعضی موارد ابن عربی را از عقایدی مانند حلول، اتحاد، توحید ابلیس و برتری ولایت بر نبوت مبرا داشته است. او با دفاعی که از ابن عربی به عمل آورده، مانع طعن و تکفیر وی از طرف معاندانش شده است.[۵]
وفات
ايشان در سال 973ق در قاهره وفات يافت.[۶]
پانویس
- ↑ مناوى، محمد عبد الرؤوف، الکواکب الدریة فى تراجم السادة الصوفیة، محقق: جادر، محمد ادیب، ج 3، ص 392، بیروت، دار الصادر، چاپ اول، 1999م؛ حسنی ادریسی، محمد عَبْد الحَیّ، فهرس الفهارس و الأثبات و معجم المعاجم و المشیخات و المسلسلات، محقق: عباس، إحسان، ج 2، ص 1079، بیروت، دار الغرب الإسلامی، چاپ دوم، 1982م
- ↑ فهرس الفهارس و الأثبات و معجم المعاجم و المشیخات و المسلسلات، ج 2، ص 1079
- ↑ ملیجى شعرانى شافعى، محمد بن عبد الرحمن، مناقب القطب الربانى للسید عبد الوهاب الشعرانى، محقق: ابو الیزید المهدى، جودة محمد، نصار، محمد عبد القادر، ص 48، قاهره، الدار الجودیة، چاپ اول، 2005م
- ↑ ر.ک: شعرانى، عبد الوهاب، الیواقیت و الجواهر فى بیان عقائد الأکابر، ج 2، ص 561، بیروت، دار احیاء التراث العربى، موسسة التاریخ العربى، چاپ اول، 1418ق
- ↑ ر.ک: اشرف امامی، علی، شرفایی مرغکی، محسن، دیدگاه‌های عبدالوهاب شعرانی درباره آراء محیی الدین ابن عربی، نشریه علمی - پژوهشی فلسفه و کلام (مطالعات اسلامی)، ص 9 – 30، بهار و تابستان 1391ش
- ↑ فهرس الفهارس و الأثبات و معجم المعاجم و المشیخات و المسلسلات، ج 2، ص 1080
وابسته‌ها
البحر المورود فی المواثیق و العهود
ردع الفقراء عن دعوی الولایه الكبری
المیزان الذریه المبینه لعقاید الفرق العلیه
الأنوار القدسیة في معرفة قواعد الصوفیة
مختصر تذکرة الإمام السویدي في الطب
لواقح الأنوار القدسیة في بیان العهود المحمدیة
الیواقیت و الجواهر في بیان عقاید الاکابر و باسفله الکبریت الاحمر في بیان علوم الشیخ الأکبر
الـجوهر المصون و السر المرقوم فیما تنتجه الخلوه من الاسرار و العلوم
القواعد الکشفیه الموضحه لمعانی الصفات الالهیه
الکوکب الشاهق فی الفرق بین المرید الصادق و غیر الصادق
المنح السنية علي الوصية المتبولية
موازين القاصرين من شيوخ و مريدين و يليه المنح السنية علي الوصية المتبولية
الکبريت الأحمر في بيان علوم الشيخ الأکبر
الأخلاق المتبولية المفاضة من الحضرة المحمدية
الجواهر و الدرر، مما استفاده سيدي عبدالوهاب الشعراني من شيخه سيدي علي الخواص
القول المبین في الرد عن الشیخ محیي الدین
الدرر و اللمع في بيان الصدق في الزهد و الورع
طلاي سرخ، گزارشي از انديشه‌هاي عارف نامدار ابن عربي در فتوحات مکيه