المهدوية عند اهل‌البيت عليهم‌السلام

المهدویة عند اهل البیت علیهم‌السلام

نام کتاب	المهدویة عند اهل البیت علیهم‌السلام
نام های دیگر کتاب
پدیدآورندگان	لجنة البحوث و اجوبة الشبهات (نويسنده) عبدالحمید، صائب (مراجعه) یوسفی، محمدهادی (مراجعه) اسلامی، ابوالفضل (اشراف) بهبهانی، عبدالکریم (نويسنده)
زبان	عربی
کد کنگره
موضوع
ناشر	مجمع جهانی اهل بيت علیهم‌السلام
مکان نشر	قم - ایران
سال نشر	1422 هـ.ق
کد اتوماسیون	AUTOMATIONCODE13405AUTOMATIONCODE

المهدوية عند اهل‌البيت(ع) حاصل تحقيقات گروهى از نويسندگان به رياست شيخ ابوالفضل اسلامى است كه به بررسى موضوع مهدويت در نگرش اهل بيت(ع) و شيعه اماميه پرداخته است.

كتاب به زبان عربى و در سال 1422ق نوشته شده است.

ساختار

كتاب با مقدمه مجمع جهانى اهل بيت(ع) قم آغاز و مطالب در سه فصل ارائه شده است.

نويسنده سعى كرده است تا با استفاده از روايات اهل بيت(ع)، سه ويژگى ولادت مخفى، امامت در كودكى و غيبتى كه مستلزم طول عمر تا آخرالزمان مى‌باشد را براى مفهوم مهدويت در مكتب اهل بيت(ع) اثبات نمايد.

ارائه مباحث مهم مهدويت در قالبى مختصر و مفيد، از نكات قابل توجه در كتاب مى‌باشد.

گزارش محتوا

نويسنده در مقدمه كتاب به بيان اين نكته پرداخته است كه جهل، عامل اختلاف و تفرقه بين مسلمين بوده و خداوند، قرآن و اهل بيت(ع) پيامبر(ص) را براى هدايت مردم و مشخص شدن حق از باطل، قرار داده است.

وى در فصل اول كتاب در پى اثبات اين امر است كه مهدويت، يك اعتقاد اصيل اسلامى مربوط به صدر اسلام و دوران اهل بيت(ع) بوده و روايات صادر شده از پيامبر(ص) در مورد ايشان، به پنج گروه تقسيم مى‌شود:

1- مهدى(عج) از اهل بيت(ع)؛ 2- از اولاد فاطمه(س)؛ 3- از ذريه امام حسين(ع)؛4- نهمين فرزند امام حسين(ع)؛ 5- يكى از خلفاء اثنی‌عشر ى است.

نويسنده معقتد است كه اين پنج دسته از روايات، به تبيين مفهوم مهدويت و تشخيص آن در امام دوازدهم(ع) شيعه پرداخته و انسان پس از تامّل در سير روايى آن‌ها، از عنوان عام به عنوان شخصى، به تشخّص اين مفهموم در آن حضرت پى خواهد برد.

وى پس از مطرح كردن رواياتى از پيامبر(ص) مبنى بر وجود دوازده خليفه پس از خود، به اضطراب و پراكندگى اقوال علماى اهل سنت پيرامون تطبيق آن بر برخى از حكام بنى‌اميه و بنى‌عباس اشاره كرده و در ضمن آن، دو احتمال زير در مقصود آن حضرت از اين‌گونه روايات را مطرح و هر يك را بررسى نموده است:

1. اينكه مقصود پيامبر(ص) صرف بيان وقايع سياسى و خبر از آينده باشد.
2. اينكه مراد آن حضرت، نصب دوازده امام و خليفه پس از خويش باشد.

نويسنده پس از ارائه ادله‌اى كه اثبات مى‌كنند مفهوم مهدويت، عقيده‌اى ثابت نزد اهل بيت(ع) مى‌باشد، به بررسى سه خصيصه مترتب بر اين مفهوم پرداخته است: مخفى بودن ولادت حضرت مهدى(ع) از انظار مردم، امامت در كودكى و غيبتى كه مستلزم طول عمر بسيار است.

شهادت امام حسن عسکری(ع) به ولادت فرزند خويش، شهادت قابله آن حضرت، و اعتراف برخى از علماى اهل سنت از جمله ابوبكر بغدادى، احمد بن ابراهيم بن على كندى، ابوبكر رويانى از جمله شواهد تاريخى ولادت حضرت مهدى(عج) مى‌باشند كه نويسنده به آن‌ها اشاره كرده است.

وى اعتقاد به غيبت امام(ع) از انظار مردم را از جمله مقتضيات و خصائص مفهوم مهدويت نزد اهل بيت(عج) دانسته و براى اثبات آن، دو امر زير را مفصلا مورد بحث و بررسى قرار داده است:

الف) اثبات امكان طول عمر زياد.

ب) اثبات تحقق اين امر در مورد حضرت مهدى(عج) با استفاده از دو روش زير:

1. عقيدتى: بدين گونه كه اين خصوصيت از لوازم ذاتى مفهوم مهدويت نزد اهل بيت(ع) مى‌باشد و در روايات زيادى، به غيبت طولانى آن حضرت اشاره شده است.
2. تاريخى: مورخان زيادى شهادت به ولادت حضرت مهدى(عج) داده و تاكنون كسى اشاره‌اى به وفات آن حضرت نكرده است.

آخرين فصل، به جايگاه و ارزش اعتقاد به مهدويت در مكتب اهل بيت(ع) اشاره كرده است.

نويسنده معتقد است كه دين كامل‌ترين تعبير از حقائق انسانى و اسلام بهترين نگرش به حقائق دينى و تشيع بهترين تعبير از حقائق اسلامى، و مفهوم مهدويتى كه اهل بيت(ع) آن را معرفى كرده‌اند، بهترين و كامل‌ترين تعبيرى است كه از اين مفهوم ارائه گرديده است.

به باور وى، اصلى‌ترين تفاوت بين مهدويت اهل بيت(ع) و مهدويت علماى اهل سنت، به مسأله امامت بازگشت دارد؛ زيرا در مكتب اماميه، حضرت مهدى(عج) دوازدهمين امام مى‌باشد، در حالى كه نزد اهل سنت، مهدويت موضوعى مربوط به آينده است.

وضعيت كتاب

فهرست مطالب در انتهاى كتاب آمده است.

پاورقى‌ها به ذكر منابع و توضيح برخى از كلمات و عبارات متن پرداخته است.

منابع مقاله

مقدمه و متن كتاب.