الگو:صفحهٔ اصلی/مقالهٔ برگزیده اول: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۳: | خط ۳: | ||
[[پرونده:NUR00012.jpg|بندانگشتی|تصویر منسوب به شیخ مرتضی انصاری|175px]] | [[پرونده:NUR00012.jpg|بندانگشتی|تصویر منسوب به شیخ مرتضی انصاری|175px]] | ||
'''مرتضى انصارى'''، '''شیخ اعظم مرتضی انصاری شوشتری''' ملقب به '''شيخ الفقهاء و المجتهدين''' از بزرگترین فقیهان شیعه قرن سیزدهم(۱۲۱۴ ه. ق، دزفول - ۱۲۸۱ ه. ق، نجف) که بعد از [[صاحب جواهر، محمدحسن|صاحب جواهر]] مرجعیت عامه یافت.از مهمترین آثار او می توان به کتاب [[فرائد الاصول (طبع انتشارات اسلامی)|رسائل]] و [[كتاب المكاسب|مکاسب]] اشاره کرد. | '''مرتضى انصارى'''، '''شیخ اعظم مرتضی انصاری شوشتری''' ملقب به '''شيخ الفقهاء و المجتهدين''' از بزرگترین فقیهان شیعه قرن سیزدهم(۱۲۱۴ ه. ق، دزفول - ۱۲۸۱ ه. ق، نجف) که بعد از [[صاحب جواهر، محمدحسن|صاحب جواهر]] مرجعیت عامه یافت. از مهمترین آثار او می توان به کتاب [[فرائد الاصول (طبع انتشارات اسلامی)|رسائل]] و [[كتاب المكاسب|مکاسب]] اشاره کرد. | ||
در روز 18 ذیحجه سال 1214ق در شهر دزفول به دنیا آمد.نسبش به جابر بن عبدالله انصارى سلمی خزرجی (م 78ق) صحابى بزرگ پيامبر(ص) مىرسيد. | در روز 18 ذیحجه سال 1214ق در شهر دزفول به دنیا آمد.نسبش به جابر بن عبدالله انصارى سلمی خزرجی (م 78ق) صحابى بزرگ پيامبر(ص) مىرسيد. |
نسخهٔ ۳ مارس ۲۰۱۸، ساعت ۱۳:۳۵
مرتضى انصارى، شیخ اعظم مرتضی انصاری شوشتری ملقب به شيخ الفقهاء و المجتهدين از بزرگترین فقیهان شیعه قرن سیزدهم(۱۲۱۴ ه. ق، دزفول - ۱۲۸۱ ه. ق، نجف) که بعد از صاحب جواهر مرجعیت عامه یافت. از مهمترین آثار او می توان به کتاب رسائل و مکاسب اشاره کرد.
در روز 18 ذیحجه سال 1214ق در شهر دزفول به دنیا آمد.نسبش به جابر بن عبدالله انصارى سلمی خزرجی (م 78ق) صحابى بزرگ پيامبر(ص) مىرسيد.
شیخ آموختن را با خواندن قرآن کریم آغاز کرد و بعد از گذراندن مقدمات از صرف و نحو و غیره در محضر عموی خویش، شیخ حسین انصاری، به فراگیری فقه و اصول نزد استادان دیگر پرداخت.
در سال 1232ق براى ادامه تحصيلات به همراه پدرش به عراق مهاجرت كرد و در كربلا به مدت چهار سال از محضر سيدمحمد مجاهد (م 1242ق) و شريفالعلماى مازندرانى(م 1245ق) بهرهمند گرديد.
وى از برجستهترين نوابغ فقهى شيعه و مبتكر علم اصول جديد به شمار میرود. دانش شيخ در علوم چندان گسترده بود كه او را «خاتم الفقهاء و المجتهدين» لقب دادهاند. به زبان عربى تسلطى استادانه داشت و آثار خود را ساده و روان مىنوشت و همين سادگى زبان سبب گرديد كه نوشتههاى وى در مدارس دينى در شمار كتب درسى درآيند. وى علم اصول و فقه را وارد مرحله تازهاى كرد و در هر دو زمينه ابتكارات بیسابقهاى دارد.
شيخ در موقع تدريس خارج فقه و اصول در توضيح مطالب علمى، چنان خوشبيان بود و با استدلال، آراء ابتكارى خود را پيرامون مبانى اصولى و فقهى تقرير مىنمود كه همه انديشوران را مجذوب و شيفته خود مىكرد. او استادى بىبديل، پدرى مهربان و مربى دلسوز و داراى همتى بلند، اخلاقى نيكو و زهد و تقوايى بىنظير بود.
شيخ انصارى در هيجدهم جمادى الثانى سال 1281ق پس از 67 سال عمر با بركت در نجف اشرف دارفانى را وداع گفت و در حرم امام علی علیهالسلام مدفون شد.