فقیه سبزواری، سید محمدجواد: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۵۵: | خط ۵۵: | ||
== دریافت اجازه اجتهاد == | == دریافت اجازه اجتهاد == | ||
آیت‌الله حاج میرزا حسین فقیه سبزواری، با عنایت به احراز شرائط کامل اجتهاد توسط فرزند فرهیخته و پرهیزکار خود، در مورخه دهم شوال سال 1382قمری برابر با 15 اسفند1341شمسی، اجازه اجتهاد آیت‌الله حاج سید محمد جواد فقیه سبزواری را صادر فرمودند.<ref>منبع اجازه اجتهاد : کتاب مشاهیر مدفون در حرم رضوی ، زیر نظر غلامرضا جلالی، جلد پنجم، اعلام و اسناد ، صفحه 363 ، سند شماره 14 بخش اجازه نامه‌ها | آیت‌الله حاج میرزا حسین فقیه سبزواری، با عنایت به احراز شرائط کامل اجتهاد توسط فرزند فرهیخته و پرهیزکار خود، در مورخه دهم شوال سال 1382قمری برابر با 15 اسفند1341شمسی، اجازه اجتهاد آیت‌الله حاج سید محمد جواد فقیه سبزواری را صادر فرمودند.<ref>منبع اجازه اجتهاد : کتاب مشاهیر مدفون در حرم رضوی ، زیر نظر غلامرضا جلالی، جلد پنجم، اعلام و اسناد ، صفحه 363 ، سند شماره 14 بخش اجازه نامه‌ها</ref> | ||
==پانویس == | ==پانویس == | ||
<references /> | <references /> | ||
نسخهٔ ۱۸ فوریهٔ ۲۰۱۸، ساعت ۰۹:۵۶
آیت‌الله حاج سید محمد جواد فقیه سبزواری (1309-1384ش)، از مجتهدان ، مدرسّان و فقیهان پر تلاش و اثر گذار حوزه علمیه مشهد در اواخر قرن چهاردهم و اوائل قرن پانزدهم هجری قمری؛ و سومین فرزند روحانی آیت‌الله حاج میرزا حسین فقیه سبزواری(1309-1386ق) و نوه آیت الله میرزا موسی حسینی معروف به مجتهد سبزواری (1265 – 1337ق) است.
او متولد روز جمعه بیست و هفتم ربـیع الاول 1349قمری در مشهد مقدس می‌باشد.
دوره ابتدایی را در مدرسه محمدیه سعادت؛ و دروس مقدماتی حوزوی شامل جامع المقدمات ، سیوطی ، مغنی ، مطوّل و سایر کتب ادبیّات عرب را در طول پنج سال اقامت در مدرسه نوّاب فرا گرفتند.
پس از پایان دوره مقدماتی دروس حوزوی، و با توجه به افزایش قیل و قال‌های درس و بحث در مدرسه نواب ، به مدرسه بالاسر نقل مکان کرده؛ در حجره‌ای مجاور حرم رضوی (که اکنون بصورت رواقی درآمده) ، سکنی گزیدند و از این خلوت و فرصت روحانی، برای تحصیل و مطالعه، ضمن بهره‌گیری از تشعشع انوار عنایت حضرت ثامن الحجج علیه‌السلام، نهایت استفاده را کردند؛ و برای رفع هر نوع ابهام ، هر درس را دو بار خواندند و تقریر کردند.
اساتید
ادبیات عرب را نزد استاد محمد تقی ادیب نیشابوری (مشهور به ادیب دوم متخلّص به راموز)، شرح لمعه، قوانیـن و معالم الأصول را نزد آیت‌الله میرزا احمد مدرس یزدی، رسائل و مکاسب و کفایه را نزد آیت‌الله هاشم قزوینی و فلسفه را نزد شیخ محمد رضا کلباسی از اساتید بلند پایه حوزه علمیه مشهد مقدس آموخت.
هم چنین، در محضر بزرگان دیگری، نظیر آیت‌الله حاج شیـخ کاظم دامغـانی، آیت‌الله حاج شیخ مهدی آشتیانی، حـاج شیخ محمد استاد و حاج محمد رئیسی قوچانی، زانو زد، گوش جان سپرد تا خود به مرتبه استادی رسید.
مرحوم استاد آیت‌الله حاج سید جواد فقیه سبزواری، منظومه حاج ملاهادی سبزواری ؛ و خارج فقه و اصول را نزد پدرش به پایان رساند و توانست از پدر خود و آیت‌الله حاج شیخ هاشم قزوینی وسایر مراجع اجازه اجتهاد بگیرد.
فقیه سبزواری از شاگردان فرهمند و برجسته ؛ و از مستشکلین معروف حلقه درس آیت‌الله حاج شیخ هاشم مدرس قزوینی بود و درجوانی، موفق به دریافت تصدیق اجتهاد از مرحوم آیت‌الله حاج شیخ هاشم قزوینی شد.
پس از فوت آیت‌الله حاج شیخ هاشم قزوینی در بیستم ربیع الثانی 1381 هجری قمری (نهم مهرماه 1340)، مجالس تلمّذ مرحوم فقیه سبزواری، منحصر شد به درس خارج فقه و اصول پدر بزرگوارشان، درس خارج فقه مرحوم آیت‌الله حاج میرزا احمد کفایی (فرزند آخوند خراسانی) و درس خارج فقه مرحوم آیت‌الله میلانی (رحمت‌الله‌علیهم)
آیت‌الله حاج سید جواد فقیه سبزواری، دوره عالی و استدلالی فقه و اصول را، علاوه بر حضور در جلسات عمومی، به اتفاق آیت‌الله حجت هاشمی خراسانی، بطور خصوصی نیز درمحضر مرحوم پدرشان آموختند و با آیت‌الله حجّت به بحث می‌نشستند.
دریافت اجازه اجتهاد
آیت‌الله حاج میرزا حسین فقیه سبزواری، با عنایت به احراز شرائط کامل اجتهاد توسط فرزند فرهیخته و پرهیزکار خود، در مورخه دهم شوال سال 1382قمری برابر با 15 اسفند1341شمسی، اجازه اجتهاد آیت‌الله حاج سید محمد جواد فقیه سبزواری را صادر فرمودند.[۱]
پانویس
- ↑ منبع اجازه اجتهاد : کتاب مشاهیر مدفون در حرم رضوی ، زیر نظر غلامرضا جلالی، جلد پنجم، اعلام و اسناد ، صفحه 363 ، سند شماره 14 بخش اجازه نامه‌ها