رسالة معرفة الأشياء: تفاوت میان نسخهها
(صفحهای تازه حاوی «== معرفى اجمالى == '''رسالة معرفةالاشياء''' رسالهاى است از ابن سینا، حسین بن ع...» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
== | <div class='wikiInfo'> | ||
[[پرونده:NUR01822J1.jpg|بندانگشتی|رسائل اخری لابن سینا (هامش شرح الهدایة الاثیریة)]] | |||
{| class="wikitable aboutBookTable" style="text-align:Right" | |||
|+ | | |||
|- | |||
! نام کتاب!! data-type='bookName'|رسائل اخری لابن سینا (هامش شرح الهدایة الاثیریة) | |||
|- | |||
|نام های دیگر کتاب | |||
|data-type='otherBookNames'|هدایه الحکمه. شرح | |||
|- | |||
|پدیدآورندگان | |||
|data-type='authors'|[[ابنسینا، حسین بن عبدالله]] (نويسنده) | |||
|- | |||
|زبان | |||
|data-type='language'|عربی | |||
|- | |||
|کد کنگره | |||
|data-type='congeressCode' style='direction:ltr'|BBR 1099 1300 | |||
|- | |||
|موضوع | |||
|data-type='subject'|اثیر الدین ابهری، مفضل بن عمر، - 660؟ق. هدایه الحکمه - نقد و تفسیر | |||
فلسفه اسلامی - متون قدیمی تا قرن 14 | |||
|- | |||
|ناشر | |||
|data-type='publisher'|[بی نا] | |||
|- | |||
|مکان نشر | |||
|data-type='publishPlace'|[بی جا] - | |||
|- | |||
|سال نشر | |||
|data-type='publishYear'| 13 هـ.ش | |||
|-class='articleCode' | |||
|کد اتوماسیون | |||
|data-type='automationCode'|AUTOMATIONCODE1822AUTOMATIONCODE | |||
|} | |||
</div> | |||
'''رسالة معرفةالاشياء''' رسالهاى است از [[ابن سینا، حسین بن عبدالله|ابن سينا]]، به زبان عربى و دربارهى راههاى شناخت. | '''رسالة معرفةالاشياء''' رسالهاى است از [[ابن سینا، حسین بن عبدالله|ابن سينا]]، به زبان عربى و دربارهى راههاى شناخت. | ||
این رساله یکی از شش رسالهای است که با عنوان [[رسائل أخری لابن سينا (هامش شرح الهداية الأثيرية)]] چاپ شده است. | |||
== ساختار == | == ساختار == | ||
خط ۱۳: | خط ۵۳: | ||
[[ابنسینا، حسین بن عبدالله|شيخ الرئيس]]، در ادامه، قواى حاكمه در انسان را به چهار قوه حسيات و متوهمه و تعارفيّه كه عقل مدنى ناميده مىشود و قوه نظريه كه عقل هيولانى نام دارد، تقسيم مىكند، بعد مىگويد: بدون ترديد حكم قوه حاسّه صحيح است، قوهى متوهمه، به هنگام حكم بر اشياء، صورتى محسوس بدانها مىدهد كه احتمال صدق و كذب درآنها وجود دارد، قوهى تعارفيّه نيز احكامش، امور مشهورهى محموده مىباشد و نهايتاً به قوه نظريّه مىپردازد كه احكامش حجج اوليّهاى كه امكان شك در آنها وجود ندارد، مىباشد. | [[ابنسینا، حسین بن عبدالله|شيخ الرئيس]]، در ادامه، قواى حاكمه در انسان را به چهار قوه حسيات و متوهمه و تعارفيّه كه عقل مدنى ناميده مىشود و قوه نظريه كه عقل هيولانى نام دارد، تقسيم مىكند، بعد مىگويد: بدون ترديد حكم قوه حاسّه صحيح است، قوهى متوهمه، به هنگام حكم بر اشياء، صورتى محسوس بدانها مىدهد كه احتمال صدق و كذب درآنها وجود دارد، قوهى تعارفيّه نيز احكامش، امور مشهورهى محموده مىباشد و نهايتاً به قوه نظريّه مىپردازد كه احكامش حجج اوليّهاى كه امكان شك در آنها وجود ندارد، مىباشد. | ||
==وابستهها== | |||
{{وابستهها}} | |||
[[رسائل أخری لابن سينا (هامش شرح الهداية الأثيرية)]] | |||
[[اسئلة ابىسعيد ابىالخير من الشيخ]] | |||
[[رسالة اسئلة بهمنيار و اجوبتها]] | |||
[[رسالة تفسير آيةالدخان]] | |||
[[رسالة المعاد (الصور الموجودة فى النفس)]] | |||
[[رسالة معرفة الاشياء]] | |||
[[رسالة الطلسمات و النيرنجات]] | |||
== پیوندها == | |||
[[رده:کتابشناسی]] | |||
[[رده:فلسفه، مذهب و روانشناسی]] | |||
[[رده:فلسفه اسلامی]] | |||
[[رده:عصر تجديد حيات فلسفه اسلامی، قرن یازدهم]] | |||
[[رده:فیلسوفان، آ–ی]] | |||
[[رده:صدرالدين شيرازي، محمد بن ابراهيم، 979-1050ق]] | |||
[[رده:آثار انفرادی صدرالدین شیرازی]] | |||
[[رده:25 دی الی 24 بهمن]] |
نسخهٔ ۵ فوریهٔ ۲۰۱۸، ساعت ۲۲:۴۷
نام کتاب | رسائل اخری لابن سینا (هامش شرح الهدایة الاثیریة) |
---|---|
نام های دیگر کتاب | هدایه الحکمه. شرح |
پدیدآورندگان | ابنسینا، حسین بن عبدالله (نويسنده) |
زبان | عربی |
کد کنگره | BBR 1099 1300 |
موضوع | اثیر الدین ابهری، مفضل بن عمر، - 660؟ق. هدایه الحکمه - نقد و تفسیر
فلسفه اسلامی - متون قدیمی تا قرن 14 |
ناشر | [بی نا] |
مکان نشر | [بی جا] - |
سال نشر | 13 هـ.ش |
کد اتوماسیون | AUTOMATIONCODE1822AUTOMATIONCODE |
رسالة معرفةالاشياء رسالهاى است از ابن سينا، به زبان عربى و دربارهى راههاى شناخت.
این رساله یکی از شش رسالهای است که با عنوان رسائل أخری لابن سينا (هامش شرح الهداية الأثيرية) چاپ شده است.
ساختار
رساله، بسيار كوتاه و فاقد باببندى و فصلبندى است.
گزارش محتوا
مؤلف، در اين رساله، معرفت را به دو صورت تصور و تصديق تقسيم مىكند و مىگويد: تصديق، اعتقاد نفس است به اثبات يا نفى حكم و تصور حصول معناى شىء در نفس. به عقيدهى بوعلى، هر دو قسم معرفت، يا با فكر و نظر حاصل مىگردد كه معرفت ثانيه ناميده مىشود يا بدون فكر و نظر كه معرفت اولى خوانده مىشود. وى، ضمن بيان مثال براى هر يك از اقسام معرفت، مأموريت علم منطق را نيز در اين بيان مشخص مىسازد.
شيخ الرئيس، در ادامه، قواى حاكمه در انسان را به چهار قوه حسيات و متوهمه و تعارفيّه كه عقل مدنى ناميده مىشود و قوه نظريه كه عقل هيولانى نام دارد، تقسيم مىكند، بعد مىگويد: بدون ترديد حكم قوه حاسّه صحيح است، قوهى متوهمه، به هنگام حكم بر اشياء، صورتى محسوس بدانها مىدهد كه احتمال صدق و كذب درآنها وجود دارد، قوهى تعارفيّه نيز احكامش، امور مشهورهى محموده مىباشد و نهايتاً به قوه نظريّه مىپردازد كه احكامش حجج اوليّهاى كه امكان شك در آنها وجود ندارد، مىباشد.