كتاب النوادر: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
ابوعلى قالى، رساله‌اى ديگر به | <div class='wikiInfo'> | ||
[[پرونده:NUR10180J1.jpg|بندانگشتی|الأمالی]] | |||
{| class="wikitable aboutBookTable" style="text-align:Right" | |||
|+ | | |||
|- | |||
! نام کتاب!! data-type='bookName'|الأمالی | |||
|- | |||
|نام‌های دیگر کتاب | |||
|data-type='otherBookNames'|"النوادر" | |||
"ذیل الامالی" | |||
"الـتنبیه مع اوهام ابی‌علی فی امالیه" | |||
|- | |||
|پدیدآورندگان | |||
|data-type='authors'|[[هلل، صلاح بن فتحی]] (محقق) | |||
[[جلیمی، سید بن عباس]] (محقق) | |||
[[قالی، اسماعیل بن قاسم]] (نويسنده) | |||
[[بکری، عبدالله بن عبدالعزیز]] (نويسنده) | |||
|- | |||
|زبان | |||
|data-type='language'|عربی | |||
|- | |||
|کد کنگره | |||
|data-type='congeressCode' style='direction:ltr'|PJA 3974 /الف8 | |||
|- | |||
|موضوع | |||
|data-type='subject'|احادیث اهل سنت | |||
ادبیات عربی - قرن 4ق. - مجموعهها | |||
قالی، اسماعیل بن قاسم، ۲۸۸ - 356ق. الامالی - نقد و تفسیر | |||
|- | |||
|ناشر | |||
|data-type='publisher'|مؤسسة الکتب الثقافیة | |||
|- | |||
|مکان نشر | |||
|data-type='publishPlace'|بیروت - لبنان | |||
|- | |||
|سال نشر | |||
|data-type='publishYear'| 1422 هـ.ق یا 2001 م | |||
|-class='articleCode' | |||
|کد اتوماسیون | |||
|data-type='automationCode'|AUTOMATIONCODE10180AUTOMATIONCODE | |||
|} | |||
</div> | |||
'''كتاب النوادر''' به زبان عربى تأليف ابوعلى، اسماعيل بن قاسم بن عيذون قالى، مشهور به ابوعلى قالى (288 - 356ق)، | |||
ابوعلى قالى، رساله‌اى ديگر به شيوه الأمالي با نام «نوادر» نگاشت و در آن، اشعار و خطب مهم را نقل و شرح كرده است. | |||
این كتاب، با اخبار عروة بن حرام و عفراء و شرح داستان آنها شروع مى‌شود و در ادامه، از امثال و اقوال عرب، نهار نزد عرب، كلام حضرت [[امام على(ع)|اميرالمؤمنين(ع)]] در مورد ايمان و يقين و زهد و عدل و... سخن به ميان آمده است. | |||
آنچه در پايان بايد به آن توجه كرد اين است كه قالى بغدادى در نزد بزرگ‌ترين استادان ادب عربى و حديث و قرآن مانند زجّاج، اخفش، ابن دريد، [[ابن‌انباری، عبدالرحمن بن محمد|ابن انبارى]] و [[ابن قتیبه، عبدالله بن مسلم|ابن قتيبه]] درس خوانده و ميراث علمى آنان را به اندلس انتقال داده و در اين كتاب پيوسته به آموخته‌هاى خويش از آنان استناد جسته است. ابوعلى قالى، در شرح واژگان، بيشتر به سخنان لغويان برجسته، به‌ويژه اصمعى، ابن دريد و [[ابن‌انباری، عبدالرحمن بن محمد|ابن انبارى]] استناد مى‌كند؛ به‌گونه‌اى كه تقريباً هيچ صفحه‌اى از اين اثر را نمى‌توان يافت كه نام يكى از اين دانشمندان در آن نيامده باشد. | آنچه در پايان بايد به آن توجه كرد اين است كه قالى بغدادى در نزد بزرگ‌ترين استادان ادب عربى و حديث و قرآن مانند زجّاج، اخفش، ابن دريد، [[ابن‌انباری، عبدالرحمن بن محمد|ابن انبارى]] و [[ابن قتیبه، عبدالله بن مسلم|ابن قتيبه]] درس خوانده و ميراث علمى آنان را به اندلس انتقال داده و در اين كتاب پيوسته به آموخته‌هاى خويش از آنان استناد جسته است. ابوعلى قالى، در شرح واژگان، بيشتر به سخنان لغويان برجسته، به‌ويژه اصمعى، ابن دريد و [[ابن‌انباری، عبدالرحمن بن محمد|ابن انبارى]] استناد مى‌كند؛ به‌گونه‌اى كه تقريباً هيچ صفحه‌اى از اين اثر را نمى‌توان يافت كه نام يكى از اين دانشمندان در آن نيامده باشد. | ||
نسخهٔ ۳ فوریهٔ ۲۰۱۸، ساعت ۱۰:۴۴
| نام کتاب | الأمالی |
|---|---|
| نام‌های دیگر کتاب | "النوادر"
"ذیل الامالی" "الـتنبیه مع اوهام ابی‌علی فی امالیه" |
| پدیدآورندگان | هلل، صلاح بن فتحی (محقق)
جلیمی، سید بن عباس (محقق) قالی، اسماعیل بن قاسم (نويسنده) بکری، عبدالله بن عبدالعزیز (نويسنده) |
| زبان | عربی |
| کد کنگره | PJA 3974 /الف8 |
| موضوع | احادیث اهل سنت
ادبیات عربی - قرن 4ق. - مجموعهها قالی، اسماعیل بن قاسم، ۲۸۸ - 356ق. الامالی - نقد و تفسیر |
| ناشر | مؤسسة الکتب الثقافیة |
| مکان نشر | بیروت - لبنان |
| سال نشر | 1422 هـ.ق یا 2001 م |
| کد اتوماسیون | AUTOMATIONCODE10180AUTOMATIONCODE |
كتاب النوادر به زبان عربى تأليف ابوعلى، اسماعيل بن قاسم بن عيذون قالى، مشهور به ابوعلى قالى (288 - 356ق)، ابوعلى قالى، رساله‌اى ديگر به شيوه الأمالي با نام «نوادر» نگاشت و در آن، اشعار و خطب مهم را نقل و شرح كرده است.
این كتاب، با اخبار عروة بن حرام و عفراء و شرح داستان آنها شروع مى‌شود و در ادامه، از امثال و اقوال عرب، نهار نزد عرب، كلام حضرت اميرالمؤمنين(ع) در مورد ايمان و يقين و زهد و عدل و... سخن به ميان آمده است.
آنچه در پايان بايد به آن توجه كرد اين است كه قالى بغدادى در نزد بزرگ‌ترين استادان ادب عربى و حديث و قرآن مانند زجّاج، اخفش، ابن دريد، ابن انبارى و ابن قتيبه درس خوانده و ميراث علمى آنان را به اندلس انتقال داده و در اين كتاب پيوسته به آموخته‌هاى خويش از آنان استناد جسته است. ابوعلى قالى، در شرح واژگان، بيشتر به سخنان لغويان برجسته، به‌ويژه اصمعى، ابن دريد و ابن انبارى استناد مى‌كند؛ به‌گونه‌اى كه تقريباً هيچ صفحه‌اى از اين اثر را نمى‌توان يافت كه نام يكى از اين دانشمندان در آن نيامده باشد.