میرزاده اهری، عباس: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    (لینک درون متنی)
    جز (جایگزینی متن - ' :' به ':')
    خط ۴۶: خط ۴۶:


    ==فرزندان==
    ==فرزندان==
    او از چند همسرى كه انتخاب كرده بود، دارای سه پسر به نام‎های : 1- سيد كاظم 2- سيد رضا 3- سيد مرتضى و پنج دختر بود.
    او از چند همسرى كه انتخاب كرده بود، دارای سه پسر به نام‎های: 1- سيد كاظم 2- سيد رضا 3- سيد مرتضى و پنج دختر بود.


    ==وفات==
    ==وفات==

    نسخهٔ ‏۲۰ ژانویهٔ ۲۰۱۸، ساعت ۱۱:۲۰

    میرزاده اهری، عباس
    نام میرزاده اهری، عباس
    نام های دیگر ميرزاده، عباس

    سيد عباس ميرزاده اهرى

    نام پدر سيد محمد اهرى
    متولد 1358ق
    محل تولد «ميركند» اهر
    رحلت 1359ش / 1400ق / 1980م
    اساتید ناصر مكارم شيرازى،

    جعفر سبحانى تبريزى

    على دوانى

    سيد كاظم شريعتمدارى

    برخی آثار در پیرامون نهج‌البلاغه (ط. جامعه مدرسین)
    کد مؤلف AUTHORCODE06593AUTHORCODE

    سيد عباس ميرزاده اهرى، (ح 1358- 1400 ق) روحانی و نويسنده، قاضی، حاکم شرع و ریاست دادگاههای انقلاب شهرستانهای «میانه»، «هشتبر»، «آستارا» و «خلخال»[۱]

    تولد

    سيد عباس ميرزاده فرزند سيد محمد اهرى، اصالتا اهل «ميركند» اهر بود. وی در حدود سال 1358ق در اهر- واقع در استان آذربايجان شرقى- به دنیا آمد.[۲]

    فرزندان

    او از چند همسرى كه انتخاب كرده بود، دارای سه پسر به نام‎های: 1- سيد كاظم 2- سيد رضا 3- سيد مرتضى و پنج دختر بود.

    وفات

    ميرزاده در اوايل سال 1359ش (1400ق) در چهارراه حسن‏‌آباد «شهريار» در اثر تصادف از دنیا رفت. پيكرش به قم حمل و در قبرستان بقيع دفن شد.[۳]

    اساتید

    در اهر و تبریز

    سيد عباس، بخشى از مقدمات را نزد شيخ يدالله دهقان در اهر آموخت. سپس در سال 1338 ش به تبريز رفت و در حوزه آن ديار نزد آقايان: سيد حبيب موسوى (ساكن بستان‏‌آباد)، ميرزا محمد آصفى، ميرزا رسول شاهدى و سيد رضا مرندى به تكميل مقدمات و ادبيات پرداخت.[۴]

    در قم

    او در سال 1342 ش به قم مهاجرت کرد و سطح را نزد حضرات آیات ناصر مكارم شيرازى، جعفر سبحانى تبريزى و على دوانى به اتمام رساند. سید عباس، دروس خارج را فقط از محضر آيت‌‏الله سيد كاظم شريعتمدارى فرا گرفت.[۵]

    عضویت در نشریات فرهنگی

    وى روى به راهنمايى نسل جوان آورد و از راه قلم و زبان به بيان حقايق و آشنايى جوانان با مذهب همت گماشت. از جمله كارهاى فرهنگى ايشان می‌توان به: عضويت در هيئت تحريريه مجله «نسل نو»، عضويت در هيئت تحريريه مجله «پيام شادى» و از اعضاى مؤسس مجله «غذاى فكرى براى نسل جوان» بود، اشاره كرد. او مقالات فراوانی در مجلات مذكور نوشت.[۶]

    آثار

    1. نهج‎البلاغة چيست؟ (ترجمه كتاب ما هو نهج‎البلاغة؟اثر علامه سيد هبة‎الدين شهرستانى
    2. همكارى در تأليف کتاب تجليگاه ولايت.[۷]

    پانویس

    1. http://ahari.andishvaran.ir/fa/ScholarMainpage.html
    2. جواهر کلام، عبدالحسین، ج‏2، ص875
    3. همان، ص876
    4. همان
    5. همان
    6. همان
    7. همان

    منابع مقاله

    1. جواهر کلام، عبدالحسین، تربت پاکان قم، انصاریان، چاپ اول، قم، 1424 ق.
    2. پایگاه اندیشوران حوزه

    وابسته‌ها

    در پیرامون نهج‌البلاغه (ط. جامعه مدرسین)