سپانلو، محمدعلی: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - 'زين العابدين' به 'زين‌العابدين') |
جز (جایگزینی متن - 'در باره' به 'درباره') |
||
| خط ۴۷: | خط ۴۷: | ||
تحقيق | تحقيق | ||
نويسندگانِ پيشروِ ايران، چهار شاعرِ آزادى و بهار، تعلق و تماشا، پاييز در بزرگراه، بازآفرينى واقعيت، هزار و يك شعر (آنتولوژى شعر نو فارسى در قرن بيستم)، قصه‌ى قديم: 111 قصه از ادبيات كهن ايران، در اطراف ادبيات و زندگى، مجموعه بيست و دو مقاله و نقد درباره‌ى ادبيات، تاريخچه رمان، صد قصه كوتاه، نمايش‌نامه و نقد ادبى در ايران معاصر، شاعر ترانه ملى، | نويسندگانِ پيشروِ ايران، چهار شاعرِ آزادى و بهار، تعلق و تماشا، پاييز در بزرگراه، بازآفرينى واقعيت، هزار و يك شعر (آنتولوژى شعر نو فارسى در قرن بيستم)، قصه‌ى قديم: 111 قصه از ادبيات كهن ايران، در اطراف ادبيات و زندگى، مجموعه بيست و دو مقاله و نقد درباره‌ى ادبيات، تاريخچه رمان، صد قصه كوتاه، نمايش‌نامه و نقد ادبى در ايران معاصر، شاعر ترانه ملى، درباره عارف قزوينى، مرات البلدان، اثر اعتماد السلطنه (ويرايش)، سياحت‌نامه ابراهيم بيگ اثر زين‌العابدين مراغه‌اى (تنظيم ومقدمه) و چشم‌انداز شعر امروز ايران. | ||
ترجمه‌ها | ترجمه‌ها | ||
نسخهٔ ۴ ژانویهٔ ۲۰۱۸، ساعت ۱۹:۵۰
| نام | سپانلو، محمد علی |
|---|---|
| نام های دیگر | |
| نام پدر | |
| متولد | 1319 هـ.ش |
| محل تولد | |
| رحلت | |
| اساتید | |
| برخی آثار | |
| کد مؤلف | AUTHORCODE2531AUTHORCODE |
«محمد على سپانلو» شاعر، منتقد ادبى، مترجم، متولدِ 1319ش (تهران) است و تا به حال بيش از پنجاه جلد كتاب در زمينه‌هاى شعر، داستان و تحقيق، به صورتِ تألیف و يا ترجمه، منتشر كرده است. سپانلو از نخستين اعضاى كانون نويسندگان ايران است.
وى فعاليت ادبى‌اش را در دهه1340ش شروع كرد و با منظومه پياده‌روها شهرت يافت. از ميان اشعار او، به ويژه منظومه «خانم زمان» اقبال عمومى يافت. او از سن ژان پرس، آلبر كامو، گراهام گرين و گيوم آپولينر، آثارى را ترجمه كرده است.
در بيست سالِ گذشته، او به عنوانِ يكى از چند نماينده‌ى معدودِ ادبياتِ معاصرِ فارسى در بسيارى از گردهمايى‌هاى بين‌المللى در اروپا و امريكا شركت كرده است و سهمِ بزرگى در معرفىِ ادبياتِ ايران به جهانيان دارد. بسيارى از آثارِ او تا به حال به زبان‌هاى انگليسى، آلمانى، فرانسه، هلندى، عربى، و سوئدى ترجمه شده است. ضمناً سپانلو از معدود شاعران و نويسندگانِ ايرانى است كه در دنياىِ ادبياتِ غرب نيز شناخته شده و توانسته است نشان شواليه‌ى نخلِ آكادمىِ فرانسه (بزرگ‌ترين نشانِ فرهنگى كشورِ فرانسه) و جايزه‌ى ماكس ژاكوب (بزرگ‌ترين جايزه‌ى شعرِ فرانسه) را دريافت كند. وى مقالات و تحقيقات متعددى هم در زمينه ى شعر و داستان دارد.
برخى از آثار
اشعار
فيروزه در غبار (مجموعه‌ى شعر)، ژاليزيانا (مجموعه شعر)، پياده‌روها، خانم زمان، آه بيابان، خاك، رگبارها، سندباد غايب، هجوم، نبض وطنم را مى گيرم و ساعت اميد.
تحقيق
نويسندگانِ پيشروِ ايران، چهار شاعرِ آزادى و بهار، تعلق و تماشا، پاييز در بزرگراه، بازآفرينى واقعيت، هزار و يك شعر (آنتولوژى شعر نو فارسى در قرن بيستم)، قصه‌ى قديم: 111 قصه از ادبيات كهن ايران، در اطراف ادبيات و زندگى، مجموعه بيست و دو مقاله و نقد درباره‌ى ادبيات، تاريخچه رمان، صد قصه كوتاه، نمايش‌نامه و نقد ادبى در ايران معاصر، شاعر ترانه ملى، درباره عارف قزوينى، مرات البلدان، اثر اعتماد السلطنه (ويرايش)، سياحت‌نامه ابراهيم بيگ اثر زين‌العابدين مراغه‌اى (تنظيم ومقدمه) و چشم‌انداز شعر امروز ايران.
ترجمه‌ها
در محاصره، عادل‌ها، كودكى يك رئيس، دهليز و پلكان، آن‌ها به اسب‌ها شليك مى‌كنند (هوراس مك كوى) و مقلدها
كودكان
امير حمزه صاحب قران و مهتر نسيم عيار، سفرهاى سندباد بحرى