مجموعه رسائل فلسفی کندی: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - 'ه‏اند' به 'ه‌‏اند'
جز (جایگزینی متن - 'قديمي' به 'قدیمی')
جز (جایگزینی متن - 'ه‏اند' به 'ه‌‏اند')
خط ۴۶: خط ۴۶:


در این مجموعه، علاوه بر ترجمه متن رساله‏ها، براى هر رساله مقدمه مستقلى نیز در آغاز نگاشته شده است که مضمون و محتواى آن، عمدتاً متخذ از مقدمه‏هایى است که مصحح خود بر رساله‏ها نگاشته است و مترجم کوشیده است تا نکات عمده آن‏ها را به‎صورت جمع و تلخیص، در آغاز رساله بیاورد. ضمناً سه مکتوب دیگر از کندى که در مجموعه‏اى از رساله‏هاى او آمده است و در مجموعه رسائل کندى به تصحیح ابوریده نیامده، در پایان افزوده شده و منابع اصلى آن‏ها نیز در آغاز هر مکتوب مشخص گردیده است<ref>ر.ک: همان، صفحه نه - ده</ref>؛ از آن جمله‎اند:  
در این مجموعه، علاوه بر ترجمه متن رساله‏ها، براى هر رساله مقدمه مستقلى نیز در آغاز نگاشته شده است که مضمون و محتواى آن، عمدتاً متخذ از مقدمه‏هایى است که مصحح خود بر رساله‏ها نگاشته است و مترجم کوشیده است تا نکات عمده آن‏ها را به‎صورت جمع و تلخیص، در آغاز رساله بیاورد. ضمناً سه مکتوب دیگر از کندى که در مجموعه‏اى از رساله‏هاى او آمده است و در مجموعه رسائل کندى به تصحیح ابوریده نیامده، در پایان افزوده شده و منابع اصلى آن‏ها نیز در آغاز هر مکتوب مشخص گردیده است<ref>ر.ک: همان، صفحه نه - ده</ref>؛ از آن جمله‎اند:  
# درباره ماهیت خواب و رؤیا: این رساله از مهم‏ترین رساله‏هاى کندى است که ابن ندیم و ابن ابى‎اصیبعه از آن با عنوان «رسالة في علة النوم و الرؤيا و ما يرمز به النفس» یاد کرده‏اند<ref>ر.ک: متن کتاب، ص159</ref>.
# درباره ماهیت خواب و رؤیا: این رساله از مهم‏ترین رساله‏هاى کندى است که ابن ندیم و ابن ابى‎اصیبعه از آن با عنوان «رسالة في علة النوم و الرؤيا و ما يرمز به النفس» یاد کرده‌‏اند<ref>ر.ک: متن کتاب، ص159</ref>.
# گفتار کندى به نقل از صوان الحكمة: در آغاز این مکتوب چنین آمده است: «از آن جمله است سخن او: اگر علت اولى – تعالى – به‎واسطه فیضش بر ما، با ما مرتبط است و ما با او جز از ناحیه فیضش ارتباط نداریم، تنها به اندازه‏اى که فیض‎گیرنده مى‏تواند فیض‏دهنده را درک کند، مى‏توانیم او را درک کنیم. پس لازم است که اندازه احاطه او بر خودمان را با اندازه درک خود از او مقایسه نکنیم؛ زیرا او عزیزتر و در فروگرفتن ما شامل‏تر و شدیدتر است. پس چون چنین است، آن‏که گمان کند که علت اولى از جزئیات آگاه نیست، از حق بسیار دور است»<ref>ر.ک: همان، ص207</ref>.
# گفتار کندى به نقل از صوان الحكمة: در آغاز این مکتوب چنین آمده است: «از آن جمله است سخن او: اگر علت اولى – تعالى – به‎واسطه فیضش بر ما، با ما مرتبط است و ما با او جز از ناحیه فیضش ارتباط نداریم، تنها به اندازه‏اى که فیض‎گیرنده مى‏تواند فیض‏دهنده را درک کند، مى‏توانیم او را درک کنیم. پس لازم است که اندازه احاطه او بر خودمان را با اندازه درک خود از او مقایسه نکنیم؛ زیرا او عزیزتر و در فروگرفتن ما شامل‏تر و شدیدتر است. پس چون چنین است، آن‏که گمان کند که علت اولى از جزئیات آگاه نیست، از حق بسیار دور است»<ref>ر.ک: همان، ص207</ref>.


۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش