افندی، عبدالله بن عیسیبیگ: تفاوت میان نسخهها
جز (جایگزینی متن - 'جمال الدين' به 'جمالالدين') |
جز (جایگزینی متن - 'تاج الدين' به 'تاجالدين') |
||
خط ۵۳: | خط ۵۳: | ||
== اساتيد== | == اساتيد== | ||
او مقدمات دروس حوزوى را نزد برادرش ميرزا جعفر آموخت، اساتيد ديگر او را مىتوان استاد فاضل (ملا محمدباقرفاضل سبزوارى)، ميرزا على نواب، استاد علامه (ملا ميرزاى شيروانى)، استاد محقق ([[محقق خوانساری، حسین بن محمد|آقا حسين خوانسارى]])، علامه [[محقق خوانساری، حسین بن محمد|آقا جمالالدين خوانسارى]]، علامه ملا محمد بن | او مقدمات دروس حوزوى را نزد برادرش ميرزا جعفر آموخت، اساتيد ديگر او را مىتوان استاد فاضل (ملا محمدباقرفاضل سبزوارى)، ميرزا على نواب، استاد علامه (ملا ميرزاى شيروانى)، استاد محقق ([[محقق خوانساری، حسین بن محمد|آقا حسين خوانسارى]])، علامه [[محقق خوانساری، حسین بن محمد|آقا جمالالدين خوانسارى]]، علامه ملا محمد بن تاجالدين حسن مشهور به [[فاضل هندی، محمد بن حسن|فاضل هندى]]، [[علامه مجلسى]] و امير خليل الله تونى اصفهانى دانست. | ||
مشايخ اجازات و روايات وى بسيارند كه برخى جزو استادان او مىباشند كه ذكر شد و برخى ديگر مانند [[مازندرانی، محمدصالح بن احمد|ملا محمد صالح مازندارنى]]، [[حر عاملی، محمد بن حسن|شيخ حر عاملى]]، علامه ملا كمال الدين فسائى، علامه ميرلوحى سبزوارى اصفهانى، ملا شمسا كشميرى اصفهانى، ميرزاى جزائرى و ميرزا على نواب را مىتوان ذكر كرد. | مشايخ اجازات و روايات وى بسيارند كه برخى جزو استادان او مىباشند كه ذكر شد و برخى ديگر مانند [[مازندرانی، محمدصالح بن احمد|ملا محمد صالح مازندارنى]]، [[حر عاملی، محمد بن حسن|شيخ حر عاملى]]، علامه ملا كمال الدين فسائى، علامه ميرلوحى سبزوارى اصفهانى، ملا شمسا كشميرى اصفهانى، ميرزاى جزائرى و ميرزا على نواب را مىتوان ذكر كرد. |
نسخهٔ ۲۸ نوامبر ۲۰۱۷، ساعت ۱۱:۴۵
نام | افندی، عبدالله بن عیسیبیگ |
---|---|
نام های دیگر | افندی اصفهانی، عبدالله بن عیسی بیگ
افندی تبریزی، عبدالله بن عیسی بیگ عبدالله بن عیسی بیگ میرزاعبد الله افندی افندی اصبهانی، میرزا عبدالله صاحب ریاض |
نام پدر | |
متولد | |
محل تولد | |
رحلت | 1130 هـ.ق |
اساتید | |
برخی آثار | |
کد مؤلف | AUTHORCODE413AUTHORCODE |
ولادت
ميرزا عبدالله اصفهانى افندى در سال 1067ق (برخى تولد او را 1066ق ذكر كرده اند) در اصفهان متولد شد، پدر او ميرزا عيسى بن محمد صالح بيك بن حاج شاه ولى بيك بن حاج پير محمد بك بن حضر شاه اصفهانى، از متمولين شهر اصفهان و از شاگردان خليفه سلطان، محمدتقى مجلسى و ميرزا رفيعا نائينى بود.
افندى تقريبا شهرت عمومى اوست كه همگان او را بدين شهرت معرفى كردهاند و لفظى تركى جغتايى و مغولى است كه به معناى سيد، مولا، صاحب، مالك، اهل قلم، قاضى و حاكم شرع مىباشد.
وى از چهرههاى علمى شاخص سه دهه پايانى دولت صفويه بهشمار مىرود. وى به جهت دانشپژوهى و سفرهاى فراوان در جست جوى کتاب، همراهى با علامه مجلسى در تدوين بحار الانوار و همچنين تألیف کتاب با ارزش «رياض العلماء و حياض الفضلاء» شهرت يافته است.
وى هفت ساله بود كه پدرش را از دست داد و مادرش نيز وقتى هفت ماهه بوده از دنيا رفت. از آن پس توسط برادر بزرگترش آميرزا محمد جعفر و دائيش تربيت شده است.
اساتيد
او مقدمات دروس حوزوى را نزد برادرش ميرزا جعفر آموخت، اساتيد ديگر او را مىتوان استاد فاضل (ملا محمدباقرفاضل سبزوارى)، ميرزا على نواب، استاد علامه (ملا ميرزاى شيروانى)، استاد محقق (آقا حسين خوانسارى)، علامه آقا جمالالدين خوانسارى، علامه ملا محمد بن تاجالدين حسن مشهور به فاضل هندى، علامه مجلسى و امير خليل الله تونى اصفهانى دانست.
مشايخ اجازات و روايات وى بسيارند كه برخى جزو استادان او مىباشند كه ذكر شد و برخى ديگر مانند ملا محمد صالح مازندارنى، شيخ حر عاملى، علامه ملا كمال الدين فسائى، علامه ميرلوحى سبزوارى اصفهانى، ملا شمسا كشميرى اصفهانى، ميرزاى جزائرى و ميرزا على نواب را مىتوان ذكر كرد.
آثار
رياض العلاماء و حياض الفضلاء
تعليقه امل الآمل.