أقسام المولی في اللسان: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - ' های ' به 'های ') |
جز (جایگزینی متن - ' .' به '.') |
||
| خط ۷۷: | خط ۷۷: | ||
3. شاعرى كه فصاحت و بلاغت را رعايت مى‌كند، بايد بر طبق قوانين لغت، شعر بگويد. | 3. شاعرى كه فصاحت و بلاغت را رعايت مى‌كند، بايد بر طبق قوانين لغت، شعر بگويد. | ||
4. نسبت برخى از اشعار به [[علی بن ابیطالب(ع)، امام اول|حضرت على(ع)]] . | 4. نسبت برخى از اشعار به [[علی بن ابیطالب(ع)، امام اول|حضرت على(ع)]]. | ||
5. اعتماد بر اهل خبره غير مسلمان در استدلال بر معانى الفاظ. | 5. اعتماد بر اهل خبره غير مسلمان در استدلال بر معانى الفاظ. | ||
نسخهٔ ۱۲ اکتبر ۲۰۱۷، ساعت ۰۰:۲۷
| نام کتاب | أقسام المولی في اللسان |
|---|---|
| نام‌های دیگر کتاب | |
| پدیدآورندگان | نجف، مهدی (محقق)
مفید، محمد بن محمد (نويسنده) |
| زبان | عربی |
| کد کنگره | BP 209/7 /م7ک9 11.ش* |
| موضوع | علی بن ابیطالب(ع)، امام اول، 23 قبل از هجرت - 40ق. - اثبات خلافت
غدیر خم مفید، محمد بن محمد، 336 - 413ق. - کنگرهها ولایت کلام شیعه امامیه - قرن 4ق. |
| ناشر | المؤتمر العالمي لألفية الشيخ المفيد |
| مکان نشر | قم - ایران |
| سال نشر | 1413 هـ.ق |
| کد اتوماسیون | AUTOMATIONCODE1421AUTOMATIONCODE |
معرفى اجمالى
أقسام المولى في اللسان، نوشته شيخ مفيد، ابوعبدالله، محمد بن محمد بن نعمان عكبرى بغدادى (336 - 413ق) است. اين کتاب، به زبان عربى و درباره معناى كلمه «مولى» در حديث غدير مى‌باشد.
ساختار
کتاب، مشتمل بر يك مقدمه و دو باب است.
گزارش محتوا
شيخ مفيد، در اين کتاب، با بيانى رسا و با دقتى فراوان به بررسى معانى كلمه «مولى» پرداخته و گستردگى اطلاعات ادبى و قدرت لغوى برتر خود را به نمايش گذارده است.
وى، در آغاز، ده معنا را براى كلمه «مولى» ذكر كرده و مى‌فرمايد: معناى حقيقى و اصلى آن، عبارت است از «اَوْلَى» و معانى ديگر به همين معنا برمى‌گردند... برخى از معاندين به خاطر دشمنى با اهل بيت عصمت و طهارت(ع) اين معناى اصلى را انكار كرده‌اند...
وى در ادامه، اين حديث را متواتر دانسته و ثابت كرده كه كلمه «مولى» با معناى حقيقيش، در آن به كار گرفته شده است.
وى، اشعار فراوانى را در تأييد مدعاى خود مى‌آورد، مانند:اشعار حسان بن ثابت، قيس بن سعد بن عبادة، اخطل، كُميت بن زيد اسدى و بسيارى ديگر از شعراى بلندآوازه عرب.
بدين ترتيب، او با استدلال به حديث شريف پيامبر اسلام، حضرت محمّد(ص) كه مى‌فرمايد: «من كنت مولاه فهذا علي مولاه»، امامت حضرت امير را ثابت مى‌كند.
از جمله نكات مهمى كه در اين کتاب، مطرح شده عبارت است از:
1. توجه به قرائن داخلى و خارجى در فهم معانى الفاظ.
2. اميرالمؤمنين، على(ع) در زمان حكومت خويش تقيه نمى‌كردند و به راحتى عقايد خود را مطرح مى‌نمودند.
3. شاعرى كه فصاحت و بلاغت را رعايت مى‌كند، بايد بر طبق قوانين لغت، شعر بگويد.
4. نسبت برخى از اشعار به حضرت على(ع).
5. اعتماد بر اهل خبره غير مسلمان در استدلال بر معانى الفاظ.
6. انفتاح باب علم در لغت.
و...