ازمیری، مصطفی بن عبدالرحمان: تفاوت میان نسخه‌ها
(←منابع) |
(لینک درون متنی) |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
<div class= | <div class="wikiInfo"> | ||
[[پرونده:NUR06037.jpg|بندانگشتی|ازميري، مصطفي بن عبدالرحمان ]] | [[پرونده:NUR06037.jpg|بندانگشتی|ازميري، مصطفي بن عبدالرحمان ]] | ||
{| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ | | {| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ | | ||
|- | |- | ||
! نام!! data-type= | ! نام!! data-type="authorName" |ازميري، مصطفي بن عبدالرحمان | ||
|- | |- | ||
|نام های دیگر | |نام های دیگر | ||
|data-type= | | data-type="authorOtherNames" |مصطفي بن عبد الرحمن بن محمد الازميري | ||
|- | |- | ||
|نام پدر | |نام پدر | ||
|data-type= | | data-type="authorfatherName" |عبدالرحمن | ||
|- | |- | ||
|متولد | |متولد | ||
|data-type= | | data-type="authorbirthDate" | قرن دوازدهم هجری | ||
|- | |- | ||
|محل تولد | |محل تولد | ||
|data-type= | | data-type="authorBirthPlace" |مصر | ||
|- | |- | ||
|رحلت | |رحلت | ||
|data-type= | | data-type="authorDeathDate" | / 1155ق | ||
|- | |- | ||
|اساتید | |اساتید | ||
|data-type= | | data-type="authorTeachers" | | ||
* محمد عشری مقری، معروف به إزمیر؛ عبدالله بن محمد بن یوسف؛ شیخ حجازی | |||
|- | |- | ||
|برخی آثار | |برخی آثار | ||
|data-type= | | data-type="authorWritings" | | ||
|- class="articleCode" | |||
|-class= | |||
|کد مولف | |کد مولف | ||
|data-type= | | data-type="authorCode" |AUTHORCODE06037AUTHORCODE | ||
|} | |} | ||
</div> | </div> | ||
نسخهٔ ۲۵ سپتامبر ۲۰۱۷، ساعت ۱۴:۰۵
| نام | ازميري، مصطفي بن عبدالرحمان |
|---|---|
| نام های دیگر | مصطفي بن عبد الرحمن بن محمد الازميري |
| نام پدر | عبدالرحمن |
| متولد | قرن دوازدهم هجری |
| محل تولد | مصر |
| رحلت | / 1155ق |
| اساتید |
|
| برخی آثار | |
| کد مولف | AUTHORCODE06037AUTHORCODE |
مصطفی بن عبدالرحمن ازمیری (؟ - 1155ق/ 1743م)، از علمای قرن دوازدهم هجری مصر و مشهورترین علمای علم قرائت و تجوید، پس از ابن جزری (متوفی 833ق) است که کتاب «إتحاف البررة بما سكت عنه نشر العشرة المسمی بـ: تحرير النشر»، از جمله آثار اوست.
زندگی‌نامه
مصطفی بن عبدالرحمن بن محمد ازمیری رومی حنفی، از علمای مصر است. تاریخ ولادت وی مشخص نیست، اما می‌دانیم که در سال 1155ق/ 1743م، در مصر، درگذشته است.
اساتید
اساتید و شیوخ وی عبارتند از:
- محمد عشری مقری، معروف به إزمیر؛
- عبدالله بن محمد بن یوسف، معروف به یوسف أفندی‌زاده؛
- شیخ حجازی[۱].
شاگردان
شیخ احمد رشیدی و شیخ سید هاشم نیز از شاگردان وی، شمرده شده‌اند[۲].
ایشان در زمینه قرائت، آثار ارزشمندی را به‌جای گذاشته است. آثار وی، مرجع بسیاری از کتب پس از اوست که عبارتند از:
- عمدة العرفان في وجوه القرآن في القراءات؛
- بدائع البرهان علی عمدة العرفان في القراءات؛ که شرح کتاب قبلی است.
- تقريب حصول المقاصد في تخريج ما في النشر من الفوائد؛
- رسالة الضاد؛
- إتحاف البررة بما سكت عنه نشر العشرة المسمی بـ: تحرير النشر؛
- نور الأعلام بانفراد الأئمة الأربعة الأعلام[۳].
پانویس
منابع
ازمیری، مصطفی بن عبدالرحمن، إتحاف البررة بما سكت عنه نشر العشرة المسمی بـ: تحرير النشر، تحقیق خالد حسن ابوجواد، ریاض، داراضواء السلف، چاپ اول، 1428ق.
وابسته‌ها
... اتحاف البررة بما سکت عنه نشر العشرة المسمی بـ: تحریر النشر