قاضی طباطبایی، سید محمدعلی: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - ' ' به ' ') |
جز (جایگزینی متن - 'محمد حسين' به 'محمدحسین') |
||
| خط ۵۱: | خط ۵۱: | ||
==اساتيد== | ==اساتيد== | ||
براي ادامة تحصيل به حوزة علمية قم رفت و از آيات عظام، گلپايگاني، حجت، صدر، بروجردي و [[خمینی، سید روح‌الله|امام خمینی]] درس آموخت. در 1328 ش. راهي حوزه علميه نجف اشرف شد و در درس آيات عظام، حكيم، عبدالحسين رشتي، ميرزا باقر زنجاني، بجنوردي و علامه | براي ادامة تحصيل به حوزة علمية قم رفت و از آيات عظام، گلپايگاني، حجت، صدر، بروجردي و [[خمینی، سید روح‌الله|امام خمینی]] درس آموخت. در 1328 ش. راهي حوزه علميه نجف اشرف شد و در درس آيات عظام، حكيم، عبدالحسين رشتي، ميرزا باقر زنجاني، بجنوردي و علامه محمدحسین كاشف‌الغطاء شركت كرد و در 1331 ش. مجدداً به تبريز مراجعت نمود. آيت‌الله قاضي در دوران مرجعيت و زعامت [[خمینی، سید روح‌الله|امام خمینی]] نمايندة تام‌الاختيار او بود. | ||
==مبارزات== | ==مبارزات== | ||
نسخهٔ ۲۴ اوت ۲۰۱۷، ساعت ۲۲:۳۶
| نام | قاضی طباطبایی، محمدعلی |
|---|---|
| نام های دیگر | آیت‌الله قاضی
طباطبائی، سید محمدعلی قاضی، محمدعلی طباطبایی، سید محمدعلی بن باقر |
| نام پدر | |
| متولد | 1291 هـ.ش یا 1913 م |
| محل تولد | تبریز |
| رحلت | 1358 هـ.ش یا 1399 هـ.ق یا 1979 م |
| اساتید | |
| برخی آثار | دلیل الناسک |
| کد مؤلف | AUTHORCODE1355AUTHORCODE |
ولادت
آيت‌الله سيد محمد علي قاضي، فرزند حاج ميرزا باقر، در 1293ش در تبريز متولد شد. تحصيلات مقدماتي علوم ديني را از مادر و عموي خود - ميرزااسدالله - در مدرسة طالبيه تبريز فرا گرفت. در 1316 ش. هنگام قيام مردم تبريز، به اتفاق پدرش و به دليل مبارزه، به تهران تبعيد شد و پس از چند ماه توقف اجباري در تهران و ري، به تبريز بازگشت. در 1318 ش.
اساتيد
براي ادامة تحصيل به حوزة علمية قم رفت و از آيات عظام، گلپايگاني، حجت، صدر، بروجردي و امام خمینی درس آموخت. در 1328 ش. راهي حوزه علميه نجف اشرف شد و در درس آيات عظام، حكيم، عبدالحسين رشتي، ميرزا باقر زنجاني، بجنوردي و علامه محمدحسین كاشف‌الغطاء شركت كرد و در 1331 ش. مجدداً به تبريز مراجعت نمود. آيت‌الله قاضي در دوران مرجعيت و زعامت امام خمینی نمايندة تام‌الاختيار او بود.
مبارزات
با شروع نهضت اسلامي در 1341ش مبارزات او عليه رژيم پهلوي اوج گرفت. ابتدا در زندان قزل قلعه زنداني شد و سپس به شهرهاي بافت، کرمان و زنجان تبعيد گرديد. همچنين مدت سه ماه به سبب فشارها و ضربات روحي و جسمي، در یکی از بيمارستانهاي تهران بستري شد. بعد از خارج شدن از بيمارستان به عراق تبعيد شد و يك سال در آنجا ماند. پس از يك سال به ايران بازگشت و به هدايت مردم و تبليغ اسلام پرداخت.
آثار
آيت‌الله قاضي طباطبايي به زبان عربي تسلط داشت و آثاري به زبان عربي به چاپ رسانده است. برخى آثار وى عبارتند از: مقدمه و تعليق بر تفسير جوامع الجامع طبرسي، تعليقات بر كتاب اسلام صراط مستقيم، تعليقات بر كتاب انوار نعمانيه تأليف سيد نعمت‌الله جزايري، مقدمه بر انيس الموحدين نراقي، تحقق در ارث زن از دارائي شوهر، مقدمه بر العقائد الوثنيه في‌الديانه النصرانيه، ترجمه مسائل قندهاريه از فارسی به عربي اثر كاشف‌الغطاء، علم امام عليه‌السلام.
آيت‌الله قاضي طباطبايي در دهم آبان 1358 مصادف با عيد سعيد قربان، نماز عيد را اقامه كرد. وي در خطبة نماز گفت «مرا تهديد به قتل مي‌كنند، من از شهادت نمي‌ترسم و آماده‌ام.» در همان روز، بعد از اقامه نماز مغرب و عشاء در راه مراجعت به منزل توسط یکی از اعضاء گروهك فرقان در خيابان مورد حمله قرار گرفت و در سن 65 سالگى به شهادت رسيد و نامش به عنوان اولين شهيد محراب در كنار نام شهداي انقلاب اسلامي به ثبت رسيد و گروهك فرقان مسئوليت اين ترور را بر عهده گرفت.