تاریخ بخارا، خوقند و کاشغر: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - ' ' به ' ') |
جز (جایگزینی متن - 'محمد حسن' به 'محمدحسن') |
||
| خط ۴۵: | خط ۴۵: | ||
== معرفى اجمالى == | == معرفى اجمالى == | ||
'''تاريخ بخارا، خوقند و كاشغر'''، كتابى است به زبان فارسى كه توسط | '''تاريخ بخارا، خوقند و كاشغر'''، كتابى است به زبان فارسى كه توسط محمدحسن خان ياور به دستور ظل‌السلطان (مسعود ميرزا فرزند ناصرالدين شاه) از متن ترجمه شده به زبان روسى، در 14 صفر 1321 ه.ق. به فارسى ترجمه شده است. متاسفانه هنوز متن اصلى اين كتاب كه به زبان فارسى نگارش يافته، منتشر نشده است. | ||
در مورد زمان تألیف اين كتاب چيزى نمى‌دانيم، در خود كتاب هم اشارهاى به زمان تألیف آن نشده تا بتوان به حدس و گمان متوسل شد؛ ولى از آنچه كه برمى‌آيد، نويسنده در سال 1784 م. به دربار امير شاه مراد (1784-1800 م.) به خدمتى ديوانى راه يافته و توانسته رويدادهاى بخارا، خوقند و كاشغر را در سال 1859 ميلادى به نگارش درآورد. | در مورد زمان تألیف اين كتاب چيزى نمى‌دانيم، در خود كتاب هم اشارهاى به زمان تألیف آن نشده تا بتوان به حدس و گمان متوسل شد؛ ولى از آنچه كه برمى‌آيد، نويسنده در سال 1784 م. به دربار امير شاه مراد (1784-1800 م.) به خدمتى ديوانى راه يافته و توانسته رويدادهاى بخارا، خوقند و كاشغر را در سال 1859 ميلادى به نگارش درآورد. | ||
نسخهٔ ۲۴ اوت ۲۰۱۷، ساعت ۱۷:۳۴
| نام کتاب | تاریخ بخارا، خوقند و کاشغر |
|---|---|
| نام های دیگر کتاب | |
| پدیدآورندگان | شمس بخارائی (نويسنده)
عشیق، محمداکبر (محقق) |
| زبان | فارسی |
| کد کنگره | DK 858 /ش8ت2 |
| موضوع | آسیای مرکزی - تاریخ - قرن 13ق.
بخارا - تاریخ - قرن 13ق. خوقند (خان نشین) - تاریخ - قرن 13ق. کاشغر - تاریخ - قرن 13ق. |
| ناشر | مرکز پژوهشی ميراث مکتوب |
| مکان نشر | تهران - ایران |
| سال نشر | 1377 هـ.ش |
| کد اتوماسیون | AUTOMATIONCODE10084AUTOMATIONCODE |
معرفى اجمالى
تاريخ بخارا، خوقند و كاشغر، كتابى است به زبان فارسى كه توسط محمدحسن خان ياور به دستور ظل‌السلطان (مسعود ميرزا فرزند ناصرالدين شاه) از متن ترجمه شده به زبان روسى، در 14 صفر 1321 ه.ق. به فارسى ترجمه شده است. متاسفانه هنوز متن اصلى اين كتاب كه به زبان فارسى نگارش يافته، منتشر نشده است.
در مورد زمان تألیف اين كتاب چيزى نمى‌دانيم، در خود كتاب هم اشارهاى به زمان تألیف آن نشده تا بتوان به حدس و گمان متوسل شد؛ ولى از آنچه كه برمى‌آيد، نويسنده در سال 1784 م. به دربار امير شاه مراد (1784-1800 م.) به خدمتى ديوانى راه يافته و توانسته رويدادهاى بخارا، خوقند و كاشغر را در سال 1859 ميلادى به نگارش درآورد.
اهميت كتاب
نويسنده به دليل همنشينى و مصاحبت با درباريان و نيز اشرافى كه بر رخدادهاى دوران شاهان منغيت داشته توانسته تألیف خود را از هر نظر كامل و فنى ارائه كند. بنابراين اين كتاب به وقايع‌نگارى و شرح رخدادهاى درباريان خلاصه نمى‌شود؛ بلكه گوشه‌هايى از تاريخ اجتماعى، اعتقادى و نظامى مردم آن سامان را در كنار رخدادهاى سياسى بيان كرده است و گاهى هم نقش مردم را در لابلاى رويدادها مى‌توان ديد كه همين گزارش‌هاى گرانبها به ارزش و اهميت كتاب افزوده است.
ساختار
كتاب در دو بخش تدوين شده كه هر دو بخش آن به سال 1276 ه.ق/ 1859 م. پايان پذيرفته است.
بخش اول از فرمانروايى امير حيدر آغاز شده و به ذكر حكمرانان مملكت كاشغر پايان مى‌پذيرد.
در بخش دوم كه از شرح حال امير شاه مراد (1784-1800 م.) آغاز گرديده و به ذكر استيلا و سلطنت جهانگير خواجه پايان مى‌پذيرد، تاريخ هر رويداد نيز ذكر شده است.
انتساب بخش نخست كتاب به مؤلف قطعى است و بخش دوم آن مى‌تواند افزوده ناشر روسى كتاب؛ گرگريف باشد.
گزارش محتوا
نويسنده در بخش اول از آنچه در دربار بخارا مى‌گذشته، سخن مى‌گويد و شرح حال نبردها و توطئه‌هاى آنان را مى‌آورد. متاسفانه نويسنده؛ همچون ديگر تاريخنگاران محلى آن روزگار، تاريخ دقيق رويدادها را نياورده است؛ اما چون اين بخش از كتاب حاصل مشاهدات عينى مؤلف در آن دوران پر حادثه است از اهميت خاصى برخوردار است.
بخش دوم كتاب احتمالا افزوده گرگريف روسى است. در اين بخش ضمن توصيف شهرها، درباره اهل معامله و حرفه اندك اطلاعاتى ارائه شده است. نام برخى شهرهاى باستانى كه در اين بخش آمده، امروز در سرزمين‌هاى ماوراءالنهر - آسياى مركزى- تغيير كرده است. بنابراين اين بخش از ديدگاه جغرافياى تاريخى از ارزش خاصى برخوردار است.
ويژگى
چنانكه گذشت، از ويژگى‌هاى اين كتاب كه آن را از اهميت و ارزش برخوردار مى‌كند، آن است كه به اوضاع اجتماعى، اعتقادى و نظامى مردم در كنار اوضاع سياسى پرداخته است.
كاستى‌ها
اما در بخش دوم كتاب، در برخى موارد توالى تاريخى شاهان بخارا رعايت نگرديده است، كه مصحح در حد توان به رفع اين مشكل پرداخته است. ثانيا گاهى تشخيص سخن گرگريف از ميرزا شمس بخارايى دشوار مى‌نمايد. شايد بخشى و يا تمام مسئوليت اين آشفتگى متوجه مترجم باشد؛ اما تا پيدا شدن نسخه دست نوشت مؤلف و يا ترجمه روسى كتاب نمى‌توان به داورى پرداخت.
از آنجا كه بيشتر اسناد و مدارك مؤلف به زبان روسى است و زبان روسى اجازه نمى‌دهد كه چند مخرج الفبايى فارسى را درست تلفظ كنند، در نتيجه لغات و اعلام جديد الورودى به وجود آمده كه چون شباهتى به لغات و اعلام تاريخى و جغرافيايى قديم ندارد، اسباب سردرگمى خواننده را فراهم مى‌كند.
همچنين مؤلف در يادكرد از تاريخ وقايع و اتفاقات و شرح حال‌ها به جاى استفاده از تاريخ هجرى قمرى و نيز هجرى شمسى، كه دقيق‌ترين تقويم روى زمين است، از تاريخ ميلادى، كه بسيار ناقص است، استفاده مى‌كند كه براى ما مسلمانان قابل درك نيست و نمى‌توانيم خود را در آن مقطع زمانى قرار دهيم.
وضعيت كتاب
بر اساس گفته شفر، محقق فرانسوى، كتاب نخستين بار به همت گرگريف روسى به نام تاريخ بخارا، خوقند و كاشغر، تألیف ميرزا شمس بخارايى در سال 1860م. از فارسى به روسى ترجمه و در قازان به چاپ رسيده است. پس از آن به دستور مسعود ميرزا، فرزند ناصرالدين شاه از روسى به فارسى برگرداننده شد.
در تصحيح اين كتاب، كه توسط آقاى محمداكبر عشيق صورت گرفته، سعى بر اين بوده كه با حفظ امانت چيزى از متن كاسته نشود. به همين جهت در مواردى كه كاتب نسخه در ضبط بعضى از كلمات يا سال‌ها اشتباه كرده است، در متن اصلى امانت كامل رعايت شده و در بخش تعليقات و توضيحات صحيح آن درج گرديده است.
تعليقات كتاب، كه يك سوم حجم كتاب را شكل مى‌دهد به همراه فهرست آيات، احاديث، اشعار و...، واژگان و اصطلاحات ديوانى، نام‌هاى كسان، نام جاى‌ها، كتاب‌ها، اقوام، قبايل، طوايف، فرق و زبان‌ها توسط مصحح به كتاب افزوده شده است. پاورقى‌هاى كتاب كه نيز توسط مصحح به كتاب افزوده شده به بيان نسخه بدل‌ها اختصاص يافته است. مؤلف همچنين پيش‌گفتارى مفصل در ابتداى كتاب نگاشته است.
منابع
1- مقدمه مصحح آقاى محمد اكبر عشيق.
2- ستوده، منوچهر، خرده‌گيرى از كتاب تاريخ بخارا، خوقند و كاشغر، آيينه ميراث، سال سوم، شماره اول، صص 49-45.
پیوندها
مطالعه کتاب تاریخ بخارا، خوقند و کاشغر در پایگاه کتابخانه دیجیتال نور