الگو:صفحهٔ اصلی/مقالهٔ برگزیده اول: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
<div class="boxTitle"><big>'''[[ | <div class="boxTitle"><big>'''[[آل کاشف‌الغطاء، محمدحسین]]'''</big></div> | ||
[[پرونده: | [[پرونده:NUR10853.jpg|بندانگشتی|آیتالله محمدحسین کاشف‌الغطاء |175px]] | ||
''' | '''شیخ محمدحسین کاشف‌الغطا'''(۱۲۹۴ق، نجف - ۱۳۷۳ق، کرند کرمانشاه) عالم بزرگ شیعه از خاندان کاشف‌الغطا و از مراجع تقلید شیعه، آغازگر فقه تطبیقی در عراق، نویسنده کتاب [[أصل الشيعة و أصولها]] در معرفی و دفاع از شیعه | ||
سال | در سال ۱۲۹۴ق، در محله عماره نجف دیده به جهان گشود. پدر او آیتالله شیخ على کاشف‌الغطا (متوفاى 1320ق)، از مراجع بلندپایه تقلید عراق بود. | ||
جد او آیتالله شیخ جعفر کاشف‌الغطا (متوفى 1228ق)، سرشناس‌ترین و پرآوازه‌ترین فرد این خاندان است و فرزندان و نوادگان وى از دانشمندان و مجتهدان بزرگ عراق بودند. | |||
در ده سالگى وارد حوزه علمیه نجف شد. ادبیات عرب، حساب، نجوم، فقه و اصول را با پشتکار و شوق فراوان فراگرفت. | |||
وی از ذوق ادبى برخوردار بود و از ابتداى نوجوانى به سرودن شعر و نویسندگى پرداخت. پانزده ساله بود که کتاب «العبقات العنبرية» را درباره خاندان خود نوشت. | |||
در هیجده‌سالگی، دروس سطح حوزه را به پایان برد و به درس خارج فقه و اصول [[یزدی، محمدکاظم بن عبدالعظیم|آیتالله سید محمدکاظم یزدى]] و [[آخوند خراسانی، محمدکاظم بن حسین|آیتالله آخوند خراسانى]] راه یافت. وى شرحى چهار جلدی بر کتاب «العروة الوثقى» نوشته [[یزدی، محمدکاظم بن عبدالعظیم|آیتالله سید محمدکاظم یزدى]] نگاشت که احتمالا نخستین شرحى است که بر این کتاب نوشته شده باشد. | |||
آیتالله کاشف‌الغطا پس از سال‌ها تحصیل و رسیدن به مقام اجتهاد، به تدریس آموخته‌هایش براى طلاب جوان پرداخت. ده‌ها طلبه در مسجد هندى و مقبره میرزاى شیرازى در صحن حرم [[امام على(ع)|حضرت على(ع)]] گرد مى‌آمدند و در درس او شرکت مى‌جستند. | |||
در سفر حج با دانشمندان اهل سنت حجاز به گفتگو نشست و آنها را به وحدت فراخواند. سپس به سوریه و لبنان رفت و مسلمانان را با ترفندهاى استعمارگران و راه‌هاى مبارزه با آنها آشنا کرد. با علماى شیعه و سنى سخن گفت. پرهیز از اختلاف و همکارى دانشمندان شیعه و سنى از سخنان اوست که با اندیشمندان در میان مى‌گذاشت. | |||
سه سال در مصر و لبنان اقامت کرد و به ارشاد مردم پرداخت. شروع جنگ جهانى اول و اشغال عراق به دست انگلیس او را براى دفاع از وطن، به بازگشت به میهن فراخواند. | |||
آیتالله شیخ محمدحسین کاشف‌الغطا سرانجام پس از عمرى تلاش خستگى‌ناپذیر، در ذی‌قعده 1373ق، رخت از جهان بربست. | |||
<div class="mw-ui-button">[[آل کاشف‌الغطاء، محمدحسین|'''ادامه''']]</div> | |||
<div class="mw-ui-button">[[ | |||
نسخهٔ ۱۰ اوت ۲۰۱۷، ساعت ۱۹:۴۸
شیخ محمدحسین کاشف‌الغطا(۱۲۹۴ق، نجف - ۱۳۷۳ق، کرند کرمانشاه) عالم بزرگ شیعه از خاندان کاشف‌الغطا و از مراجع تقلید شیعه، آغازگر فقه تطبیقی در عراق، نویسنده کتاب أصل الشيعة و أصولها در معرفی و دفاع از شیعه
در سال ۱۲۹۴ق، در محله عماره نجف دیده به جهان گشود. پدر او آیتالله شیخ على کاشف‌الغطا (متوفاى 1320ق)، از مراجع بلندپایه تقلید عراق بود. جد او آیتالله شیخ جعفر کاشف‌الغطا (متوفى 1228ق)، سرشناس‌ترین و پرآوازه‌ترین فرد این خاندان است و فرزندان و نوادگان وى از دانشمندان و مجتهدان بزرگ عراق بودند.
در ده سالگى وارد حوزه علمیه نجف شد. ادبیات عرب، حساب، نجوم، فقه و اصول را با پشتکار و شوق فراوان فراگرفت. وی از ذوق ادبى برخوردار بود و از ابتداى نوجوانى به سرودن شعر و نویسندگى پرداخت. پانزده ساله بود که کتاب «العبقات العنبرية» را درباره خاندان خود نوشت.
در هیجده‌سالگی، دروس سطح حوزه را به پایان برد و به درس خارج فقه و اصول آیتالله سید محمدکاظم یزدى و آیتالله آخوند خراسانى راه یافت. وى شرحى چهار جلدی بر کتاب «العروة الوثقى» نوشته آیتالله سید محمدکاظم یزدى نگاشت که احتمالا نخستین شرحى است که بر این کتاب نوشته شده باشد.
آیتالله کاشف‌الغطا پس از سال‌ها تحصیل و رسیدن به مقام اجتهاد، به تدریس آموخته‌هایش براى طلاب جوان پرداخت. ده‌ها طلبه در مسجد هندى و مقبره میرزاى شیرازى در صحن حرم حضرت على(ع) گرد مى‌آمدند و در درس او شرکت مى‌جستند.
در سفر حج با دانشمندان اهل سنت حجاز به گفتگو نشست و آنها را به وحدت فراخواند. سپس به سوریه و لبنان رفت و مسلمانان را با ترفندهاى استعمارگران و راه‌هاى مبارزه با آنها آشنا کرد. با علماى شیعه و سنى سخن گفت. پرهیز از اختلاف و همکارى دانشمندان شیعه و سنى از سخنان اوست که با اندیشمندان در میان مى‌گذاشت. سه سال در مصر و لبنان اقامت کرد و به ارشاد مردم پرداخت. شروع جنگ جهانى اول و اشغال عراق به دست انگلیس او را براى دفاع از وطن، به بازگشت به میهن فراخواند.
آیتالله شیخ محمدحسین کاشف‌الغطا سرانجام پس از عمرى تلاش خستگى‌ناپذیر، در ذی‌قعده 1373ق، رخت از جهان بربست.