فارسی، عبدالغافر: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - '/ نوع اثر: کتاب / نقش: نويسنده' به '') |
جز (جایگزینی متن - 'مولف' به 'مؤلف') |
||
| خط ۲۶: | خط ۲۶: | ||
|data-type='authorWritings'|[[تاریخ نیسابور]] | |data-type='authorWritings'|[[تاریخ نیسابور]] | ||
|-class='articleCode' | |-class='articleCode' | ||
|کد | |کد مؤلف | ||
|data-type='authorCode'|AUTHORCODE3289AUTHORCODE | |data-type='authorCode'|AUTHORCODE3289AUTHORCODE | ||
|} | |} | ||
نسخهٔ ۶ اوت ۲۰۱۷، ساعت ۰۰:۴۷
| نام | فارسی، عبدالغافر بن اسماعیل |
|---|---|
| نام های دیگر | فارسی، ابوالحسن عبدالغافر |
| نام پدر | |
| متولد | |
| محل تولد | |
| رحلت | 529 هـ.ق |
| اساتید | |
| برخی آثار | تاریخ نیسابور |
| کد مؤلف | AUTHORCODE3289AUTHORCODE |
«ابوالحسين عبدالغافر فارسى نيشابورى» (451 - 529ق)، از محدثين و فقها بوده است. وى از ابواحمد، محمد بن عيسى بن عمرويه جلودى،،«صحيح» مسلم و از ابوسليمان خطابى، «غريب الحديث» را استماع كرد و از بشر بن احمد اسفرايينى و چند تن ديگر حديث شنيد و خود حدود پنجاه سال حديث گفت.
نصر بن حسن تنكتى شاشى و ابوعبدالله حسين بن على طبرى و عبيد الله بن ابوالقاسم قشيرى و عبدالرحمان بن ابوعثمان صابونى و محمد بن فضل صاعدى فراوى و اسماعيل بن ابوبكر قارى و فاطمه بنت زعبل و ديگران از وى حديث روايت كرده‌اند.
«صحيح» مسلم را حسن بن احمد سمرقندى، حدود سى مرتبه و ابوسعد بحيرى حدود بيست مرتبه بر او قرائت كرده‌اند. نوه‌اش عبدالغافر بن اسماعيل فارسى نيشابورى، جد خود را مردى مورد اعتماد، صالح و ديندار معرفى كرده است. شيخ ابوالحسين فارسى در نيشابور درگذشت.
منابع مقاله
اثرآفرينان؛ الاعلام بوفيات الاعلام (298 / 2)؛ سير النبلاء (21 - 19 / 18)؛ شذرات الذهب (278 - 277 / 3)؛ العبر (292 / 2).