سیری در زیبایی‌های نهج‌البلاغه: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - ' ' به ' ') |
جز (جایگزینی متن - 'مولف' به 'مؤلف') |
||
| خط ۴۷: | خط ۴۷: | ||
مؤلف در فصل اول، به عظمت و بزرگى [[علی بن ابی‌طالب(ع)، امام اول|حضرت على(ع)]] با سه نگرش پرداخته است. ابتدا با استفاده از آيات قرآن كريم كه در شأن و ولايت [[علی بن ابی‌طالب(ع)، امام اول|حضرت على(ع)]] نازل شده است به معرفى وى پرداخته، سپس از زبان پيامبر(ص) و طبق احاديثى كه از كتب اهل سنت نقل شده و مورد قبول شيعيان نيز هست، به معرفى اين شخصيت مى‌پردازد. در ادامه، على(ع) را از زبان انديشمندان، اديبان، فيلسوفان و سخن‌شناسان، هر كدام به اندازه ظرفيت خود معرفى مى‌نمايد، از جمله اين افراد مى‌توان به [[جرداق، جرج|جرج جرداق]] مسيحى، ميخائلى نعيمه نويسنده معروف مسيحى، محمد عبده شارح مشهور نهج البلاغه، [[جاحظ، عمرو بن بحر|جاحظ]] از بزرگان معروف اهل سنت، عبدالفتاح عبدالمقصود نويسنده معروف مصرى، سرپرسى سايكس، توماس كارلايل، بارون كاراديفول پژوهشگر فرانسوى، شبلى شميل دانشمند مسيحى، جبران خليل جبران اديب و نويسنده مشهور مسيحى، عمر بن خطالب خليفه دوم، بورس سلامه، نصرى سلهب از دانشمندان مسيحى و ديگران نام برد. | |||
نويسنده در فصل دوم، ابتدا به تعريف زيبايى‌شناسى مى‌پردازد و بيان مى‌دارد كه نظريه‌هايى كه درباره تعريف زيبايى‌شناسى هست، دو دسته‌اند، يكى ذهنى و ديگرى عينى، صاحبان نظريه ذهنى مى‌گويند زيبايى در خارج وجود ندارد و نمى‌توان به آن اشاره كرد و با شرايط و موازين خاصى آنرا تعريف كرد و زيبايى كيفيتى است كه ذهن انسان در برابر بعضى محسوسات از خود ايجاد مى‌كند. از سوى ديگر صاحبان نظريه عينى قائلند كه زيبايى از صفات عينى موجودات است و ذهن انسان به كمك قواعد و اصول معينى آن‌ها را درك مى‌كند. | نويسنده در فصل دوم، ابتدا به تعريف زيبايى‌شناسى مى‌پردازد و بيان مى‌دارد كه نظريه‌هايى كه درباره تعريف زيبايى‌شناسى هست، دو دسته‌اند، يكى ذهنى و ديگرى عينى، صاحبان نظريه ذهنى مى‌گويند زيبايى در خارج وجود ندارد و نمى‌توان به آن اشاره كرد و با شرايط و موازين خاصى آنرا تعريف كرد و زيبايى كيفيتى است كه ذهن انسان در برابر بعضى محسوسات از خود ايجاد مى‌كند. از سوى ديگر صاحبان نظريه عينى قائلند كه زيبايى از صفات عينى موجودات است و ذهن انسان به كمك قواعد و اصول معينى آن‌ها را درك مى‌كند. | ||
مؤلف در اين كتاب از دو راه به معرفى زيبايى‌هاى نهج البلاغه مى‌پردازد، يكى از نقل آرا و صاحب‌نظران و دانشمندان و اصحاب ذوق ادبى و ديگرى از راه بررسى خطبه‌هاى حضرت با معيارهاى زيباشناختى. | |||
وى در ادامه به تصويرپردازى حضرت در نهج البلاغه اشاره كرده و بيان مى‌دارد كه تصوير، در حقيقت مجموعه امكانات بيان هنرى است كه در شعر مطرح است و زمينه اصلى آن را انواع تشبيه، استعاره، اسناد مجازى و رمزگونه و گونه‌هاى مختلف ارائه تصاوير ذهنى مى‌سازد. | وى در ادامه به تصويرپردازى حضرت در نهج البلاغه اشاره كرده و بيان مى‌دارد كه تصوير، در حقيقت مجموعه امكانات بيان هنرى است كه در شعر مطرح است و زمينه اصلى آن را انواع تشبيه، استعاره، اسناد مجازى و رمزگونه و گونه‌هاى مختلف ارائه تصاوير ذهنى مى‌سازد. | ||
نسخهٔ ۵ اوت ۲۰۱۷، ساعت ۲۲:۱۸
| نام کتاب | سیری در زیبایی های نهج البلاغه |
|---|---|
| نام های دیگر کتاب | |
| پدیدآورندگان | قائمی، مرتضی (نويسنده) |
| زبان | فارسی |
| کد کنگره | |
| موضوع | |
| ناشر | ذوی القربی |
| مکان نشر | قم - ایران |
| سال نشر | 1388 هـ.ش |
| کد اتوماسیون | AUTOMATIONCODE14607AUTOMATIONCODE |
معرفى اجمالى
سيرى در زيبايى‌هاى نهج البلاغه اثر فارسى مرتضى قائمى از انديشمندان معاصر ايران است كه درباره ادبيات و سجائع به كار رفته در كتاب شريف نهج البلاغه مولا على(ع) نوشته شده است.
ساختار كتاب
اين كتاب شامل سه فصل است كه فصل اول درباره شخصيت اميرالمومنين(ع)، فصل دوم در زيباشناسى تصاوير ادبى نهج البلاغه و فصل سوم درباره موسيقى خطبه‌هاى نهج البلاغه است.
گزارش محتوا
مؤلف در فصل اول، به عظمت و بزرگى حضرت على(ع) با سه نگرش پرداخته است. ابتدا با استفاده از آيات قرآن كريم كه در شأن و ولايت حضرت على(ع) نازل شده است به معرفى وى پرداخته، سپس از زبان پيامبر(ص) و طبق احاديثى كه از كتب اهل سنت نقل شده و مورد قبول شيعيان نيز هست، به معرفى اين شخصيت مى‌پردازد. در ادامه، على(ع) را از زبان انديشمندان، اديبان، فيلسوفان و سخن‌شناسان، هر كدام به اندازه ظرفيت خود معرفى مى‌نمايد، از جمله اين افراد مى‌توان به جرج جرداق مسيحى، ميخائلى نعيمه نويسنده معروف مسيحى، محمد عبده شارح مشهور نهج البلاغه، جاحظ از بزرگان معروف اهل سنت، عبدالفتاح عبدالمقصود نويسنده معروف مصرى، سرپرسى سايكس، توماس كارلايل، بارون كاراديفول پژوهشگر فرانسوى، شبلى شميل دانشمند مسيحى، جبران خليل جبران اديب و نويسنده مشهور مسيحى، عمر بن خطالب خليفه دوم، بورس سلامه، نصرى سلهب از دانشمندان مسيحى و ديگران نام برد.
نويسنده در فصل دوم، ابتدا به تعريف زيبايى‌شناسى مى‌پردازد و بيان مى‌دارد كه نظريه‌هايى كه درباره تعريف زيبايى‌شناسى هست، دو دسته‌اند، يكى ذهنى و ديگرى عينى، صاحبان نظريه ذهنى مى‌گويند زيبايى در خارج وجود ندارد و نمى‌توان به آن اشاره كرد و با شرايط و موازين خاصى آنرا تعريف كرد و زيبايى كيفيتى است كه ذهن انسان در برابر بعضى محسوسات از خود ايجاد مى‌كند. از سوى ديگر صاحبان نظريه عينى قائلند كه زيبايى از صفات عينى موجودات است و ذهن انسان به كمك قواعد و اصول معينى آن‌ها را درك مى‌كند.
مؤلف در اين كتاب از دو راه به معرفى زيبايى‌هاى نهج البلاغه مى‌پردازد، يكى از نقل آرا و صاحب‌نظران و دانشمندان و اصحاب ذوق ادبى و ديگرى از راه بررسى خطبه‌هاى حضرت با معيارهاى زيباشناختى.
وى در ادامه به تصويرپردازى حضرت در نهج البلاغه اشاره كرده و بيان مى‌دارد كه تصوير، در حقيقت مجموعه امكانات بيان هنرى است كه در شعر مطرح است و زمينه اصلى آن را انواع تشبيه، استعاره، اسناد مجازى و رمزگونه و گونه‌هاى مختلف ارائه تصاوير ذهنى مى‌سازد.
وى خاطر نشان مى‌كند كه نهج البلاغه، كتاب تصوير مجموعه تابلوهاى ترسيم شده از موضوعات مختلف و متنوع است كه هر ناظرى را مجذوب خود مى‌نمايد و هر انديشه‌اى را تغذيه مى‌كند.
تابلوهاى زيباى نهج البلاغه، از طرح‌هايى ابتكارى، رنگ‌آميزى متنوع، وسعت و عمق بينش و فكر، مناظر پويا و پر تحرك، هم‌آهنگى و تناسب شگفت‌آور، موسيقى سحرانگيز و وحدت و انسجام فوق العاده تشكيل شده است.
فصل آخر كتاب درباره موسيقى نهج البلاغه بوده و در آن تلاش شده است تا مهم‌ترين عوامل موسيقايى خطبه‌هاى نهج البلاغه و نقش آن در زيبايى و جذابيت تصاوير و انتقال تجارب انسانى ارزش‌مند امام على(ع) و افكار غنى و عميق ايشان بررسى گردد.
وضعيت كتاب
فهرست مطالب در ابتداى كتاب و فهرست منابع در انتهاى كتاب قيد شده است.
منابع
مقدمه و متن كتاب.