۶۱٬۱۸۹
ویرایش
جز
جایگزینی متن - ' فى ' به ' في '
جز (جایگزینی متن - ' الدين' به 'الدين') |
جز (جایگزینی متن - ' فى ' به ' في ') |
||
| خط ۴۰: | خط ۴۰: | ||
صائنالدين، سالها نزد برادر بزرگ خود كه از عالمان عصر بود، به تحصيل علوم دينى نظير حديث و تفسير و فقه و اصول پرداخت. بعد از آنكه تيمور در 789 اصفهان را تصرف كرد، صائنالدين به همراه برادرانش به سمرقند كوچانده شد. در آنجا برادر بزرگش، بر اساس وصيت پدرانش، اسباب سفر او را فراهم آورد و وى به حجاز و مصر و شام رفت و سالها از مشايخ صوفيه و عالمان، كسب دانش و معرفت كرد، سپس به ايران آمد و بعد از شنيدن خبر درگذشت تيمور در 807، به اصفهان برگشت. | صائنالدين، سالها نزد برادر بزرگ خود كه از عالمان عصر بود، به تحصيل علوم دينى نظير حديث و تفسير و فقه و اصول پرداخت. بعد از آنكه تيمور در 789 اصفهان را تصرف كرد، صائنالدين به همراه برادرانش به سمرقند كوچانده شد. در آنجا برادر بزرگش، بر اساس وصيت پدرانش، اسباب سفر او را فراهم آورد و وى به حجاز و مصر و شام رفت و سالها از مشايخ صوفيه و عالمان، كسب دانش و معرفت كرد، سپس به ايران آمد و بعد از شنيدن خبر درگذشت تيمور در 807، به اصفهان برگشت. | ||
در منابع از فرزندان صائنالدين ذكرى نشده، اما خود او از دَه فرزندش كه در واقعه دستگيرى او همراهش بودهاند، سخن گفته است. نام دو تن از پسران وى در آثارش آمده است. يكى از آنها محمد است كه صائنالدين كتاب «المناهج | در منابع از فرزندان صائنالدين ذكرى نشده، اما خود او از دَه فرزندش كه در واقعه دستگيرى او همراهش بودهاند، سخن گفته است. نام دو تن از پسران وى در آثارش آمده است. يكى از آنها محمد است كه صائنالدين كتاب «المناهج في المنطق» را به درخواست وى نوشته است. | ||
شيخ سراجالدين بُلقينى، از جمله استادان صائنالدين بوده و صائنالدين در مصر از وى حديث مىشنيده است. صائنالدين به همراه جمعى از بزرگان معاصر خود با سيد حسين اَخلاطى ملاقات داشته و از او نيز مطالبى آموخته و احتمالاً از محضر [[فناری، محمد بن حمزه|شمسالدين محمد بن حمزه فَنارى]] (متوفى 834)، مؤلف «مصباح الانس»، نيز بهره برده است. | شيخ سراجالدين بُلقينى، از جمله استادان صائنالدين بوده و صائنالدين در مصر از وى حديث مىشنيده است. صائنالدين به همراه جمعى از بزرگان معاصر خود با سيد حسين اَخلاطى ملاقات داشته و از او نيز مطالبى آموخته و احتمالاً از محضر [[فناری، محمد بن حمزه|شمسالدين محمد بن حمزه فَنارى]] (متوفى 834)، مؤلف «مصباح الانس»، نيز بهره برده است. | ||
| خط ۸۰: | خط ۸۰: | ||
#شرح نظم الدّر، به فارسى و عربى؛ | #شرح نظم الدّر، به فارسى و عربى؛ | ||
#مبدأ و معاد (درباره مبدأ و معاد، به روش اهل عرفان)؛ | #مبدأ و معاد (درباره مبدأ و معاد، به روش اهل عرفان)؛ | ||
#مدارج افهام الافواج | #مدارج افهام الافواج في تفسير آية ثَمانِيَة اَزْواجٍ (در تفسير آيه ششم سوره زمَر)؛ | ||
#شرح گلشن راز؛ | #شرح گلشن راز؛ | ||
#بزم و رزم (مباحثهاى ميان اهل بزم و شمشير و قلم)؛ | #بزم و رزم (مباحثهاى ميان اهل بزم و شمشير و قلم)؛ | ||
| خط ۹۱: | خط ۹۱: | ||
#تمهيد القواعد (در عرفان نظرى)؛ | #تمهيد القواعد (در عرفان نظرى)؛ | ||
#المناهج | #المناهج في المنطق (در منطق به روش مشائيان)؛ | ||
#انزاليه (در نزول كتاب الهى و كيفيت و مراتب آن)؛ | #انزاليه (در نزول كتاب الهى و كيفيت و مراتب آن)؛ | ||
#اجازه روايت كتاب المصابيح (كه اجازهاى براى يكى از فضلاى عصر به نام يونس است)؛ | #اجازه روايت كتاب المصابيح (كه اجازهاى براى يكى از فضلاى عصر به نام يونس است)؛ | ||