ابن ابی‌دینار، محمد بن ابیالقاسم: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - '/ نوع اثر: کتاب / نقش: نويسنده' به '') |
جز (جایگزینی متن - ' فى ' به ' في ') |
||
| خط ۴۳: | خط ۴۳: | ||
ابن ابى‌دينار نزد برخى از دانشمندان روزگار خويش چون ابن‌الشيخ محمد فتاته و شيخ على بن عبدالواحد انصارى دانش آموخت و بر مسند قضاى سوسه و قيروان دست يافت. | ابن ابى‌دينار نزد برخى از دانشمندان روزگار خويش چون ابن‌الشيخ محمد فتاته و شيخ على بن عبدالواحد انصارى دانش آموخت و بر مسند قضاى سوسه و قيروان دست يافت. | ||
از او تأليفاتى بر جاى مانده است؛ همانند: رضاب العقيق فى‌الرّوض الانيق | از او تأليفاتى بر جاى مانده است؛ همانند: رضاب العقيق فى‌الرّوض الانيق في مجاراة الاخوان و احوال الصّاحب و الصّديق، و کتابى در ادبيات به نام هداية المتعلّم. | ||
مهم‌ترين اثر او المؤنس | مهم‌ترين اثر او المؤنس في تاريخ افريقيه و تونس نام دارد و چنانكه خود وى گفته، پس از مرگ فرزندش به نگارش آن دست زد و در شعبان سال1902 آن را به پايان برد. ابن ابى‌دينار از اشعار خود 3 قصيده را كه در ستايش امير على باى بن مرادباى (از خاندان‌هاى حكومتى تونس) سروده، در کتاب خويش آورده است. | ||
== منابع مقاله == | == منابع مقاله == | ||
نسخهٔ ۱۵ ژوئیهٔ ۲۰۱۷، ساعت ۰۶:۳۵
| نام | ابنابیدینار، محمد بن ابیالقاسم |
|---|---|
| نام های دیگر | ق‍ی‍روان‍ی، محمد بن ابیالقاسم
اب‍ن‌‌دی‍ن‍ار، محمد بن اب‍وال‍ق‍اس‍م ابنابیدینار، ابوعبدالله محمد بن ابیالقاسم |
| نام پدر | |
| متولد | |
| محل تولد | |
| رحلت | 1110 هـ.ق یا 1698 م |
| اساتید | |
| برخی آثار | المونس فی اخبار افریقیه و تونس |
| کد مؤلف | AUTHORCODE6346AUTHORCODE |
معرفى اجمالى مؤلف
اِبْنِ اَبى‌دينار، ابوعبدالله محمّد بن ابى‌القاسم رُعَينى قيروانى، (1110ق1698/م) منسوب به ابوالمهاجر دينار، فاتح معروف، اديب، شاعر، قاضى و مورخ تونسى. از تاريخ ولادت و مرگ و زندگى او آگاهى در دست نيست؛ اما گفته‌اند كه از خاندانى نژاده برخاست كه داراى مناصب دولتى و مقامات علمى بودند.
ابن ابى‌دينار نزد برخى از دانشمندان روزگار خويش چون ابن‌الشيخ محمد فتاته و شيخ على بن عبدالواحد انصارى دانش آموخت و بر مسند قضاى سوسه و قيروان دست يافت.
از او تأليفاتى بر جاى مانده است؛ همانند: رضاب العقيق فى‌الرّوض الانيق في مجاراة الاخوان و احوال الصّاحب و الصّديق، و کتابى در ادبيات به نام هداية المتعلّم.
مهم‌ترين اثر او المؤنس في تاريخ افريقيه و تونس نام دارد و چنانكه خود وى گفته، پس از مرگ فرزندش به نگارش آن دست زد و در شعبان سال1902 آن را به پايان برد. ابن ابى‌دينار از اشعار خود 3 قصيده را كه در ستايش امير على باى بن مرادباى (از خاندان‌هاى حكومتى تونس) سروده، در کتاب خويش آورده است.
منابع مقاله
دائرة المعارف بزرگ اسلامى جلد دوم