الگو:صفحهٔ اصلی/مقالهٔ برگزیده دوم: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    بدون خلاصۀ ویرایش
    بدون خلاصۀ ویرایش
    خط ۱: خط ۱:


    <div class="boxTitle"><big>'''[[اسلام در كنار داغديدگان (ترجمه مُسكِّن الفؤاد عند فقد الأحِبّة و الأولاد)]]'''</big></div>
    <div class="boxTitle"><big>'''[[اسلام در کنار داغدیدگان (ترجمه مسكن الفؤاد عند فقد الأحبة و الأولاد)]]'''</big></div>
    [[پرونده:NUR17891J1.jpg|بندانگشتی|اسلام در كنار داغديدگان (ترجمه مُسكِّن الفؤاد عند فقد الأحِبّة و الأولاد)|175px]]
    [[پرونده:NUR17891J1.jpg|بندانگشتی|اسلام در کنار داغدیدگان (ترجمه مسكن الفؤاد عند فقد الأحبة و الأولاد)|175px]]


    '''اسلام در كنار داغديدگان (ترجمه مُسكِّن الفؤاد عند فقد الأحِبّة و الأولاد)'''، ترجمه سليس و روان دكتر [[حجتی، محمد باقر|محمدباقر حجتى]] از کتاب «[[مسكن الفؤاد عند فقد الأحبة و الأولاد|مُسكِّن الفؤاد عند فقد الأحِبّة و الأولاد]]» تأليف [[شهيد ثانى]] (965ق) است. مترجم، براى آشنايى اجمالى فارسى‌زبانان به محتواى اين کتاب قبل از مطالعه، آن را با عنوان «اسلام در كنار داغديدگان و افسرده‌دلان» ناميده است.
    '''اسلام در کنار داغدیدگان (ترجمه مسكن الفؤاد عند فقد الأحبة و الأولاد)'''، ترجمه سليس و روان دكتر [[حجتی، محمد باقر|محمدباقر حجتى]] از کتاب «[[مسكن الفؤاد عند فقد الأحبة و الأولاد]]» تأليف [[شهيد ثانى]] (965ق) است. مترجم، براى آشنايى اجمالى فارسى‌زبانان به محتواى اين کتاب قبل از مطالعه، آن را با عنوان «اسلام در كنار داغديدگان و افسرده‌دلان» ناميده است.


    کتاب هم‌چنان‌كه شهيد گفته است: مجملى از احاديث نبوى و سخنان بزرگان است كه زنگ از دل‌هاى غم‌زدگان مى‌زدايد و راه تسلى و شكيب بر چهره مصيبت‌رسيدگان مى‌گشايد و گل‌هاى بهجت و رضا بر دامان خاطر عارفان فرومى‌ريزد. شهيد ثانى(ره) از آنجا كه فرزند پيش از شيخ حسن، صاحبِ «معالم» را از دست داده بود و داغ مصيبت، نور چشمان وى را مى‌آزرد، اين کتاب را براى تسليت خاطر خود و ديگران تحرير كرد.وى ده سال پيش از شهادتش در ماه رجب سال 954ق، در 43 سالگى، از نگارش اين کتاب فراغت پيدا كرد و در يك مقدمه و چهار باب و يك خاتمه آن را ترتيب داد كه در کتاب‌شناسى «مسكّن الفؤاد» گزارش شده است.
    کتاب هم‌چنان‌كه شهيد گفته است: مجملى از احاديث نبوى و سخنان بزرگان است كه زنگ از دل‌هاى غم‌زدگان مى‌زدايد و راه تسلى و شكيب بر چهره مصيبت‌رسيدگان مى‌گشايد و گل‌هاى بهجت و رضا بر دامان خاطر عارفان فرومى‌ريزد. شهيد ثانى(ره) از آنجا كه فرزند پيش از شيخ حسن، صاحبِ «معالم» را از دست داده بود و داغ مصيبت، نور چشمان وى را مى‌آزرد، اين کتاب را براى تسليت خاطر خود و ديگران تحرير كرد.وى ده سال پيش از شهادتش در ماه رجب سال 954ق، در 43 سالگى، از نگارش اين کتاب فراغت پيدا كرد و در يك مقدمه و چهار باب و يك خاتمه آن را ترتيب داد كه در کتاب‌شناسى «مسكّن الفؤاد» گزارش شده است.
    خط ۱۱: خط ۱۱:
    مترجم در مقدمه کتاب با استفاده از منابع مختلف به شرح زندگانى [[شهيد ثانى]] پرداخته است. وى سفرهاى ده‌گانه شهيد را توضيح داده است، سپس از اساتيد ايشان به‌تفكيك سرزمين نام برده است. مؤلفات و آثار علمى شهيد، نيازمند تفصيل بيشترى بوده كه مترجم به‌تفصيل به آن پرداخته است و 66 اثر شهيد را به‌تفكيك موضوع معرفى كرده است.
    مترجم در مقدمه کتاب با استفاده از منابع مختلف به شرح زندگانى [[شهيد ثانى]] پرداخته است. وى سفرهاى ده‌گانه شهيد را توضيح داده است، سپس از اساتيد ايشان به‌تفكيك سرزمين نام برده است. مؤلفات و آثار علمى شهيد، نيازمند تفصيل بيشترى بوده كه مترجم به‌تفصيل به آن پرداخته است و 66 اثر شهيد را به‌تفكيك موضوع معرفى كرده است.


    <div class="mw-ui-button">[[اسلام در كنار داغديدگان (ترجمه مُسكِّن الفؤاد عند فقد الأحِبّة و الأولاد)|'''ادامه''']]</div>
    <div class="mw-ui-button">[[اسلام در کنار داغدیدگان (ترجمه مسكن الفؤاد عند فقد الأحبة و الأولاد)|'''ادامه''']]</div>

    نسخهٔ ‏۱۱ ژوئیهٔ ۲۰۱۷، ساعت ۱۵:۳۸

    اسلام در کنار داغدیدگان (ترجمه مسكن الفؤاد عند فقد الأحبة و الأولاد)

    اسلام در کنار داغدیدگان (ترجمه مسكن الفؤاد عند فقد الأحبة و الأولاد)، ترجمه سليس و روان دكتر محمدباقر حجتى از کتاب «مسكن الفؤاد عند فقد الأحبة و الأولاد» تأليف شهيد ثانى (965ق) است. مترجم، براى آشنايى اجمالى فارسى‌زبانان به محتواى اين کتاب قبل از مطالعه، آن را با عنوان «اسلام در كنار داغديدگان و افسرده‌دلان» ناميده است.

    کتاب هم‌چنان‌كه شهيد گفته است: مجملى از احاديث نبوى و سخنان بزرگان است كه زنگ از دل‌هاى غم‌زدگان مى‌زدايد و راه تسلى و شكيب بر چهره مصيبت‌رسيدگان مى‌گشايد و گل‌هاى بهجت و رضا بر دامان خاطر عارفان فرومى‌ريزد. شهيد ثانى(ره) از آنجا كه فرزند پيش از شيخ حسن، صاحبِ «معالم» را از دست داده بود و داغ مصيبت، نور چشمان وى را مى‌آزرد، اين کتاب را براى تسليت خاطر خود و ديگران تحرير كرد.وى ده سال پيش از شهادتش در ماه رجب سال 954ق، در 43 سالگى، از نگارش اين کتاب فراغت پيدا كرد و در يك مقدمه و چهار باب و يك خاتمه آن را ترتيب داد كه در کتاب‌شناسى «مسكّن الفؤاد» گزارش شده است.

    مترجم، درخواست مسئولين انتشارات رشد و تسلى بخشيدن به آلام پدران و مادرانى كه عزيزانى را در جنگ تحميلى از دست داده بودند، انگيزه نگارش اين کتاب دانسته است.

    مترجم در مقدمه کتاب با استفاده از منابع مختلف به شرح زندگانى شهيد ثانى پرداخته است. وى سفرهاى ده‌گانه شهيد را توضيح داده است، سپس از اساتيد ايشان به‌تفكيك سرزمين نام برده است. مؤلفات و آثار علمى شهيد، نيازمند تفصيل بيشترى بوده كه مترجم به‌تفصيل به آن پرداخته است و 66 اثر شهيد را به‌تفكيك موضوع معرفى كرده است.