منتهی المقال في أحوال الرجال: تفاوت میان نسخه‌ها

خط ۶۳: خط ۶۳:




در آغاز كتاب، مقدمه مفصلى از محقق آمده كه به ضرورت علم رجال در مذهب تشيع پرداخته است و چنين بيان داشته كه مذهب تشيع، برخلاف مذاهب اسلامى ديگر، به علم رجال اهميت ويژه‌اى مى‌دهد، زيرا مبتلا به وضاعين حديث و منحرفين شريعت بوده است و به‌وسيله چند روايت، به اثبات مدعاى خود مى‌پردازد. (مقدمه تحقيق، ص 16 و 17).
در آغاز كتاب، مقدمه مفصلى از محقق آمده كه به ضرورت علم رجال در مذهب تشيع پرداخته است و چنين بيان داشته كه مذهب تشيع، برخلاف مذاهب اسلامى ديگر، به علم رجال اهميت ويژه‌اى مى‌دهد، زيرا مبتلا به وضاعين حديث و منحرفين شريعت بوده است و به‌وسيله چند روايت، به اثبات مدعاى خود مى‌پردازد. <ref>[http://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Text/9970/1/16 مقدمه تحقيق، ص 16 و 17]</ref>


در ادامه، محقق، مهم‌ترين مصادر رجالى را برمى‌شمرد و توضيحاتى در باره آنها مى‌دهد، سپس به زندگى‌نامه مؤلف (شيخ ابوعلى حائرى)، (همان، ص 37) و ساختار كتاب (همان، ص 46)، مى‌پردازد و برخى از شروح و تعليقاتى را كه بر اين كتاب زده شده است، ذكر مى‌كند. (همان، ص 53 و 54).
در ادامه، محقق، مهم‌ترين مصادر رجالى را برمى‌شمرد و توضيحاتى در باره آنها مى‌دهد، سپس به زندگى‌نامه مؤلف (شيخ ابوعلى حائرى)، <ref>[http://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Text/9970/1/37 همان، ص 37]<ref> و ساختار كتاب <ref>[http://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Text/9970/1/46 همان، ص 46]<ref>، مى‌پردازد و برخى از شروح و تعليقاتى را كه بر اين كتاب زده شده است، ذكر مى‌كند. <ref>[http://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Text/9970/1/53 همان، ص 53 و 54]</ref>


محقق، در پايان مقدمه خويش، روش تحقيق خود را بيان مى‌كند و خاطرنشان مى‌سازد كه براى تصحيح كتاب از سه نسخه استفاده كرده و در اين باره توضيحاتى را ارائه مى‌نمايد. (همان، ص 58).
محقق، در پايان مقدمه خويش، روش تحقيق خود را بيان مى‌كند و خاطرنشان مى‌سازد كه براى تصحيح كتاب از سه نسخه استفاده كرده و در اين باره توضيحاتى را ارائه مى‌نمايد. <ref>[http://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Text/9970/1/58 همان، ص 58]</ref>


در ادامه، به نوشته مؤلف مى‌رسيم كه با ديباچه آغاز مى‌گردد. (متن كتاب، ج 1، ص3). مؤلف، در ديباچه، انگيزه و روش خويش را در تأليف كتاب بيان كرده و سپس به رموز مورد استفاده خود اشاره مى‌كند كه مى‌توان آنها را در چند قسمت خلاصه نمود:
در ادامه، به نوشته مؤلف مى‌رسيم كه با ديباچه آغاز مى‌گردد. <ref>[http://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Text/9970/2/3 متن كتاب، ج 1، ص3]<ref> مؤلف، در ديباچه، انگيزه و روش خويش را در تأليف كتاب بيان كرده و سپس به رموز مورد استفاده خود اشاره مى‌كند كه مى‌توان آنها را در چند قسمت خلاصه نمود:


الف) رمز براى كتاب‌ها مثل:
الف) رمز براى كتاب‌ها مثل:
خط ۱۰۳: خط ۱۰۳:
اصحاب امام حسن(ع): ن؛
اصحاب امام حسن(ع): ن؛


و... (متن كتاب، ج 1، ص 6 - 9).
و... <ref>[http://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Text/9970/2/6 متن كتاب، ج 1، ص 6 - 9]</ref>


مؤلف، در ادامه، 5 مقدمه را به شرح ذيل بيان مى‌كند:
مؤلف، در ادامه، 5 مقدمه را به شرح ذيل بيان مى‌كند:


1. زندگى‌نامه مختصرى (تولد و وفات) از ائمه(ع) و پيامبر اكرم(ص). (مقدمه، ص 11 - 20).
1. زندگى‌نامه مختصرى (تولد و وفات) از ائمه(ع) و پيامبر اكرم(ص). <ref>[http://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Text/9970/1/11 مقدمه، ص 11 - 20]</ref>


2. گروهى كه موفق به ديدار حضرت مهدى(عج) شده‌اند يا اينكه معجزه آن حضرت را ديده‌اند. (مقدمه، ص 21).
2. گروهى كه موفق به ديدار حضرت مهدى(عج) شده‌اند يا اينكه معجزه آن حضرت را ديده‌اند. <ref>[http://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Text/9970/1/21 مقدمه، ص 21]</ref>


3. القاب و كنيه‌هاى ائمه(ع) كه در بين رجاليون معروف است. (مقدمه، ص 25).
3. القاب و كنيه‌هاى ائمه(ع) كه در بين رجاليون معروف است. <ref>[http://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Text/9970/1/25 مقدمه، ص 25]</ref>


4. بيان اسامى مشترك رجاليون، چون در اين قسمت، امكان اشتباه زياد است، مثل «محمد بن الحسين عن محمد بن يحيى»؛ در اينجا مراد از «محمد بن الحسين»، آيا «ابى الخطاب» است يا «محمد بن الحسين الخزاز» كه مؤلف با توضيحاتى اين اشكال را برطرف مى‌كند. (مقدمه، ص 29).
4. بيان اسامى مشترك رجاليون، چون در اين قسمت، امكان اشتباه زياد است، مثل «محمد بن الحسين عن محمد بن يحيى»؛ در اينجا مراد از «محمد بن الحسين»، آيا «ابى الخطاب» است يا «محمد بن الحسين الخزاز» كه مؤلف با توضيحاتى اين اشكال را برطرف مى‌كند. <ref>[http://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Text/9970/1/29 مقدمه، ص 29]</ref>


5. ذكر 20 فايده كه مؤلف از علامه وحيد بهبهانى گرفته است؛ (همان، ص 43) به‌عنوان مثال، ايشان، اولين فايده را به نقل از استاد خويش چنين ذكر مى‌كند: «اگر نجاشى كسى را با عنوان «ثقة» خطاب كرده و متعرض فساد مذهبش نشده، آن شخص، «عدل امامى» به نظر مى‌رسد». ايشان، در ادامه توضيحاتى در اين باره مى‌دهند.
5. ذكر 20 فايده كه مؤلف از علامه وحيد بهبهانى گرفته است؛ <ref>[http://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Text/9970/1/43 همان، ص 43]<ref> به‌عنوان مثال، ايشان، اولين فايده را به نقل از استاد خويش چنين ذكر مى‌كند: «اگر نجاشى كسى را با عنوان «ثقة» خطاب كرده و متعرض فساد مذهبش نشده، آن شخص، «عدل امامى» به نظر مى‌رسد». ايشان، در ادامه توضيحاتى در اين باره مى‌دهند.


مؤلف، سپس، وارد متن كتاب مى‌شود كه با عنوان «آدم ابوالحسين النحاس الكوفى»، آغاز مى‌گردد.
مؤلف، سپس، وارد متن كتاب مى‌شود كه با عنوان «آدم ابوالحسين النحاس الكوفى»، آغاز مى‌گردد.
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش