۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز
جایگزینی متن - ' ' به ' '
جز (جایگزینی متن - 'الذكرى' به 'الذكرى ') |
جز (جایگزینی متن - ' ' به ' ') |
||
| خط ۵۷: | خط ۵۷: | ||
وى، در فصول دوازده‌گانه، به بررسى اين امور مى‌پردازد: اصل برائت به معناى اصل اباحه، اصل برائت به معناى اصالة عدم وجوب و استحباب، حكم شبهه در طريق حكم، استصحاب حال عقل، استصحاب حال شرع، اصالة عدم تقدم حادث، اصل تمسك به عدم دليل، اصل اخذ به اقل در صورت نبودن دليل بر اكثر، اصالة الحقيقة در كلام، اصل نفى تخصيص و تقييد و نسخ و اشتراط، اصالت طهارت در همه اشيا و پاره‌اى از اصولى كه در ميان علما متداول است، ولى اين اصول، داخل در اصول ياد شده مى‌باشند، مثل اصل عدم بلوغ آب به حد كر، اصل كفايت نكردن هيچ واجب و مستحبى از ديگرى، اصل صحت در تصرفات مسلمان و... | وى، در فصول دوازده‌گانه، به بررسى اين امور مى‌پردازد: اصل برائت به معناى اصل اباحه، اصل برائت به معناى اصالة عدم وجوب و استحباب، حكم شبهه در طريق حكم، استصحاب حال عقل، استصحاب حال شرع، اصالة عدم تقدم حادث، اصل تمسك به عدم دليل، اصل اخذ به اقل در صورت نبودن دليل بر اكثر، اصالة الحقيقة در كلام، اصل نفى تخصيص و تقييد و نسخ و اشتراط، اصالت طهارت در همه اشيا و پاره‌اى از اصولى كه در ميان علما متداول است، ولى اين اصول، داخل در اصول ياد شده مى‌باشند، مثل اصل عدم بلوغ آب به حد كر، اصل كفايت نكردن هيچ واجب و مستحبى از ديگرى، اصل صحت در تصرفات مسلمان و... | ||
مؤلف، در اين كتاب، نظريات بزرگانى همچون [[علم‌الهدی، علی بن حسین|سيد مرتضى]] در الذريعة، محقق در معتبر، [[حلی، حسن بن یوسف|علامه حلّى]] در مبادى الاصول، شهيد در [[ذكری الشيعة في أحكام الشريعة|الذكرى]] | مؤلف، در اين كتاب، نظريات بزرگانى همچون [[علم‌الهدی، علی بن حسین|سيد مرتضى]] در الذريعة، محقق در معتبر، [[حلی، حسن بن یوسف|علامه حلّى]] در مبادى الاصول، شهيد در [[ذكری الشيعة في أحكام الشريعة|الذكرى]] و القواعد و الفوائد، [[طبرسی، فضل بن حسن|شيخ طبرسى]] در احتجاج و ديگران را ذكر و بررسى نموده است و به تحليل و بررسى تفصيلى نظريات [[شهيد ثانى]] در تمهيد القواعد، فاضل توتى در الوافية، [[فیض کاشانی، محمد بن شاه‌مرتضی|ملا محسن فيض كاشانى]] در الوافى، [[حر عاملی، محمد بن حسن|شيخ حر عاملى]] در الفوائد الطوسية، [[محقق خوانساری، حسین بن محمد|محقق خوانسارى]] در شرح الدروس و محدث استرآبادى در الفوائد المدنية و صاحب الذخيرة پرداخته است. | ||