حسین بن حکم: تفاوت میان نسخهها
جز (جایگزینی متن - ' م ' به 'م ') |
جز (جایگزینی متن - 'عليه السلام' به 'عليهالسلام') |
||
خط ۳۸: | خط ۳۸: | ||
'''ابوعبدالله حسين فرزند حكم بن مسلم كوفى حبرى''' از علماى تفسير و محدثين و فقهاى عصر خويش. وى شيعى مسلك و زيدى مذهب بوده است.حافظ صارمالدين در طبقات زيديه وى را ستوده و گفته كه، كسى بر وى طعنى وارد نكرده است.وى از روات معروف قرن سوم شهر كوفه و معاصر و ناقل روايت از امام نهم حضرت | '''ابوعبدالله حسين فرزند حكم بن مسلم كوفى حبرى''' از علماى تفسير و محدثين و فقهاى عصر خويش. وى شيعى مسلك و زيدى مذهب بوده است.حافظ صارمالدين در طبقات زيديه وى را ستوده و گفته كه، كسى بر وى طعنى وارد نكرده است.وى از روات معروف قرن سوم شهر كوفه و معاصر و ناقل روايت از امام نهم حضرت جواد«عليهالسلام» است. | ||
==مشايخ و راويان== | ==مشايخ و راويان== |
نسخهٔ ۲ ژوئیهٔ ۲۰۱۷، ساعت ۱۰:۲۸
نام | حسین بن حکم |
---|---|
نام های دیگر | حبری، حسین بن حکم
حیری، حسین بن حکم حیری کوفی، حسین بن حکم حبری، ابوعبدالله حسین بن حکم بن مسلم |
نام پدر | |
متولد | |
محل تولد | |
رحلت | 286 هـ.ق |
اساتید | |
برخی آثار | |
کد مؤلف | AUTHORCODE1360AUTHORCODE |
ابوعبدالله حسين فرزند حكم بن مسلم كوفى حبرى از علماى تفسير و محدثين و فقهاى عصر خويش. وى شيعى مسلك و زيدى مذهب بوده است.حافظ صارمالدين در طبقات زيديه وى را ستوده و گفته كه، كسى بر وى طعنى وارد نكرده است.وى از روات معروف قرن سوم شهر كوفه و معاصر و ناقل روايت از امام نهم حضرت جواد«عليهالسلام» است.
مشايخ و راويان
حبرى مشايخ فراوانى را به خود ديده است، برخى از آنان بدين نامند:
- ابواسحاق ابراهيم بن اسحاق كوفى چينى،فردى است كه از كوفه به چين مىرفته است و حديث«اطلبوا العلم و لو بالصين» از اوست.
- اسماعيل بن صبيح يشكرى كوفى 216 ه،
- جندل بن واثق ثغلبى 226 ه،
- حسين بن نصر بن مزاحم منقرى عطّار نويسندۀ «وقعۀ صفين»
- نضر بن دكين كوفىم 219 ه.
برخى راويان از او نيز بدين نامند:
- ابراهيم بن سليمان خرّاز كوفى
- ابراهيم بن محمد بن على بن بطحاء
- احمد بن اسحاق بن بهلول
- احمد بن محمد بن سعيد بن عقدهم 333 ه
- حسين بن ابراهيم بن حسن جصّاص
- على بن محمد بن عبيد معروف به ابن الكوفى 348 ه، راوى تفسير حبرى
- ابوالقاسم فرات بن ابراهيم كوفى نويسندۀ تفسير فرات
- محمد بن جرير طبرى نويسنده تفسير معروف
آثار
ايشان با دو كتاب التفسير و المسند اشتهار يافته است،شهرت تفسير او بيش از مسند او مىباشد.