ضیاءالدین مقدسی، محمد بن عبدالواحد: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    جز (جایگزینی متن - ' الدين' به 'الدين')
    جز (جایگزینی متن - '[[ ' به '[[')
    خط ۱۰۱: خط ۱۰۱:
    [[الفتح المبين في المشيخة البلدانية للإمام الحافظ ضیاء الدین محمد بن عبدالواحد المقدسي الحنبلي]]  
    [[الفتح المبين في المشيخة البلدانية للإمام الحافظ ضیاء الدین محمد بن عبدالواحد المقدسي الحنبلي]]  


    [[ الاحادیث المختاره، او، المستخرج من الاحادیث المختاره مما لم یخرجه البخاری و مسلم فی صحیحیهما]]  
    [[الاحادیث المختاره، او، المستخرج من الاحادیث المختاره مما لم یخرجه البخاری و مسلم فی صحیحیهما]]  


    [[رده:زندگی‌نامه]]
    [[رده:زندگی‌نامه]]


    [[رده:قدیم تیرماه]]
    [[رده:قدیم تیرماه]]

    نسخهٔ ‏۱ ژوئیهٔ ۲۰۱۷، ساعت ۱۱:۰۶

    ضیاء ‎الدین مقدسی، محمد بن عبدالواحد
    نام ضیاء ‎الدین مقدسی، محمد بن عبدالواحد
    نام های دیگر س‍ع‍دی‌ م‍ق‍دس‍ی‌، م‍ح‍م‍د ب‍ن‌ ع‍ب‍د ال‍واح‍د

    ض‍ی‍اء ال‍م‍ق‍دس‍ی‌، م‍ح‍م‍د ب‍ن‌ ع‍ب‍د ال‍واح‍د

    م‍ق‍دس‍ی‌، م‍ح‍م‍د ب‍ن‌ع‍ب‍د ال‍واح‍د

    مقدسی، ضیاء الدین محمد

    نام پدر عبدالواحد
    متولد 569ق
    محل تولد دمشق
    رحلت 643 هـ.ق
    اساتید ابوالمعالى بن صابر؛ فضل بن بانياسى؛ عمر بن حيويه؛ يحيى ثقفى؛ احمد بن على موازينى
    برخی آثار

    الفتح المبين في المشيخة البلدانية للإمام الحافظ ضیاء الدین محمد بن عبدالواحد المقدسي الحنبلي

    ‏فضائل بیت‌المقدس

    کد مولف AUTHORCODE3282AUTHORCODE

    ولادت

    ضياءالدين ابوعبدالله محمد بن عبدالواحد بن احمد بن عبدالرحمن بن اسماعيل بن منصور سعدى مَقدِسى، محدث، فقيه و مورخ حنبلى، در سال 569ق، در خانواده‌اى اهل علم و مبارزه عليه صليبيان، در دمشق متولد شد.

    کسب علم و دانش

    از همان آغاز كودكى، به فراگيرى علم گمارده شد و در هفت سالگى توانست به استماع حديث از ابوالمعالى بن صابر و... بپردازد. پدر وى، همان‌گونه كه در خانواده‌هاى اهل علم متداول است، در همان دوران كودكى ضياءالدين، از حسن بن على بن شيرويه بغدادى براى وى اجازه روايت دريافت كرد و سرانجام ضياءالدين در زمره ملازمان عبدالغنى مقدسى (م 600ق)، از محدثان و مشايخ مشهور عصر خويش، قرار گرفت و با راهنمايى‌هاى وى به آموختن علوم از دانشمندان زمان خود پرداخت.

    مؤلف براى فراگيرى حديث و ساير دانش‌ها به شهرهاى مختلفى، از جمله قدس، مصر (قاهره)، بغداد، همدان، اصفهان و... سفر كرد، سپس به دمشق بازگشت و تا سال 605ق، در آنجا ماند. در سال 605ق، براى فراگيرى حديث دوباره عازم سفرى طولانى شد و به شهرهاى حلب، حران، موصل، اصفهان، همدان، نيشابور، هرات مسافرت كرد و سپس به دمشق بازگشت. وى در اين شهرها و نيز زادگاه خويش، احاديث فراوانى را از مشايخ متعدد استماع كرد و در سال 643ق، درگذشت.

    اساتيد و مشايخ

    1. ابوالمعالى بن صابر؛
    2. فضل بن بانياسى؛
    3. عمر بن حيويه؛
    4. يحيى ثقفى؛
    5. احمد بن على موازينى؛
    6. محمد بن حمزة بن ابى‌صقر؛
    7. ابن صدقه حرّانى؛
    8. عبدالرحمن بن على خرقى؛
    9. بوصيرى؛
    10. فاطمه بنت سعد الله؛
    11. ابوروح عبدالمعز بن محمد؛
    12. حافظ سلفى؛
    13. احمد بن على ناعم؛
    14. ابن شاتيل؛
    15. ابن برّى نحوى؛

    و...

    شاگردان

    1. ابن نقطه؛
    2. ابن نجار؛
    3. سيفالدين بن مجد؛
    4. زكىالدين برزالى؛
    5. عمر بن حاجب؛

    و...

    آثار

    1. الاحاديث المختارة؛
    2. فضائل الشام؛
    3. صفة الجنة؛
    4. سيرة المقادسة؛
    5. دلائل النبوة؛
    6. النهى عن سبّ الاصحاب؛
    7. الايمان و معالم الاسلام؛
    8. كرامات مشايخ الارض المقدسة؛
    9. الحكايات المنثورة؛
    10. فضائل بيت‌المقدس؛
    11. الفتح المبين فى المشيخة البلدانية؛

    و...


    وابسته‌ها