۶۱٬۱۸۹
ویرایش
دراسات في منهاج السنة لمعرفة ابن تيمية مدخل لشرح منهاج الكرامة (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۲۵ ژوئن ۲۰۱۷، ساعت ۱۴:۱۲
، ۲۵ ژوئن ۲۰۱۷جایگزینی متن - ' (ع)' به '(ع)'
جز (جایگزینی متن - ' ' به ' ') |
جز (جایگزینی متن - ' (ع)' به '(ع)') |
||
| خط ۶۷: | خط ۶۷: | ||
در اين باب، جسمانيت به خدا نسبت داده شده و مؤلف، سعى كرده سخنانى را كه در نسبت دادن جسم به خدا از طرف [[ابن تیمیه، احمد بن عبدالحلیم|ابن تیمیه]] است، در اين باب جمع‌آورى كرده و به آن‌ها پاسخ گويد. | در اين باب، جسمانيت به خدا نسبت داده شده و مؤلف، سعى كرده سخنانى را كه در نسبت دادن جسم به خدا از طرف [[ابن تیمیه، احمد بن عبدالحلیم|ابن تیمیه]] است، در اين باب جمع‌آورى كرده و به آن‌ها پاسخ گويد. | ||
وى در باب دوم، به رد عقائد [[ابن تیمیه، احمد بن عبدالحلیم|ابن تیمیه]] در مشاهده شدن خداوند متعال، مخلوق بودن قرآن، عدم عصمت انبياء و ائمه (ع)، مخالفت او با تقيه در نزد شيعه، عدم قبول شفاعت، شرك دانستن زيارت قبور و اقامه عزاء و گريه بر مردگان، مى‌پردازد. | وى در باب دوم، به رد عقائد [[ابن تیمیه، احمد بن عبدالحلیم|ابن تیمیه]] در مشاهده شدن خداوند متعال، مخلوق بودن قرآن، عدم عصمت انبياء و ائمه(ع)، مخالفت او با تقيه در نزد شيعه، عدم قبول شفاعت، شرك دانستن زيارت قبور و اقامه عزاء و گريه بر مردگان، مى‌پردازد. | ||
درباره رويت بارى تعالى، [[ابن تیمیه، احمد بن عبدالحلیم|ابن تیمیه]] مى‌گويد كه احاديث متواتر وجود دارد و سلف به آن معتقد بوده‌اند كه خدا را مى‌توان در آخرت مشاهده كرد. مگر پيامبر(ص) كه خدا را در دنيا هم مشاهده مى‌نمود. همچنين درباره حادث يا قديم بودن قرآن، به گفته [[حلی، حسن بن یوسف|علامه حلى]] درباره حادث بودن كلام الهى، اشكال گرفته است. | درباره رويت بارى تعالى، [[ابن تیمیه، احمد بن عبدالحلیم|ابن تیمیه]] مى‌گويد كه احاديث متواتر وجود دارد و سلف به آن معتقد بوده‌اند كه خدا را مى‌توان در آخرت مشاهده كرد. مگر پيامبر(ص) كه خدا را در دنيا هم مشاهده مى‌نمود. همچنين درباره حادث يا قديم بودن قرآن، به گفته [[حلی، حسن بن یوسف|علامه حلى]] درباره حادث بودن كلام الهى، اشكال گرفته است. | ||