۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز
جایگزینی متن - ' الدين' به 'الدين'
جز (جایگزینی متن - 'عليهم السلام' به 'عليهم‌السلام') |
جز (جایگزینی متن - ' الدين' به 'الدين') |
||
| خط ۳۲: | خط ۳۲: | ||
سيّد | سيّد علاءالدين محمّد گلستانه اصفهانى (م 1100 ق)، مولف منهج اليقين فرزند شاه سيّد ابوتراب محمّد على قاضى است. نسب شاه ابوتراب محمّد على، با چندين واسطه به مير ابوالفضل، جدّ سادات گلستانه مى‌رسد، از پدر علاءالدين گلستانه، همين اندازه اطّلاع داريم كه شاعرى با تلّخص «عصرى»، وى را هجو نموده است. | ||
از تاريخ تولّد سيّد | از تاريخ تولّد سيّد علاءالدين، اطّلاعى در دست نيست و از استادانش فقط علّامه محمّدباقر مجلسى را مى‌شناسيم كه با خاندان گلستانه، وصلت نيز داشته است. از ايّام جوانى و تحصيل وى نيز اطّلاعى در دست نيست؛ ولى در اواخر عمرش از عالمان موجّه و مورد توجّه مردم و حاكمان صفوى در اصفهان به شمار مى‌رفته، به طورى كه دو بار به وى سمت وزارت پيشنهاد شده؛ ولى وى از شدّت پارسايى و تقوا، از پذيرش آن، خوددارى ورزيده است. آن‌چنان كه از كتب تاريخ عصر وى به دست مى‌آيد، وى در اصفهان، مشغول امورات شرعى و تبليغ احكام دين بوده و روزگار خود را با شرح و تفسير احاديث معصومان عليهم‌السلام سپرى مى‌كرده است. | ||
ميرزا عبداللَّه افندى، در [[رياض العلماء و حياض الفضلاء|رياض العلماء]]، گلستانه را همدرس علّامه مجلسى و پدر خودش مى‌داند. | ميرزا عبداللَّه افندى، در [[رياض العلماء و حياض الفضلاء|رياض العلماء]]، گلستانه را همدرس علّامه مجلسى و پدر خودش مى‌داند. | ||
| خط ۴۳: | خط ۴۳: | ||
منزل مسكونى سيّد | منزل مسكونى سيّد علاءالدين گلستانه، در كوچه محلّ سكونت علّامه مجلسى قرار داشته است. | ||
آقا سيّد | آقا سيّد مصلحالدين مهدوى اصفهانى كه درباره منزل مسكونى علّامه مجلسى تحقيق نموده، در اين باره چنين مى‌نويسد: | ||
محلّ منزل علّامه مجلسى، به طور قطع و يقين، معلوم نيست؛ ليكن بر حسب قرائن، محلّ آن در كوچه امام جمعه در جنب مسجد جامع، قرار داشته است؛ زيرا بيشتر خاندان او در اين حدود، سكونت داشته‌اند. منزل ميرزا | محلّ منزل علّامه مجلسى، به طور قطع و يقين، معلوم نيست؛ ليكن بر حسب قرائن، محلّ آن در كوچه امام جمعه در جنب مسجد جامع، قرار داشته است؛ زيرا بيشتر خاندان او در اين حدود، سكونت داشته‌اند. منزل ميرزا علاءالدين گلستانه (برادر زن علّامه مجلسى) در آخر اين كوچه و خانه مير صالح خاتون‌آبادى، در اواسط اين كوچه و منزل سيّد حسنعلى، خواهرزاده علّامه مجلسى، به شرح و صيّت‌نامه او، در جنب مسجد در قسمت شمالى مقبره علّامه مجلسى بوده است. | ||
== وفات == | == وفات == | ||
| خط ۵۴: | خط ۵۴: | ||
سيّد عبدالحسين خاتون‌آبادى، در كتاب وقايع السنين و الأعوام، در وقايع سال 1100 ق، چنين مى‌نويسد: | سيّد عبدالحسين خاتون‌آبادى، در كتاب وقايع السنين و الأعوام، در وقايع سال 1100 ق، چنين مى‌نويسد: | ||
فوت سيّد سند، فاضل زاهد، جامع كمالات دينى و دنيوى، ميرزا | فوت سيّد سند، فاضل زاهد، جامع كمالات دينى و دنيوى، ميرزا علاءالدين محمّد پسر شاه ابوتراب گلستانه، صاحب شرح نهج‌البلاغة در بيست و هفتم شهر شؤال هزار و صد، در شصت نُه سالگى. | ||
امّا قول ديگرى نيز در وفات وى نقل شده كه سال 1110 ق، است كه با گزارش حزين لاهيجى، سازگارتر است. | امّا قول ديگرى نيز در وفات وى نقل شده كه سال 1110 ق، است كه با گزارش حزين لاهيجى، سازگارتر است. | ||
| خط ۶۳: | خط ۶۳: | ||
درباره محلّ دفن سيّد | درباره محلّ دفن سيّد علاءالدين محمّد گلستانه، اختلاف وجود دارد. مرحوم سيّد مصلحالدين مهدوى در كتاب مزارات اصفهان، در توصيف مقبره خواجه مير حسن مى‌نويسد: | ||
در سمت شمال كوچه مسجد مصرى، از متفرّعات محلّه طوقچى، آثار قبرستان خرابه‌اى است و در اتاقى نيمه‌خراب، قبرى است كه به صورت سكّوى بزرگى مى‌باشد و نام مدفونِ در آن به نام حسن بن ابى عدنان، از بزرگان دانشمندان و عرفاى قرن هشتم بوده و در شب پنج‌شنبه دهم رمضان المبارك سال 788 ق، وفات يافته است. برخى از نويسندگان، قبر مرحوم | در سمت شمال كوچه مسجد مصرى، از متفرّعات محلّه طوقچى، آثار قبرستان خرابه‌اى است و در اتاقى نيمه‌خراب، قبرى است كه به صورت سكّوى بزرگى مى‌باشد و نام مدفونِ در آن به نام حسن بن ابى عدنان، از بزرگان دانشمندان و عرفاى قرن هشتم بوده و در شب پنج‌شنبه دهم رمضان المبارك سال 788 ق، وفات يافته است. برخى از نويسندگان، قبر مرحوم علاءالدين محمّد گلستانه، متوفّا به سال 1100 ق، را نيز در همين محل مى‌دانند. | ||
== آثار == | == آثار == | ||
| خط ۹۰: | خط ۹۰: | ||
6. روضة العرفا و دوحة العلماء فى شرح الأسماء الحسنى، به عربى. اين كتاب با عنوان كاشف الأسماء، با نام مؤلّف ديگرى به چاپ رسيده است. از اين كتاب، تا كنون شش نسخه شناسايى شده است. | 6. روضة العرفا و دوحة العلماء فى شرح الأسماء الحسنى، به عربى. اين كتاب با عنوان كاشف الأسماء، با نام مؤلّف ديگرى به چاپ رسيده است. از اين كتاب، تا كنون شش نسخه شناسايى شده است. | ||
7. ترتيب مشيخه [[من لا‌يحضره الفقيه]] (رجال السيّد | 7. ترتيب مشيخه [[من لا‌يحضره الفقيه]] (رجال السيّد علاءالدين گلستانه). اين اثر، در 24 ورقه است و مؤلف در دايره‌هايى، اسانيد و رجال ذكر شده در مشيخه كتاب [[من لا‌يحضره الفقيه]] [[شيخ صدوق]] را مرتّب نموده است. | ||
8. كتابت مثنوى «وامق و عذرا». مرحوم سنگلاخ، در امتحان الفضلاء، بيان نموده كه نسخه‌اى از مثنوى وامق و عذرا ى سروده عنصرى را ملاحظه كرده كه به خط سيد | 8. كتابت مثنوى «وامق و عذرا». مرحوم سنگلاخ، در امتحان الفضلاء، بيان نموده كه نسخه‌اى از مثنوى وامق و عذرا ى سروده عنصرى را ملاحظه كرده كه به خط سيد علاءالدين گلستانه، تحرير شده بود. | ||
9. أربعون حديثاً. شرح و تفسير چهل حديث است كه به چاپ رسيده و در نسخه چاپى، آن را اشتباهاً به آقا نجفى اصفهانى نسبت داده‌اند. | 9. أربعون حديثاً. شرح و تفسير چهل حديث است كه به چاپ رسيده و در نسخه چاپى، آن را اشتباهاً به آقا نجفى اصفهانى نسبت داده‌اند. | ||
| خط ۱۰۵: | خط ۱۰۵: | ||
مرحوم گلستانه، فرزندان و بازماندگان بسيارى داشته است. افراد زير، از جمله آنها هستند كه از آنها در آثار برخى مؤلّفان، ياد شده است: | مرحوم گلستانه، فرزندان و بازماندگان بسيارى داشته است. افراد زير، از جمله آنها هستند كه از آنها در آثار برخى مؤلّفان، ياد شده است: | ||
1. سيّد محمّدباقر، فرزند | 1. سيّد محمّدباقر، فرزند علاءالدين گلستانه. | ||
2. مير | 2. مير كمالالدين محمّد، فرزند علاءالدين گلستانه. | ||
==شاگردان== | ==شاگردان== | ||
علاءالدين گلستانه، علاوه بر تأليف كتاب، شاگردانى را تربيت نموده و عدّه‌اى اجازه نقل روايت داده كه عبارت‌اند از: | |||
1. سيّد ربيع اردستانى. | 1. سيّد ربيع اردستانى. | ||