شوشتری، محمدتقی: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    جز (جایگزینی متن - 'أبي طالب' به 'أبي‌طالب')
    جز (جایگزینی متن - 'علیه السلام' به 'علیه‌السلام')
    خط ۱۱۱: خط ۱۱۱:
    [[قضاء أمير المؤمنين علي بن أبي‌طالب عليه السلام]]  
    [[قضاء أمير المؤمنين علي بن أبي‌طالب عليه السلام]]  


    [[قضاوتهای امیر المؤمنین علیه السلام (ترجمه)]]  
    [[قضاوتهای امیر المؤمنین علیه‌السلام (ترجمه)]]  


    [[بهج الصباغة في شرح نهج البلاغة]]  
    [[بهج الصباغة في شرح نهج البلاغة]]  
    خط ۱۳۷: خط ۱۳۷:
    [[نخستين ها]]  
    [[نخستين ها]]  


    [[قضاء أمیر المؤمنین علي بن ابي طالب علیه السلام]]  
    [[قضاء أمیر المؤمنین علي بن ابي طالب علیه‌السلام]]  


    [[رده:زندگی‌نامه]]
    [[رده:زندگی‌نامه]]

    نسخهٔ ‏۲۱ ژوئن ۲۰۱۷، ساعت ۱۸:۵۹

    شوشتری، محمد تقی
    نام شوشتری، محمد تقی
    نام های دیگر تستری، محمد تقی

    شیخ شوشتری، محمد تقی

    شیخ، محمد تقی

    شوشتری، محمد تقی بن محمد کاظم

    نام پدر
    متولد 1282 هـ.ش
    محل تولد
    رحلت 1374 هـ.ش یا 1415 هـ.ق یا 1995 م
    اساتید
    برخی آثار الاخبار الدخیله

    النجعه فی شرح اللمعه

    بهج الصباغه فی شرح نهج البلاغه

    توحید مفضل

    حواشی مصحف

    رساله فی تواریخ النبی و الآل علیهم السلام

    کد مولف AUTHORCODE390AUTHORCODE

    ولادت

    محمدتقى شيخ شوشترى، در سال 1320ق، در شهر نجف اشرف ديده به جهان گشود. پدرش اهل شوشتر و مادرش اهل کرمان بود. خانواده‌ى شوشترى، خانواده‌اى اهل علم و مورد اعتماد مردم، به‌خصوص در شهر شوشتر بودند.

    کسب علم و دانش

    مرحوم علامه شيخ تا هفت سالگى در نجف اشرف زندگى كرد و هنگامى كه پدرش تحصيلات عاليه‌ى خود را به پايان رساند و به درجه اجتهاد نايل شد و به شوشتر بازگشت، او نيز به‌همراه مادر و دايى خود به پدر در شوشتر، ملحق شد. چيزى از ورود او به شوشتر نگذشته بود كه مادرش بدرود حيات گفت.

    مرحوم شوشترى از هفت سالگى شروع به آموزش و خواندن قرآن نمود و خط ترسل را نيز كه خواندن آن مشكل بوده است، فراگرفت. سپس فراگيرى دروس رايج حوزوى را نزد پدر و برخى استادان حاضر در شوشتر آغاز نمود.

    وى با توجه به نبوغ و ذكاوت فراوانى كه داشت، ابتداى كتاب‌هاى درسى را نزد استاد مى‌خواند و بقيه را با مطالعه‌ى خود، به پايان مى‌برد.

    هم‌زمان با دستور كشف حجاب از سوى رضا شاه، در اعتراض به اين مسئله اقدام به ترك كشور نمود. ايشان كه در آن زمان به درجه اجتهاد نايل شده بود، به‌همراه مرحوم سيد باقر حكيم، راهى كربلا شد و مدت 6 سال در آنجا سكنى گزيد. در اين 6 سال، پايه‌هاى اصلى «قاموس الرجال» را (كه حاشيه‌اى بر رجال مرحوم علامه شيخ عبدالله مامقانى بود) بنا نهاد.

    مرحوم علامه در عتبات، به خدمت مرحوم شيخ آقابزرگ تهرانى رسيد و موفق به كسب اجازه روايت ازآن بزرگوار شد.

    ايشان در سال 1360ق، هم‌زمان با بركنارى رضا شاه، به شوشتر بازگشت و بقيه‌ى عمر پربركت خود را در ميان مردم اين شهر سپرى نمود.

    بازنگرى در نوشته‌هاى «قاموس الرجال» و نوشتن مستدركى بر آن، نگارش «النجعة في شرح اللمعة»، نگارش «الأخبار الدخيلة» و مستدرك آن و... ازكارهايى بود كه ايشان در سال‌هاى اقامت در شوشتر به آن پرداخت.

    اساتيد

    1. پدر بزرگوارش؛
    2. آقا سيد حسين نورى؛
    3. آقا سيد مهدى آل طيب؛
    4. آقا سيد على‌اصغر حكيم؛
    5. سيد محمدعلى امام؛
    6. سيد محمدتقى شيخ‌الاسلام.

    آثار

    1. بهج الصباغة في شرح نهج البلاغة؛
    2. قاموس الرجال؛
    3. النجعة في شرح اللمعة؛
    4. الأخبار الدخيلة؛
    5. قضاء أميرالمؤمنين(ع)؛
    6. البدائع؛
    7. الأوائل؛
    8. الأربعون حديثاً؛
    9. آيات بينات في حقية بعض المنامات؛

    و...

    وفات

    سرانجام در 19 ذى‌الحجه 1415 مطابق با 29 ارديبهشت 1374 در سن 95 سالگى دار فانى را وداع گفت و به‌سوى معبودش شتافت. پيكر مطهرش در شوشتر به خاك سپرده شد.

    منابع مقاله

    برگرفته از كتاب جلوه فضل و فضيلت، مرورى اجمالى بر سلوك علمى و عملى علامه محقق حاج شيخ محمدتقى شيخ شوشترى، اثر ابوالقاسم اعتبار، مؤسسه فرهنگى انتشاراتى نور معرفت، بنياد علامه شيخ شوشترى، مشهد، چاپ دوم، 1390.


    وابسته‌ها