افندی، عبدالله بن عیسی‌بیگ: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
(←ولادت) |
||
| خط ۴۳: | خط ۴۳: | ||
==ولادت== | ==ولادت== | ||
'''ميرزا عبدالله اصفهانى افندى''' در سال 1067ق (برخى تولد او را 1066ق ذكر كرده اند) در اصفهان متولد شد، پدر او ميرزا عيسى بن محمد صالح بيك بن حاج شاه ولى بيك بن حاج پير محمد بك بن حضر شاه اصفهانى، از متمولين شهر اصفهان و از شاگردان خليفه سلطان، [[مجلسی، محمدتقی|محمد تقى مجلسى]] و ميرزا رفيعا نائينى بود. | '''ميرزا عبدالله اصفهانى افندى''' در سال 1067ق (برخى تولد او را 1066ق ذكر كرده اند) در اصفهان متولد شد، پدر او ميرزا عيسى بن محمد صالح بيك بن حاج شاه ولى بيك بن حاج پير محمد بك بن حضر شاه اصفهانى، از متمولين شهر اصفهان و از شاگردان خليفه سلطان، [[مجلسی، محمدتقی|محمد تقى مجلسى]] و [[رفیعا، محمد بن حیدر|ميرزا رفيعا نائينى]] بود. | ||
افندى تقريبا شهرت عمومى اوست كه همگان او را بدين شهرت معرفى كرده‌اند و لفظى تركى جغتايى و مغولى است كه به معناى سيد، مولا، صاحب، مالك، اهل قلم، قاضى و حاكم شرع مى‌باشد. | افندى تقريبا شهرت عمومى اوست كه همگان او را بدين شهرت معرفى كرده‌اند و لفظى تركى جغتايى و مغولى است كه به معناى سيد، مولا، صاحب، مالك، اهل قلم، قاضى و حاكم شرع مى‌باشد. | ||
نسخهٔ ۲۱ ژوئن ۲۰۱۷، ساعت ۱۴:۲۸
| نام | افندی، عبدالله بن عیسی‌بیگ |
|---|---|
| نام های دیگر | افندی اص‍ف‍ه‍ان‍ی، عبدالله بن ع‍ی‍س‍ی ب‍ی‍گ
افندی ت‍ب‍ری‍زی، عبدالله بن ع‍ی‍س‍ی ب‍ی‍گ عبدالله بن ع‍ی‍س‍ی ب‍ی‍گ م‍ی‍رزاع‍ب‍د الله افندی افندی اصبهانی، میرزا عبدالله صاحب ریاض |
| نام پدر | |
| متولد | |
| محل تولد | |
| رحلت | 1130 هـ.ق |
| اساتید | |
| برخی آثار | |
| کد مؤلف | AUTHORCODE413AUTHORCODE |
ولادت
ميرزا عبدالله اصفهانى افندى در سال 1067ق (برخى تولد او را 1066ق ذكر كرده اند) در اصفهان متولد شد، پدر او ميرزا عيسى بن محمد صالح بيك بن حاج شاه ولى بيك بن حاج پير محمد بك بن حضر شاه اصفهانى، از متمولين شهر اصفهان و از شاگردان خليفه سلطان، محمد تقى مجلسى و ميرزا رفيعا نائينى بود.
افندى تقريبا شهرت عمومى اوست كه همگان او را بدين شهرت معرفى كرده‌اند و لفظى تركى جغتايى و مغولى است كه به معناى سيد، مولا، صاحب، مالك، اهل قلم، قاضى و حاكم شرع مى‌باشد.
وى از چهره‌هاى علمى شاخص سه دهه پايانى دولت صفويه به‌شمار مى‌رود. وى به جهت دانش‌پژوهى و سفرهاى فراوان در جست جوى کتاب، همراهى با علامه مجلسى در تدوين بحار الانوار و هم‌چنين تألیف کتاب با ارزش «رياض العلماء و حياض الفضلاء» شهرت يافته است.
وى هفت ساله بود كه پدرش را از دست داد و مادرش نيز وقتى هفت ماهه بوده از دنيا رفت. از آن پس توسط برادر بزرگترش آميرزا محمد جعفر و دائيش تربيت شده است.
اساتيد
او مقدمات دروس حوزوى را نزد برادرش ميرزا جعفر آموخت، اساتيد ديگر او را مى‌توان استاد فاضل (ملا محمد باقر فاضل سبزوارى)، ميرزا على نواب، استاد علامه (ملا ميرزاى شيروانى)، استاد محقق (آقا حسين خوانسارى)، علامه آقا جمال‌الدين خوانسارى، علامه ملا محمد بن تاج‌الدين حسن مشهور به فاضل هندى، علامه مجلسى و امير خليل الله تونى اصفهانى دانست.
مشايخ اجازات و روايات وى بسيارند كه برخى جزو استادان او مى‌باشند كه ذكر شد و برخى ديگر مانند ملا محمد صالح مازندارنى، شيخ حر عاملى، علامه ملا كمال‌الدين فسائى، علامه ميرلوحى سبزوارى اصفهانى، ملا شمسا كشميرى اصفهانى، ميرزاى جزائرى و ميرزا على نواب را مى‌توان ذكر كرد.
آثار
رياض العلاماء و حياض الفضلاء
تعليقه امل الآمل.