ابن هائم، احمد بن محمد: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - 'محب الدين' به 'محب‌الدين') |
جز (جایگزینی متن - ' الدين' به 'الدين') |
||
| خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
از كسانى چون | از كسانى چون تقى‌الدين ابن حاتم،جمال‌الدين اسيوطى،زين‌الدين عراقى و على بن عبدالصمد جلايرى مالكى، علم آموخت.در فراگيرى فقه و ادبيات عرب بسيار كوشيد و به ويژه در باب مواريث متبحر گرديد.او را در علوم ديگر نيز صاحب نظر دانسته‌اند.وى شافعى مذهب بوده است. | ||
زمانى كه كار تدريس در مدرسۀ صلاحيۀ بيت المقدس به | زمانى كه كار تدريس در مدرسۀ صلاحيۀ بيت المقدس به زين‌الدين ابوبكر قمنى واگذار شد، وى ابن هائم را به عنوان نايب خويش برگزيد و او را به قدس فرا خواند.نيابت ابن هائم تا حدود سال 810 ق ادامه داشت و ظاهرا پس از اين تاريخ به طور مستقل به تدريس پرداخت. | ||
ابن هائم در بيشتر تأليفات رياضى خود از آثار سنان حاسب(از رياضى دانان قرن 3 قمرى) استفاده مى‌جست و خود بارها از اين نكته ياد كرده است. | ابن هائم در بيشتر تأليفات رياضى خود از آثار سنان حاسب(از رياضى دانان قرن 3 قمرى) استفاده مى‌جست و خود بارها از اين نكته ياد كرده است. | ||
نسخهٔ ۲۰ ژوئن ۲۰۱۷، ساعت ۱۸:۰۸
| نام | ابن‌هائم، احمد بن محمد |
|---|---|
| نام های دیگر | مصری مقدسی، احمد بن محمد
اب‍ن‌ال‍ه‍ائ‍م، احمد بن محمد |
| نام پدر | |
| متولد | 1352 م |
| محل تولد | |
| رحلت | 815 هـ.ق یا 1412 م |
| اساتید | |
| برخی آثار | التبیان فی تفسیر غریب القرآن |
| کد مؤلف | AUTHORCODE2810AUTHORCODE |
ابوالعباس شهاب‌الدين احمد بن محمد بن عماد بن على مقدسى، معروف به «ابن هائم»، متولد 753 يا 756 قمرى برابر با 1352 يا 1355 ميلادى و متوفاى 815 قمرى معادل 1412 ميلادى. رياضى دان،فقيه، نحوى و اديب مصرى.سبب شهرت وى به مقدسى، اقامت طولانى او در بيت المقدس بوده است.وى در قاهره زاده شد و مراحل نخست پرورش خود را در همان ديار گذراند.
اساتيد
از كسانى چون تقى‌الدين ابن حاتم،جمال‌الدين اسيوطى،زين‌الدين عراقى و على بن عبدالصمد جلايرى مالكى، علم آموخت.در فراگيرى فقه و ادبيات عرب بسيار كوشيد و به ويژه در باب مواريث متبحر گرديد.او را در علوم ديگر نيز صاحب نظر دانسته‌اند.وى شافعى مذهب بوده است.
زمانى كه كار تدريس در مدرسۀ صلاحيۀ بيت المقدس به زين‌الدين ابوبكر قمنى واگذار شد، وى ابن هائم را به عنوان نايب خويش برگزيد و او را به قدس فرا خواند.نيابت ابن هائم تا حدود سال 810 ق ادامه داشت و ظاهرا پس از اين تاريخ به طور مستقل به تدريس پرداخت.
ابن هائم در بيشتر تأليفات رياضى خود از آثار سنان حاسب(از رياضى دانان قرن 3 قمرى) استفاده مى‌جست و خود بارها از اين نكته ياد كرده است.
شاگردان
ابن حجر و ابن حمزۀ مغربى در شمار شاگردان ابن هائم بوده‌اند و ابن حمزه در نظرات خويش در علم اعداد از وى بهره‌ور شده است.وى در ديانت استوار و به امر به معروف و نهى از منكر پايبند بود و كلامش بر دلها مى‌نشست.
ابن هائم در بيت المقدس درگذشت و در گورستان «مأمن الله» در همان شهر دفن شد.
ابن هائم فرزندى به نام محب‌الدين داشت كه از نوادر روزگار بود، اما پيش از پدر در رجب 800 ق درگذشت.
آثار
ابن هائم آثار تأليفى زيادى از خود به جاى گذاشته كه متأسفانه تعداد كمى از آنان به زيور طبع و چاپ آراسته شده‌اند.از جمله:
1-التبيان فى تفسير غريب القرآن
2-جدول الميراث در احكام تقسيم ارث
3-اللمع فى الحساب
آثار خطى فراوانى نيز در رياضيات(15 اثر ثبت شده است)،فقه و فرائض(9 اثر ثبت شده است) ادب و نحو(2 اثر ثبت شده است) و ساير علوم از او به يادگار مانده است. مجموعا 40 کتاب كامل شده و 9 کتاب نيمه تمام براى وى باز شمرده‌اند.