اليقين باختصاص مولانا علي عليه‌السلام بامرة المؤمنين: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - 'امير المؤمنين' به 'اميرالمؤمنين') |
جز (جایگزینی متن - 'ابن ابى الحديد' به 'ابن ابى الحديد ') |
||
| خط ۵۷: | خط ۵۷: | ||
گويا تأليف اين كتاب ناظر به سخن كسانى چون ابن ابى الحديد بوده كه در جلد اول (ص 13) از شرح نهج البلاغه ضمن اشاره به اين موضوع مى‌گويد: «شيعه گمان مى‌كنند على (عليه‌السلام) در زمان پيامبر به لقب اميرالمؤمنين خطاب شده و همه مهاجرين و انصار او را به اين لقب خطاب كرده‌اند اما اين در اخبار محدثان ثابت نشده است». | گويا تأليف اين كتاب ناظر به سخن كسانى چون [[ابن ابی‌الحدید، عبدالحمید بن هبةالله|ابن ابى الحديد]] بوده كه در جلد اول (ص 13) از شرح نهج البلاغه ضمن اشاره به اين موضوع مى‌گويد: «شيعه گمان مى‌كنند على (عليه‌السلام) در زمان پيامبر به لقب اميرالمؤمنين خطاب شده و همه مهاجرين و انصار او را به اين لقب خطاب كرده‌اند اما اين در اخبار محدثان ثابت نشده است». | ||
==محتوا== | ==محتوا== | ||
نسخهٔ ۲۰ ژوئن ۲۰۱۷، ساعت ۱۳:۲۲
| نام کتاب | اليقين باختصاص مولانا علی(علیه السلام) بامرة المؤمنین |
|---|---|
| نام های دیگر کتاب | التحصین لأسرار ما زاد من أخبار کتاب الیقین
الیقین باختصاص علی بامره المومنین |
| پدیدآورندگان | انصاری، محمد صادق (محقق)
ابن‌طاووس، علی بن موسی (نويسنده) انصاری، محمدباقر (محقق) |
| زبان | عربی |
| کد کنگره | |
| موضوع | علی بن ابیطالب(ع)، امام اول، 23 قبل از هجرت - 40ق. - احادیث
علی بن ابیطالب(ع)، امام اول، 23 قبل از هجرت - 40ق. - اثبات خلافت |
| ناشر | مؤسسه دار الکتاب (الجزائري) |
| مکان نشر | قم - ایران |
| سال نشر | 1413 هـ.ق |
| کد اتوماسیون | AUTOMATIONCODE1581AUTOMATIONCODE |
معرفى اجمالى
اليقين باختصاص مولانا علي عليه‌السلام بإمرة المؤمنين از آثار سيد على بن طاووس (م 664) است.
موضوع
موضوع اين كتاب رواياتى است در اين باره كه پيامبر لقب «اميرالمؤمنين» را به على عليه‌السلام داده و اين لقب اختصاص آن حضرت دارد. پيش از او نيز ابن غضائرى (م 411) كتابى با نام التسليم على أمير المؤمنين عليه‌السلام بإمرة المؤمنين داشته است.
انگيزه نگارش
گويا تأليف اين كتاب ناظر به سخن كسانى چون ابن ابى الحديد بوده كه در جلد اول (ص 13) از شرح نهج البلاغه ضمن اشاره به اين موضوع مى‌گويد: «شيعه گمان مى‌كنند على (عليه‌السلام) در زمان پيامبر به لقب اميرالمؤمنين خطاب شده و همه مهاجرين و انصار او را به اين لقب خطاب كرده‌اند اما اين در اخبار محدثان ثابت نشده است».
محتوا
كتاب اليقين داراى مقدمه‌اى مفصل و يك خاتمه و سه بخش با عنوان قسم است. مؤلف در مقدمه فهرست 220 فصل كتاب را آورده و سپس در طى سه قسمت با عناوين زير به بيان روايات پرداخته است:
قسم اول، احاديثى كه بيان مى‌كند على بن ابى طالب عليه‌السلام به نام اميرالمؤمنين خوانده مى‌شد (شامل 177 باب)؛ قسم دوم احاديثى كه ناميدن آن حضرت به امام المتقين را اثبات مى‌كند(شامل 24 باب)؛ قسم سوم، احاديثى كه لقب يعسوب الدين را براى آن حضرت اثبات كرده است (در 19 باب). به گفته خود سيد در كتاب التحصين، مجموع رواياتش در كتاب اليقين از 300 گذشته است.
منابع
سعى مؤلف در اين كتاب بر استفاده و استدلال از منابع اهل سنت بوده است. برخى از اين منابع عبارتند از: مناقب ابن‌مردويه، مناقب خوارزمى، تاريخ بغداد، كتب ابن عقده، كتاب المعرفه ثقفى، كتاب المعرفه رواجنى، حلية الاولياء از ابونعيم اصفهانى و بسيارى از منابع ديگرى كه بخشى از آنها اكنون موجود نيست، مانند كتاب مناقب كه آن را تأليف محمد بن جرير طبرى صاحب تاريخ مى‌داند. در مجموع كثرت منابع وى و دستيابى او به كتبى كه امروزه در دست نيست، داراى اهميت و قابل توجه است. چنانكه بيان سلسله اسناد، اعتبار كتاب را بيشتر مى‌كند.
ابن طاووس دو اثر ديگر در تكميل يا استدراك كتاب اليقين تأليف كرده است: الأنوار الباهرة و التحصين فى اسرار ما زاد على كتاب اليقين. كه در التحصين منقولات سيد از كتب شيعه بسيار است. كتاب اليقين همراه با كتاب التحصين در يك مجلد چاپ شده است.