۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - ' (ع) ' به '(ع)') |
جز (جایگزینی متن - ' ' به ' ') |
||
خط ۳۶: | خط ۳۶: | ||
'''سيد عبدالرضا حسينى شهرستانى'''، فرزند حجتالاسلام سيد زين العابدين شهرستانى، در سال 1339ق در كربلا متولد شد. | '''سيد عبدالرضا حسينى شهرستانى'''، فرزند حجتالاسلام سيد زين العابدين شهرستانى، در سال 1339ق در كربلا متولد شد. | ||
وى پس از پشت سر نهادن دوران كودكى، به سال 1346ق وارد مدرسهى جعفريه شد و به يادگيرى خواندن و نوشتن و علوم ابتدايى پرداخت و پس از آن به تحصيل علوم دينى روى آورد و مقدمات و سطوح را نزد حضرات آيات شيخ علىاكبر [[سیبویه، عمرو بن عثمان|سيبويه]] | وى پس از پشت سر نهادن دوران كودكى، به سال 1346ق وارد مدرسهى جعفريه شد و به يادگيرى خواندن و نوشتن و علوم ابتدايى پرداخت و پس از آن به تحصيل علوم دينى روى آورد و مقدمات و سطوح را نزد حضرات آيات شيخ علىاكبر [[سیبویه، عمرو بن عثمان|سيبويه]] و شيخ جعفر رشتى فراگرفت، سپس به يادگيرى رسائل و مكاسب و كفايه و علوم هيئت و رياضيات نزد حضرات آيات شيخ محمدرضا اصفهانى و سيد محمدطاهر بحرانى پرداخت و خارج فقه و اصول را نيز در محضر آيات عظام سيد محمدهادى ميلانى، ميرزا مهدى شيرازى، سيد عبدالحسين حجت و شيخ مرتضى آشتيانى آموخت. ايشان در كنار تحصيل به تدريس سطوح عاليه پرداخت و پس از ساليان فراوان تدريس سطح، در سال 1392ق تدريس خارج فقه را آغاز كرد، سپس به مشهد هجرت نمود. | ||
آيتالله حسينى شهرستانى علاوه بر تحصيل و تدريس، به اقامهى جماعت در صحن حسينى(ع) و پاسخگويى به مسائل دينى پرداخت. وى در برابر نفوذ و تبليغات فكرى و سياسى و ايجاد شبهات دينى از سوى كمونيست و چپگرايان عراق سخت ايستادگى كرد و بهمنظور استحكام بنيانهاى فكرى جوانان، اقدام به تأسيس مجلهى «اجوبة المسائل الدينية» كرد و در آن - با هميارى و همكارى حضرات آيات [[صدر، محمدباقر|سيد محمدباقر صدر]]، سيد حسن شيرازى، سيد عبدالصاحب حكيم و استاد احمد امين - به صدها پرسش فكرى و اعتقادى جامعه پاسخ داد و حوزهى خوانندگان خود را به فراسوى مرزهاى عراق گسترانيد. دامنه نفوذ اين مجله در آن سالهاى پراختناق عراق باعث شد تا رژيم بعث، پس از آزار و اذيتهاى فراوان و زندانى ساختن فرزندش، جلو انتشار آن را بگيرد و او را هم از عراق بيرون نمايد. | آيتالله حسينى شهرستانى علاوه بر تحصيل و تدريس، به اقامهى جماعت در صحن حسينى(ع) و پاسخگويى به مسائل دينى پرداخت. وى در برابر نفوذ و تبليغات فكرى و سياسى و ايجاد شبهات دينى از سوى كمونيست و چپگرايان عراق سخت ايستادگى كرد و بهمنظور استحكام بنيانهاى فكرى جوانان، اقدام به تأسيس مجلهى «اجوبة المسائل الدينية» كرد و در آن - با هميارى و همكارى حضرات آيات [[صدر، محمدباقر|سيد محمدباقر صدر]]، سيد حسن شيرازى، سيد عبدالصاحب حكيم و استاد احمد امين - به صدها پرسش فكرى و اعتقادى جامعه پاسخ داد و حوزهى خوانندگان خود را به فراسوى مرزهاى عراق گسترانيد. دامنه نفوذ اين مجله در آن سالهاى پراختناق عراق باعث شد تا رژيم بعث، پس از آزار و اذيتهاى فراوان و زندانى ساختن فرزندش، جلو انتشار آن را بگيرد و او را هم از عراق بيرون نمايد. |
ویرایش