وحید دامغانی، ابراهیم: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - ' <ref>' به '<ref>') |
جز (جایگزینی متن - ' ' به ' ') |
||
| خط ۱۹: | خط ۱۹: | ||
|- | |- | ||
|رحلت | |رحلت | ||
|data-type='authorDeathDate'|دوشنبه ۱۲ مرداد ۹۴ | |data-type='authorDeathDate'|دوشنبه ۱۲ مرداد ۹۴ | ||
|- | |- | ||
|اساتید | |اساتید | ||
| خط ۵۳: | خط ۵۳: | ||
وی همیشه با مردم در فعالیت‌های سیاسی، اجتماعی و فرهنگی همراه و همگام بوده و هرگز خودش را جدای از مردم نمی‌دانست و تلاش می‌کرد از تمام حق و حقوق مردم دفاع کند و در راه خیر و خداپسندانه در جامعه و به‌ویژه کمک به محرومان و نیازمندان گام بر می‌داشت<ref>همان</ref>. | وی همیشه با مردم در فعالیت‌های سیاسی، اجتماعی و فرهنگی همراه و همگام بوده و هرگز خودش را جدای از مردم نمی‌دانست و تلاش می‌کرد از تمام حق و حقوق مردم دفاع کند و در راه خیر و خداپسندانه در جامعه و به‌ویژه کمک به محرومان و نیازمندان گام بر می‌داشت<ref>همان</ref>. | ||
==وفات== | ==وفات== | ||
سرانجام این عالم فرهیخته در دوشنبه ۱۲ مرداد ۹۴ پس از نیم قرن مجاهدت دینی و فرهنگی | سرانجام این عالم فرهیخته در دوشنبه ۱۲ مرداد ۹۴ پس از نیم قرن مجاهدت دینی و فرهنگی و بعد از تحمل یک دوره بیماری در شهر دامغان جان به جان آفرین تسلیم کرد . | ||
==پانویس == | ==پانویس == | ||
نسخهٔ ۱۵ ژوئن ۲۰۱۷، ساعت ۰۵:۵۹
| نام | دامغانی، ابراهیم وحید |
|---|---|
| نام های دیگر | وحيد، ابراهيم |
| نام پدر | حاج علی‌اکبر وحید دامغانی |
| متولد | 1314ش |
| محل تولد | روستای تویه‌دروار از توابع بخش امیر‌آباد شهرستان دامغان |
| رحلت | دوشنبه ۱۲ مرداد ۹۴ |
| اساتید | |
| برخی آثار | 1. پيکار مقدس زيد بن علي و فرزندانش /نوع اثر:کتاب /نقش:نويسنده
2. وهابيان چه ميگويند؟ (ترجمه البراهين الجلية في رفع تشکيکات الوهابية) /نوع اثر:کتاب /نقش:مترجم
|
| کد مولف | AUTHORCODE07617AUTHORCODE |
ابراهیم وحید دامغانی، در سال 1314 در روستای تویه‌دروار از توابع بخش امیر‌آباد شهرستان دامغان، چشم به جهان گشود. پدر ایشان مرحوم حجت‌الاسلام‌والمسلمین حاج علی‌اکبر وحید دامغانی از علما و مبلغین صاحب‌نام بوده است[۱].
وی تحصیلات مقدماتی خود را در دامغان گذراند و سپس عازم مشهد مقدس شد و در سال 1334 و 1335 در حوزه علمیه مشهد مقدس با رهبر معظم انقلاب در یک مدرسه تحصیل کردند و تحصیلات جدید در رشته الهیات را در دانشگاه گذراند و پس از سال‌ها فعالیت‌های پژوهشی و تبلیغی و مطبوعاتی در مردادماه سال 1394 به دنبال کسالت طولانی ناشی از سکته مغزی در زادگاهش در روستای تویه‌دروار دار فانی را وداع گفت[۲].
وی عمری را به تعلیم و تعلم و نشر ده‌ها کتب معارف و سودمند مثل راهنمای زائرین به عتبات عالیات و تحقیق و مطالعه پیوسته در شناسایی و شناساندن اصل و نسب امامزادگان از جمله امامزادگان دامغان و مخصوصا روستای تویه‌دروار و نشر هفته‌نامه قومس در معرفی تاریخ شهرستان دامغان را بنا گذاشت و هم‌زمان مشارکت مسئولانه در سایر فعالیت‌های اجتماعی در جهت توسعه و پیشرفت کشور و شهرستان دامغان و زادگاه خود پرداخت. ایشان علاقه و عرق منحصربه‌فردی در توسعه و رفع مشکلات منطقه و شهرستان دامغان داشت. برخورد ایشان با اقشار مختلف مردم بسیار عالی بود و در این مسیر از هیچ تلاشی فروگذار نمی‌کرد[۳].
از جمله مسئولیت‌های او می‌توان به مدیر کلی حج و اوقاف و امور خیریه استان‌های یزد و کرمانشاه اشاره داشت. همچنین وی مؤسس و رئیس انجمن دامغانی‌های مقیم تهران نیز بوده است[۴].
ایشان که از یاران شهید سید نواب صفوی بود، به‌همراه آن شهید والامقام دستگیر و زندانی شد که پس از مدتی با تلاش آیت‌الله کاشانی آزاد شد[۵].
گفتنی است که در سال 1392 مراسمی با عنوان نکوداشت نیم قرن مجاهدت فرهنگی، از زحمات انقلابی و اجتماعی وی تقدیر به عمل آمد. یکی از تألیفات ارزنده وی، کتابی با عنوان معرفی خاندان آل سعود است. او در این کتاب که حدود ۳۰ سال پیش نگاشته بود، از ارتباط خاندان آل سعود با رژیم صهیونیستی پرده برداشته است[۶].
تألیف کتاب «زید بن علی» یکی از آثار و تحقیق برجسته این عالم دینی و فرهنگی است که توسط محققین و پژوهشگران صاحب‌نام به‌عنوان منبع مورد استفاده قرار می‌گیرد. از آخرین تألیفات وی، می‌توان به یادداشت‌های ایشان اشاره داشت که در آن به مطالب بسیار خوبی پرداخته است[۷].
از جمله خدمات ارزنده و شایسته وی، می‌توان به خدمات و پیگیری‌های ایشان در تأسیس و راه‌اندازی دانشگاه رسول اکرم(ص) اشاره داشت که در این زمینه از افراد فعال و همراه بودند[۸].
وی همیشه با مردم در فعالیت‌های سیاسی، اجتماعی و فرهنگی همراه و همگام بوده و هرگز خودش را جدای از مردم نمی‌دانست و تلاش می‌کرد از تمام حق و حقوق مردم دفاع کند و در راه خیر و خداپسندانه در جامعه و به‌ویژه کمک به محرومان و نیازمندان گام بر می‌داشت[۹].
وفات
سرانجام این عالم فرهیخته در دوشنبه ۱۲ مرداد ۹۴ پس از نیم قرن مجاهدت دینی و فرهنگی و بعد از تحمل یک دوره بیماری در شهر دامغان جان به جان آفرین تسلیم کرد .
پانویس
منابع مقاله
- برگرفته از پایگاه خبری «تابناک سمنان»، دوشنبه 4 بهمن 1395، به آدرس اینترنتی:
- برگرفته از پایگاه خبری «دکتر عبدالرحمن رستمیان»، دوشنبه 4 بهمن