راهنمای سعادت: تفاوت میان نسخهها
جز (جایگزینی متن - '</ref>.' به '</ref>') |
جز (جایگزینی متن - ' <ref>' به '<ref>') |
||
| خط ۴۳: | خط ۴۳: | ||
«راهنماى سعادت»، يا «ترجمة الشريعة» اثر [[فیض کاشانی، محمد بن شاهمرتضی|ملا محسن فيض كاشانى]]، متوفى 1091ق است كه در موضوع اعمال و اخلاق پسنديده و ناپسند و به زبان فارسى نگارش شده است. | «راهنماى سعادت»، يا «ترجمة الشريعة» اثر [[فیض کاشانی، محمد بن شاهمرتضی|ملا محسن فيض كاشانى]]، متوفى 1091ق است كه در موضوع اعمال و اخلاق پسنديده و ناپسند و به زبان فارسى نگارش شده است. | ||
اين رساله به دستور شاه عباس دوم مبنى بر تهيه رسالهاى مشتمل بر اعمال حسنه و سنن سالانه به اختصار نگارش شده است <ref>مقدمه مؤلف، ص 23</ref> | اين رساله به دستور شاه عباس دوم مبنى بر تهيه رسالهاى مشتمل بر اعمال حسنه و سنن سالانه به اختصار نگارش شده است<ref>مقدمه مؤلف، ص 23</ref> | ||
اين كتاب يكى از دهها اثر عالم برجسته [[فیض کاشانی، محمد بن شاهمرتضی|ملا محسن فيض كاشانى]] است كه بخشى از احكام شريعت اسلام را بيان نموده است و در نوع خود كمنظير است و توسط آقاى صفر فلاحى تحقيق و تصحيح شده است <ref>همان، ص10</ref> | اين كتاب يكى از دهها اثر عالم برجسته [[فیض کاشانی، محمد بن شاهمرتضی|ملا محسن فيض كاشانى]] است كه بخشى از احكام شريعت اسلام را بيان نموده است و در نوع خود كمنظير است و توسط آقاى صفر فلاحى تحقيق و تصحيح شده است<ref>همان، ص10</ref> | ||
== ساختار== | == ساختار== | ||
| خط ۵۷: | خط ۵۷: | ||
ناشر كتاب، در مقدمهاى اهميت دين اسلام را به عنوان كاملترين دين الهى و راهنماى سعادت انسانها، در تمام مراحل زندگى بيان مىكند و به توصيف دين اسلام، با استناد به قرآن و همچنين معرفى مؤلف و محقق كتاب مىپردازد <ref>مقدمه ناشر، ص9</ref> | ناشر كتاب، در مقدمهاى اهميت دين اسلام را به عنوان كاملترين دين الهى و راهنماى سعادت انسانها، در تمام مراحل زندگى بيان مىكند و به توصيف دين اسلام، با استناد به قرآن و همچنين معرفى مؤلف و محقق كتاب مىپردازد<ref>مقدمه ناشر، ص9</ref> | ||
محقق در مقدمهاش بر كتاب به توصيف انسان، لزوم هدفدارى و مسئول بودن او، نقصان عقل و علم بشر براى رسيدن به سعادت و نيازمندى او به وحى، از طريق پيروى پيامبران، همچنين به توصيف كتاب حاضر و توضيحاتى درباره نحوه تحقيق و تصحيح آن پرداخته است <ref>مقدمه محقق، ص 11</ref> | محقق در مقدمهاش بر كتاب به توصيف انسان، لزوم هدفدارى و مسئول بودن او، نقصان عقل و علم بشر براى رسيدن به سعادت و نيازمندى او به وحى، از طريق پيروى پيامبران، همچنين به توصيف كتاب حاضر و توضيحاتى درباره نحوه تحقيق و تصحيح آن پرداخته است<ref>مقدمه محقق، ص 11</ref> | ||
مؤلف نيز در مقدمهاش، بهانه نگارش اين رساله را بيان كرده است <ref>مقدمه مؤلف، ص 17</ref> | مؤلف نيز در مقدمهاش، بهانه نگارش اين رساله را بيان كرده است<ref>مقدمه مؤلف، ص 17</ref> | ||
در بخش اول كتاب، بر لزوم بندگى خدا و پيروى از راهنمايان كه پيامبران و معصومين(ع) هستند تاكيد شده است. روح و بدن، مركب انسانها دراين راهند كه بايد از صفات حميده و سنن حسنه توشه گيرند و به ترك معاصى و مكروهات همّت گمارند تا از منزل دنيا به منزل آخرت رهنمون شوند <ref>متن كتاب، ص 26</ref> | در بخش اول كتاب، بر لزوم بندگى خدا و پيروى از راهنمايان كه پيامبران و معصومين(ع) هستند تاكيد شده است. روح و بدن، مركب انسانها دراين راهند كه بايد از صفات حميده و سنن حسنه توشه گيرند و به ترك معاصى و مكروهات همّت گمارند تا از منزل دنيا به منزل آخرت رهنمون شوند<ref>متن كتاب، ص 26</ref> | ||
مؤلف در بخش دوم، اعمال حسنه را به فرايض و نوافل، فرايض را به كبائر و صغائر و همچنين نوافل را به سنن و آداب تقسيم كرده و به بيان اعمال حسنه بدن و اعضاى مؤمن پرداخته است <ref>همان، ص 31</ref> | مؤلف در بخش دوم، اعمال حسنه را به فرايض و نوافل، فرايض را به كبائر و صغائر و همچنين نوافل را به سنن و آداب تقسيم كرده و به بيان اعمال حسنه بدن و اعضاى مؤمن پرداخته است<ref>همان، ص 31</ref> | ||
نويسنده در بخش سوم، به بيان اعمال سيئه پرداخته و ترك معاصى را از فرايض و ترك مكروهات را از نوافل مىداند. همچنين با ذكر برخى از گناهان كبيره و مكروهات، معاصى را به كبيره و صغيره تقسيم مىكند <ref>همان، ص 34</ref> | نويسنده در بخش سوم، به بيان اعمال سيئه پرداخته و ترك معاصى را از فرايض و ترك مكروهات را از نوافل مىداند. همچنين با ذكر برخى از گناهان كبيره و مكروهات، معاصى را به كبيره و صغيره تقسيم مىكند<ref>همان، ص 34</ref> | ||
وى در بخش چهارم در باب ثوابها، به بيان ثواب اعمال واجبى چون نماز، روزه، حج و زكات و مستحباتى مانند مسواك زدن، وضوگرفتن، ذكر و دعا، قرائت قرآن، زيارت، شاد كردن و يارى مؤمنين پرداخته است. همچنين در باب عقابها، با استناد به قرآن و احاديث به بيان عقاب اعمال ناپسندى چون سهل گرفتن اوامر الهى، سبك شمردن نماز، نپرداختن زكات، افطار بدون عذر، عاق والدين، ظلم، ربا و غيبت مؤمن مىپردازد <ref>همان ص 37 و 68</ref> | وى در بخش چهارم در باب ثوابها، به بيان ثواب اعمال واجبى چون نماز، روزه، حج و زكات و مستحباتى مانند مسواك زدن، وضوگرفتن، ذكر و دعا، قرائت قرآن، زيارت، شاد كردن و يارى مؤمنين پرداخته است. همچنين در باب عقابها، با استناد به قرآن و احاديث به بيان عقاب اعمال ناپسندى چون سهل گرفتن اوامر الهى، سبك شمردن نماز، نپرداختن زكات، افطار بدون عذر، عاق والدين، ظلم، ربا و غيبت مؤمن مىپردازد<ref>همان ص 37 و 68</ref> | ||
در بخش پنجم، مهمترين صفات نيكوى انسان، مانند صبر، شكر زبانى، اركانى و قلبى، رضا و تسليم، توكل، اخلاص، صدق و راستى، عفت، شجاعت، علم، تواضع، سخاوت و زهد، تشريح شده است <ref>همان، ص 81</ref> | در بخش پنجم، مهمترين صفات نيكوى انسان، مانند صبر، شكر زبانى، اركانى و قلبى، رضا و تسليم، توكل، اخلاص، صدق و راستى، عفت، شجاعت، علم، تواضع، سخاوت و زهد، تشريح شده است<ref>همان، ص 81</ref> | ||
مؤلف در بخش ششم، با توجه به آيات و روايات، صفات رذيلهاى مانند جزع و بىتابى را در برابر صبر، سستى در عبادت را در مقابل صبر بر طاعت و متابعت از هواى نفس را عدم صبر بر معصيت مىداند. او همچنين اخلاقهاى ناپسنديده مانند عجب، حسد، حرص، ريا، غضب، تكبر و حب دنيا را، به ترتيب در مقابل شكر قلبى، رضا و تسليم، توكل، اخلاص، حلم، تواضع و زهد بر مىشمارد <ref>همان، ص 94</ref> | مؤلف در بخش ششم، با توجه به آيات و روايات، صفات رذيلهاى مانند جزع و بىتابى را در برابر صبر، سستى در عبادت را در مقابل صبر بر طاعت و متابعت از هواى نفس را عدم صبر بر معصيت مىداند. او همچنين اخلاقهاى ناپسنديده مانند عجب، حسد، حرص، ريا، غضب، تكبر و حب دنيا را، به ترتيب در مقابل شكر قلبى، رضا و تسليم، توكل، اخلاص، حلم، تواضع و زهد بر مىشمارد<ref>همان، ص 94</ref> | ||
نويسنده در خاتمه، به بحث ذكر و ياد خداوند، در همه حال و بيان توبه پرداخته است <ref>همان، ص 106</ref> | نويسنده در خاتمه، به بحث ذكر و ياد خداوند، در همه حال و بيان توبه پرداخته است<ref>همان، ص 106</ref> | ||
== وضعيت كتاب== | == وضعيت كتاب== | ||
نسخهٔ ۱ ژوئن ۲۰۱۷، ساعت ۲۱:۵۷
| نام کتاب | راهنمای سعادت |
|---|---|
| نام های دیگر کتاب | رساله ترجمه الشریعه |
| پدیدآورندگان | فلاحی، صفر (مقدمه و تصحیح)
فیض کاشانی، محمد بن شاه مرتضی (نويسنده) |
| زبان | فارسی |
| کد کنگره | |
| موضوع | |
| ناشر | آستانه مقدسه قم، انتشارات زائر |
| مکان نشر | قم - ایران |
| سال نشر | 1385 هـ.ش |
| کد اتوماسیون | AUTOMATIONCODE19301AUTOMATIONCODE |
معرفى اجمالى
«راهنماى سعادت»، يا «ترجمة الشريعة» اثر ملا محسن فيض كاشانى، متوفى 1091ق است كه در موضوع اعمال و اخلاق پسنديده و ناپسند و به زبان فارسى نگارش شده است.
اين رساله به دستور شاه عباس دوم مبنى بر تهيه رسالهاى مشتمل بر اعمال حسنه و سنن سالانه به اختصار نگارش شده است[۱]
اين كتاب يكى از دهها اثر عالم برجسته ملا محسن فيض كاشانى است كه بخشى از احكام شريعت اسلام را بيان نموده است و در نوع خود كمنظير است و توسط آقاى صفر فلاحى تحقيق و تصحيح شده است[۲]
ساختار
كتاب شامل سه مقدمه از ناشر، محقق و مؤلف بوده و مطالب آن در شش بخش و يك خاتمه تنظيم شده است.
مؤلف اين رسالهى مختصر را، در راستاى بيان سير و سلوك دينى، با برشمردن برخى از اعمال و صفات حميده و رذيلهى انسان، بر اساس آيات و روايات، نوشته است.
گزارش محتوا
ناشر كتاب، در مقدمهاى اهميت دين اسلام را به عنوان كاملترين دين الهى و راهنماى سعادت انسانها، در تمام مراحل زندگى بيان مىكند و به توصيف دين اسلام، با استناد به قرآن و همچنين معرفى مؤلف و محقق كتاب مىپردازد[۳]
محقق در مقدمهاش بر كتاب به توصيف انسان، لزوم هدفدارى و مسئول بودن او، نقصان عقل و علم بشر براى رسيدن به سعادت و نيازمندى او به وحى، از طريق پيروى پيامبران، همچنين به توصيف كتاب حاضر و توضيحاتى درباره نحوه تحقيق و تصحيح آن پرداخته است[۴]
مؤلف نيز در مقدمهاش، بهانه نگارش اين رساله را بيان كرده است[۵]
در بخش اول كتاب، بر لزوم بندگى خدا و پيروى از راهنمايان كه پيامبران و معصومين(ع) هستند تاكيد شده است. روح و بدن، مركب انسانها دراين راهند كه بايد از صفات حميده و سنن حسنه توشه گيرند و به ترك معاصى و مكروهات همّت گمارند تا از منزل دنيا به منزل آخرت رهنمون شوند[۶]
مؤلف در بخش دوم، اعمال حسنه را به فرايض و نوافل، فرايض را به كبائر و صغائر و همچنين نوافل را به سنن و آداب تقسيم كرده و به بيان اعمال حسنه بدن و اعضاى مؤمن پرداخته است[۷]
نويسنده در بخش سوم، به بيان اعمال سيئه پرداخته و ترك معاصى را از فرايض و ترك مكروهات را از نوافل مىداند. همچنين با ذكر برخى از گناهان كبيره و مكروهات، معاصى را به كبيره و صغيره تقسيم مىكند[۸]
وى در بخش چهارم در باب ثوابها، به بيان ثواب اعمال واجبى چون نماز، روزه، حج و زكات و مستحباتى مانند مسواك زدن، وضوگرفتن، ذكر و دعا، قرائت قرآن، زيارت، شاد كردن و يارى مؤمنين پرداخته است. همچنين در باب عقابها، با استناد به قرآن و احاديث به بيان عقاب اعمال ناپسندى چون سهل گرفتن اوامر الهى، سبك شمردن نماز، نپرداختن زكات، افطار بدون عذر، عاق والدين، ظلم، ربا و غيبت مؤمن مىپردازد[۹]
در بخش پنجم، مهمترين صفات نيكوى انسان، مانند صبر، شكر زبانى، اركانى و قلبى، رضا و تسليم، توكل، اخلاص، صدق و راستى، عفت، شجاعت، علم، تواضع، سخاوت و زهد، تشريح شده است[۱۰]
مؤلف در بخش ششم، با توجه به آيات و روايات، صفات رذيلهاى مانند جزع و بىتابى را در برابر صبر، سستى در عبادت را در مقابل صبر بر طاعت و متابعت از هواى نفس را عدم صبر بر معصيت مىداند. او همچنين اخلاقهاى ناپسنديده مانند عجب، حسد، حرص، ريا، غضب، تكبر و حب دنيا را، به ترتيب در مقابل شكر قلبى، رضا و تسليم، توكل، اخلاص، حلم، تواضع و زهد بر مىشمارد[۱۱]
نويسنده در خاتمه، به بحث ذكر و ياد خداوند، در همه حال و بيان توبه پرداخته است[۱۲]
وضعيت كتاب
فهرست كتاب در ابتداى آن آمده است.
پاورقىهاى كتاب مشتمل بر آدرس آيات و روايات و ترجمه آنها، شرح حال مؤلف و توضيح برخى از عبارات وى، توسط محقق كتاب مىباشد.
پانويس
منابع مقاله
مقدمه و متن كتاب