اسکندری، محمدحسین: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - '/ نوع اثر: کتاب / نقش: به کوشش' به '') |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۳۲: | خط ۳۲: | ||
'''محمدحسين اسكندرى''' دوران ابتدائى را در مدرسه خديوى قم و دوره دبيرستان را در دبيرستان صدوق تحصيل كرد. به توصيه پدر، براى ورود به حوزه و اشتغال به تحصيلات دينى و حوزوى، دبيرستان را ترك كرد. | |||
در سال 1341 وارد حوزه علميه قم شد و در مدرسه آيت‌الله گلپايگانى مشغول به تحصيل شد و در محضر اساتيد بزرگوارى همچون حضرات آيات: شاه‌آبادى، سلطانى، ستوده، محمد مؤمن، [[انصاری شیرازی، یحیی|انصارى شيرازى]]، [[جوادی آملی، عبدالله|جوادى آملى]]، حسن‌زاده و مصباح يزدى تلمذ نمود. | در سال 1341 وارد حوزه علميه قم شد و در مدرسه آيت‌الله گلپايگانى مشغول به تحصيل شد و در محضر اساتيد بزرگوارى همچون حضرات آيات: شاه‌آبادى، سلطانى، ستوده، محمد مؤمن، [[انصاری شیرازی، یحیی|انصارى شيرازى]]، [[جوادی آملی، عبدالله|جوادى آملى]]، حسن‌زاده و مصباح يزدى تلمذ نمود. | ||
نسخهٔ ۳۰ مهٔ ۲۰۱۷، ساعت ۱۶:۱۸
| نام | اسکندری، محمد حسین |
|---|---|
| نام های دیگر | |
| نام پدر | |
| متولد | 1324 هـ.ش |
| محل تولد | |
| رحلت | 0 هـ.ق |
| اساتید | |
| برخی آثار | |
| کد مؤلف | AUTHORCODE5255AUTHORCODE |
محمدحسين اسكندرى دوران ابتدائى را در مدرسه خديوى قم و دوره دبيرستان را در دبيرستان صدوق تحصيل كرد. به توصيه پدر، براى ورود به حوزه و اشتغال به تحصيلات دينى و حوزوى، دبيرستان را ترك كرد.
در سال 1341 وارد حوزه علميه قم شد و در مدرسه آيت‌الله گلپايگانى مشغول به تحصيل شد و در محضر اساتيد بزرگوارى همچون حضرات آيات: شاه‌آبادى، سلطانى، ستوده، محمد مؤمن، انصارى شيرازى، جوادى آملى، حسن‌زاده و مصباح يزدى تلمذ نمود.
ايشان در سال 1351 در ضمن حضور در دروس خارج حوزه، وارد برنامه آموزشى تحقيقى موسسه در راه حق شد. وى به موازات تحصيل، درس‌هايى را كه خوانده بود تدريس مى‌كرد. سپس در سال‌هاى بعد چندين سال در موسسه در راه حق، حوزه علميه شهيدين، جامعة الزهرا، حوزه علميه حقانى و دانشكده شهيد محلاتى تدريس داشت.
در سال‌هاى آغازين پيروزى انقلاب، به توصيه علماء و بزرگان حوزه، به منظور انجام كارهاى فرهنگى تبليغى، پاسخ به سؤالات و شبهات و براى تدريس در اردوهائى كه به منظور آموزش ضمن خدمت براى اساتيد، دبيران و معلمان از سوى تربيت معلم و اداره آموزش ضمن خدمت تشكيل مى‌شد، به استان‌ها و شهرهاى مختلف آبادان، خرمشهر، رشت، بندرانزلى و حومه، از جمله دانشگاه گيلان، لاكان، کرمانشاه، يزد و چندين نوبت در تهران (دانشگاه امام صادق(ع)، تربيت معلم، دانشگاه تهران، و...) سفر كرد و به تدريس عقائد، معارف، ايدئولوژى و اقتصاد اسلامى پرداخت.
همچنين، بنا به دعوت آيت‌الله ميرمحمدى كه در آن تاريخ، رئيس دانشكده الهيات دانشگاه تهران بود و به توصيه آيت‌الله مصباح يزدى، از سال 1364 در دانشكده الهيات به طور متناوب به تدريس فلسفه، كلام، فقه، اصول، فقه الحديث، تفسير و درايه پرداخت كه تا بعد از دهه هفتاد ادامه يافت و سپس در مجتمع آموزش عالى قم وابسته به دانشگاه تهران به تدريس دروس فقه، ادوار فقه و فقه تطبيقى مشغول شد كه تقريباً تا حدود 1380 سال ادامه داشت.
كار عمده تحقيقى وى با تأسيس دفتر همكارى حوزه و دانشگاه كه امروز بنام موسسه پژوهشى حوزه و دانشگاه ناميده مى‌شود و پس از پيروزى انقلاب تأسيس گرديد، شروع شد.
وى همچنين به عنوان محقق و مسئول گروه حقوق و علوم سياسى در اين موسسه پژوهشى كه به منظور تحقيق در رشته‌هاى مهّم علوم انسانى، اقتصاد، حقوق و علوم سياسى، جامعه‌شناسى، روانشناسى، علوم تربيتى و... به وجود آمده بود، تا کتاب‌هاى مادر و مبنائى را با توجه به اصول و مبانى اسلامى در اين گونه رشته‌ها تهيه و تدوين كند، مشغول به كار شد.
آثار
اخلاق در قرآن.
پژوهشى در موضوع قدرت.
جنگ و جهاد در قرآن.
چارچوبى براى تحليل و شناخت انقلاب اسلامى در ايران.
درآمدى بر حقوق اسلامى.
قاعده مقابله به مثل در حقوق بين الملل.
وابسته‌ها
قاعده مقابله به مثل در حقوق بین الملل از دید اسلام
چارچوبی برای تحلیل و شناخت انقلاب اسلامی در ایران
اخلاق در قرآن / نوع اثر: کتاب / نقش: تحقیق و نگارش