۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز
جایگزینی متن - ' ' به ' '
جز (جایگزینی متن - ' ،' به '،') |
جز (جایگزینی متن - ' ' به ' ') |
||
| خط ۴۰: | خط ۴۰: | ||
'''الحدائق الندية في شرح الفوائد الصمدية'''، اثر [[مدنی، علیخان بن احمد|سيد علىخان مدنى شيرازى]] | '''الحدائق الندية في شرح الفوائد الصمدية'''، اثر [[مدنی، علیخان بن احمد|سيد علىخان مدنى شيرازى]] است كه به زبان عربى در شرح كتاب «الفوائد الصمدية» [[شیخ بهایی، محمد بن حسین|شيخ بهائى]] نوشته شده است و توسط دكتر سيد ابوالفضل سجادى مورد تصحيح، تعليق و تحقيق قرار گرفته است. | ||
شارح در اين كتاب از كتب مشهورى چون «الكتاب» از [[سیبویه، عمرو بن عثمان|سيبويه]]، «شرح الكافية في النحو» از رضى، «الخصائص» از ابن جنى، «مغني اللبيب» و «شذور الذهب» از ابن هشام، «شرح ابن عقيل» و... استفاده نموده است. | شارح در اين كتاب از كتب مشهورى چون «الكتاب» از [[سیبویه، عمرو بن عثمان|سيبويه]]، «شرح الكافية في النحو» از رضى، «الخصائص» از ابن جنى، «مغني اللبيب» و «شذور الذهب» از ابن هشام، «شرح ابن عقيل» و... استفاده نموده است. | ||
| خط ۵۰: | خط ۵۰: | ||
اين شرح، بهصورت غير مزجى است. شارح در هر قسمت، نخست، عباراتى را از كتاب صمديه نقل مىكند، سپس به شرح نكات مبهم و مشكل آن و نيز روشن كردن اشارات آن مىپردازد. | اين شرح، بهصورت غير مزجى است. شارح در هر قسمت، نخست، عباراتى را از كتاب صمديه نقل مىكند، سپس به شرح نكات مبهم و مشكل آن و نيز روشن كردن اشارات آن مىپردازد. | ||
اين شرح، خود، كتابى كامل در علم نحو است و مؤلف از آراء بزرگان علم نحو و لغت مثل خليل و [[سیبویه، عمرو بن عثمان|سيبويه]] | اين شرح، خود، كتابى كامل در علم نحو است و مؤلف از آراء بزرگان علم نحو و لغت مثل خليل و [[سیبویه، عمرو بن عثمان|سيبويه]] و كسائى و ابن جنى استفاده نموده و در شرحش بر آراء 300 نحوى و لغوى اعتماد جسته؛ بهطورىكه كتاب، موسوعه آراء آنها مىباشد. | ||
شارح در اين كتاب، بسيار تحت تأثير ابن هشام و مرحوم رضى است. وى تنها در مواردى اندك با آراء مرحوم رضى مخالفت كرده است. وى همچنين استشهاد زيادى به آيات قرآن نموده و نيز از اشعار فراوانى استفاده كرده تا حدى كه 1100 بيت از شعر شعراى جاهلى و صدر اسلام و عصر اموى و عباسى را مورد استناد قرار داده است. | شارح در اين كتاب، بسيار تحت تأثير ابن هشام و مرحوم رضى است. وى تنها در مواردى اندك با آراء مرحوم رضى مخالفت كرده است. وى همچنين استشهاد زيادى به آيات قرآن نموده و نيز از اشعار فراوانى استفاده كرده تا حدى كه 1100 بيت از شعر شعراى جاهلى و صدر اسلام و عصر اموى و عباسى را مورد استناد قرار داده است. | ||